Πρόσφατα ήμουν καλεσμένος σε μια συνάντηση για την προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την "ημέρα της Γυναίκας" που ήταν πρόσφατα (8 Μαρτίου) με ώθησε να σκεφτώ για τη θέση της Γυναίκας στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης.
Πολύ συνοπτικά, νομίζω πως δυο ήταν τα πρότυπα που κυριάρχισαν στη χώρα μας για τη Γυναίκα τα τελευταία 40 χρόνια: Η γυναίκα-γλάστρα και η γυναίκα-άντρας.
Με πολύ απλά λόγια δηλαδή, είτε η Γυναίκα αντιμετωπίζεται αποκλειστικά και μόνο ως σεξουαλικό αντικείμενο - άντε ως διακοσμητικό αντικείμενο χώρου στην καλύτερη περίπτωση - ή θεωρείται πως έχει απωλέσει κάθε θηλυκότητα και είναι πλέον "ισότιμη" - ένας ακόμα άντρας.
Η παρανόηση (ή μήπως παράνοια;) αυτή μας έχει κάνει να μιλάμε για τη "γυναικεία επιχειρηματικότητα" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όπως όμως τα σχολεία αρρένων & θηλέων ανήκουν πια οριστικά στην ιστορία, το ίδιο συμβαίνει και για τέτοιες διακρίσεις στην επιχειρηματικότητα.
Η κάστα που κυριαρχούσε στην Ελλάδα μετά τη χούντα, η οικονομική εκείνη ολιγαρχία που χρησιμοποιούσε τους (κατ'όνομα και μόνο) πολιτικούς-μαριονέττες, δεν διακρίνεται για το πολιτιστικό της επίπεδο. Θα έλεγα πως τα εγκληματικά της χαρακτηριστικά γίνονται γρήγορα προφανή χωρίς ιδιαίτερα βαθιά ανάλυση. Η παραπάνω οπισθοδρομική αντίληψη για τη Γυναίκα λοιπόν δεν ήταν τίποτα άλλο από την αντίληψη του θέματος που επικρατούσε στην ελίτ (ο Θεός να την κάνει) της χώρας.
Θυμόμαστε όλοι το περιστατικό του Νοεμβρίου με την "καλτσοδέτα". Ας αναρωτηθούμε με ποιά κριτήρια επελέγη η συγκεκριμένη βουλευτής από τον "μηχανισμό" και ας δούμε τι πραγματικά πίστευαν για τις κριτικές της ικανότητες εκείνοι που την επέλεξαν.
Το γεγονός ότι τελικά - ακόμα και αν λοιδωρήθηκε - ύψωσε το ανάστημά της και απάντησε είναι προς τιμή της. Αποδείχτηκε όμως πως εκείνος που διαλέγει τη γυναίκα-γλάστρα, ενοχλείται βαθιά όταν η γυναίκα ανακαλύπτει πως είναι άνθρωπος σκεπτόμενος με γνώμη και άποψη.
Χρειαζόμαστε μια νέα αντίληψη για τη Γυναίκα. Να αντιληφθούμε το αυτονόητο: Μια Γυναίκα μπορεί να είναι δυναμική, ηγετική, δημιουργική και να παραμένει ελκυστική και στοργική.
Η Γυναίκα έχει το προνόμιο από τη Φύση να μπορεί να βιώσει την απόλυτη δημιουργικότητα, την απόλυτη ευτυχία: Να γεννήσει και να μεγαλώσει μια νέα ανθρώπινη ύπαρξη. Η Γυναίκα λοιπόν όχι μόνο έχει θέση στην επιχειρηματικότητα μα ενσαρκώνει την επιχειρηματικότητα.
Οι περισσότεροι από εμάς τα έχουμε δει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στη μητέρα μας, ας τα δεχτούμε στη συνεργάτιδα και τη συνδημιουργό μας.
Θα είναι ένα μεγάλο βήμα προόδου για όλη την κοινωνία.
Πολύ συνοπτικά, νομίζω πως δυο ήταν τα πρότυπα που κυριάρχισαν στη χώρα μας για τη Γυναίκα τα τελευταία 40 χρόνια: Η γυναίκα-γλάστρα και η γυναίκα-άντρας.
Με πολύ απλά λόγια δηλαδή, είτε η Γυναίκα αντιμετωπίζεται αποκλειστικά και μόνο ως σεξουαλικό αντικείμενο - άντε ως διακοσμητικό αντικείμενο χώρου στην καλύτερη περίπτωση - ή θεωρείται πως έχει απωλέσει κάθε θηλυκότητα και είναι πλέον "ισότιμη" - ένας ακόμα άντρας.
Η παρανόηση (ή μήπως παράνοια;) αυτή μας έχει κάνει να μιλάμε για τη "γυναικεία επιχειρηματικότητα" και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Όπως όμως τα σχολεία αρρένων & θηλέων ανήκουν πια οριστικά στην ιστορία, το ίδιο συμβαίνει και για τέτοιες διακρίσεις στην επιχειρηματικότητα.
Η κάστα που κυριαρχούσε στην Ελλάδα μετά τη χούντα, η οικονομική εκείνη ολιγαρχία που χρησιμοποιούσε τους (κατ'όνομα και μόνο) πολιτικούς-μαριονέττες, δεν διακρίνεται για το πολιτιστικό της επίπεδο. Θα έλεγα πως τα εγκληματικά της χαρακτηριστικά γίνονται γρήγορα προφανή χωρίς ιδιαίτερα βαθιά ανάλυση. Η παραπάνω οπισθοδρομική αντίληψη για τη Γυναίκα λοιπόν δεν ήταν τίποτα άλλο από την αντίληψη του θέματος που επικρατούσε στην ελίτ (ο Θεός να την κάνει) της χώρας.
Θυμόμαστε όλοι το περιστατικό του Νοεμβρίου με την "καλτσοδέτα". Ας αναρωτηθούμε με ποιά κριτήρια επελέγη η συγκεκριμένη βουλευτής από τον "μηχανισμό" και ας δούμε τι πραγματικά πίστευαν για τις κριτικές της ικανότητες εκείνοι που την επέλεξαν.
Το γεγονός ότι τελικά - ακόμα και αν λοιδωρήθηκε - ύψωσε το ανάστημά της και απάντησε είναι προς τιμή της. Αποδείχτηκε όμως πως εκείνος που διαλέγει τη γυναίκα-γλάστρα, ενοχλείται βαθιά όταν η γυναίκα ανακαλύπτει πως είναι άνθρωπος σκεπτόμενος με γνώμη και άποψη.
Χρειαζόμαστε μια νέα αντίληψη για τη Γυναίκα. Να αντιληφθούμε το αυτονόητο: Μια Γυναίκα μπορεί να είναι δυναμική, ηγετική, δημιουργική και να παραμένει ελκυστική και στοργική.
Η Γυναίκα έχει το προνόμιο από τη Φύση να μπορεί να βιώσει την απόλυτη δημιουργικότητα, την απόλυτη ευτυχία: Να γεννήσει και να μεγαλώσει μια νέα ανθρώπινη ύπαρξη. Η Γυναίκα λοιπόν όχι μόνο έχει θέση στην επιχειρηματικότητα μα ενσαρκώνει την επιχειρηματικότητα.
Οι περισσότεροι από εμάς τα έχουμε δει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στη μητέρα μας, ας τα δεχτούμε στη συνεργάτιδα και τη συνδημιουργό μας.
Θα είναι ένα μεγάλο βήμα προόδου για όλη την κοινωνία.