Για τη σημερινή επέτειο

Μέρα που είναι σήμερα,

Που εορτάζουν οι Κοσκωτάδες, οι Καριερίστες, οι Κεμαλιστές, οι Ασόβαροι Σημίτηδες, οι προδότες του Οτσαλάν και η Ρεπούση,

Οποίος ενδιαφέρεται έστω και λίγο για την πολιτική ιστορία του τόπου, ας ρίξει μια μάτια σε αυτό το κείμενο του μακρινού 1988 (όπου ήδη φαινόταν πως η υπόσχεση της 3/9/74 δεν θα τηρηθεί):

Ευχαριστίες στον Γρηγόρη Κλαδούχο που δημοσίευση σήμερα το παραπάνω άρθρο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη από την "Ελευθεροτυπία" του 1988

Όποιος ακόμα θέλει να εμβαθύνει, όποιος θέλει να καταλάβει πραγματικά, ας γνωρίζει πως μόνο διαβάζοντας μπορεί να το πετύχει. Από που να ξεκινήσει; Από αυτά εδώ:

• "Από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΚΚΑΣΟΡ: Ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος"
• "Ελληνική Πολιτική Παιδεία: Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη"
• "Η Δολοφονία της Πολιτικής: Ο Μεταπολιτευτικός Εκφυλισμός της - Το Δικό μου Εγκώμιο στην Πολιτική"

Η πολιτική είναι η ύψιστη των επιστημών και η ύψιστη των τεχνών ταυτόχρονα. Θέλει έμπνευση, θέλει εξάσκηση θέλει όμως και πολλή μελέτη. 

Όποιος θέλει ειλικρινά να διαβάσει τα παραπάνω βιβλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη ας επικοινωνήσει και θα του δανειστεί ένα αντίτυπο. Είναι το λιγότερο που μπορεί σήμερα να γίνει για τον τόπο.

Τέλος, για το "υπαρκτό ΠαΣοΚ", δηλαδή το ΚΚΚΑΣΟΡ, και όσους ενδεχομένως ακόμα πιστεύουν σε μια "ανάστασή" του, ας θυμούνται την επίκαιρη - και πρόσφατη - ρήση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη:

"Αυτό το μαγαζί πρέπει να κλείσει."

Αποχαιρετισμός στην Κική Μαγκλή

Την περασμένη Τρίτη 27 Αυγούστου αποχαιρετίσαμε την Κική Μαγκλή στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε, το Μουρίκι Θηβών. Ήταν ένας από τους πιο ευγενείς, πιο αυθεντικούς και θα έλεγα τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο μας στήριξε στην απώλεια της μητέρας και του πατέρα μου αλλά και πόσο καλή γιαγιά ήταν για τα ανίψια μου, τον Γιώργο και τη Βάλια.

Έχω πολύ μεγάλο σεβασμό στη γενιά στην οποία άνηκε η Κική Μαγκλή. Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν στη διάρκεια ή και λίγο μετά την απόλυτη καταστροφή της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου, τη γενιά που μεγάλωσε στις σκοτεινές δεκαετίες του '50 και του '60 και τη γενιά που το πέρασμα στην ενηλικίωση σημαδεύτηκε από την επτάχρονη δικτατορία. Και όμως οι άνθρωποι αυτοί, με ελάχιστους πόρους αλλά με πολλή, σκληρή δουλειά και ένα όραμα για μια καλύτερη Ελλάδα, πήραν τη χώρα μας από τον τρίτο κόσμο και την παρέδωσαν μέλος της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης.

Ελπίζω οι νεώτεροι να συνεχίσουμε να εμπνεόμαστε από τους ανθρώπους αυτούς. Για την Κική Μαγκλή είμαι βέβαιος πως ο σύζυγος, τα παιδιά και τα εγγόνια της θα τη θυμόνται πάντοτε με αγάπη και θα εξακολουθεί να ζει μέσα τους, όπως θα συμβεί και με όλους τους υπολοίπους που είχαμε την τύχη να την γνωρίσουμε.

Η Κική Μαγκλή

"Μαθήματα λογικής και ηθικής προς τους συγγενείς του εγκλήματος των Τεμπών" - Της Μαρίας Καρυστιανού

Αναδημοσιεύω κείμενο της Μαρίας Καρυστιανού από σημερινή της ανάρτηση στην πλατφόρμα Facebook, κρίνοντας πως οφείλουν όλοι να το διαβάσουν:

""Ενάμιση χρόνο από το έγκλημα στα Τέμπη και χθες διαβάσαμε μια νεα τοποθέτηση σχετικά με το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε!

Ένας «δημοσιογραφος» αναφέρθηκε σε εμάς, τους γονείς που θάψαμε , οχι ότι απέμεινε από το παιδί μας ,αλλά ότι μας παραδώσανε άρον άρον και ενώ το μπάζωμα ήταν σε εξέλιξη και διερωτάται αν είναι πρέπον να εκφέρουμε δημόσια την γνώμη μας για τον πρωθυπουργό - ενορχηστρωτή της υπόθεσης και υποστηρικτή του πρωην Υπουργού Μεταφορών , παρακάμπτοντας την «δικαιοσύνη» που έχει αναλάβει το γνωστό της έργο.

Ο πρωθυπουργός που στο πρώτο 24ωρο απεφάνθη ως ειδικός , ότι όλα οφείλονταν σε ανθρώπινο λάθος.

Που μέσα στις πρώτες κιόλας ώρες βρήκε την ευκαιρία , να δώσει την απάνθρωπη διαταγή μπαζώματος και να πετάξει τα οστά των παιδιών μας σε όλη την γύρω περιοχή της Λάρισας.

-Ύβρις προς τους νεκρούς! και οχι μόνο - διεπράχθη μέσα στις πρώτες 24 ώρες!

Που έδωσε εντολή στη Περιφέρεια να αναλάβει το μακάβριο έργο της μετακίνησης και διασκόρπισης των χωμάτων και των σωρών ενώ εκείνος τριγύριζε δήθεν θλιμμένος και στεναχωρημένος……και μας μιλούσε για άπλετο φως στην υπόθεση….

600.000 εκταμιεύτηκαν αμέσως… Η πιο γρήγορη πράξη Δημοσίου στην ιστορία

Που γύριζε μαζί με τον πρωην Υπουργό Μεταφορών σε προεκλογικές εκδηλώσεις , δηλώνοντας τη στήριξη προς το πρόσωπο του και την ώρα που εμείς φωνάζαμε για το μπάζωμα , εκείνος μιλούσε για εργαλειοποίηση του πόνου μας.

2 μήνες μετά των θάνατο των παιδιών μας!!!

Αχρειότητα είναι πολύ σεμνή λέξη για κάποιες πράξεις.

Αλήθεια , εσείς που ήσασταν τότε;;;

Που μέσω υπουργού του , ανέθεσε σε 2 υπαλλήλους της …..Περιφέρειας(!!) να συντάξουν την τεχνική μελέτη και με την εντολή να μην γίνει έρευνα για την έκρηξη .

Αυτό , δεν σχολιάστηκε ούτε προβλημάτισε την «δικαιοσύνη» που τόσο θερμά υποστηρίζετε.

Εσάς μήπως έπρεπε να σας έχει προβληματίσει;

Εντολές για μοντάζ στα ηχητικά

και πλήρης φίμωση των ΜΜΕ τα οποία ταΐζει πλουσιοπάροχα σε τακτά χρονικά διαστήματα για να κρύβουν επιμελώς την αλήθεια και να βαυκαλίζουν όλες τις αποτυχημένες ενέργειες του ιδίου και των υπουργών του.

Πως λοιπόν να μην είστε ευχαριστημένος από το σύστημα αφού ανήκετε στους καλοταισμένους.

Αλίμονο για τους υπόλοιπους .

Αλήθεια που βρίσκετε την ομοιότητα με το δυστύχημα στην Γαλλία και την συμπεριφορά του Μακρόν? Στο δυστύχημα που προκλήθηκε λόγω ανθρώπινου λάθους από υπερβολική ταχύτητα;

Αυτά που συνέβησαν εδώ είναι ντροπή για το ανθρώπινο γένος . Για όποιον έχει στοιχειώδη συνείδηση και αξιοπρέπεια . Έχει δηλαδή εξελιχθεί.

Τι σας λέω τώρα…..

Δεν σας ενόχλησε όμως τίποτα από όλα αυτά!

Δεν μας εκπλήσσει.

Προφανώς έχουμε διαφορετική άποψη για την λογική , την «δικαιοσύνη», την ηθική αλλά και για την «δημοκρατία».

Η δική σας οπτική γωνία είναι απ’ την πλευρά των βολεμένων , η δίκη μας είναι από την πλευρά του δικαίου και της αλήθειας.

Στην χώρα όπου κανένα μα κανένα έγκλημα , ανεξάρτητα αν υπάρχουν νεκροί και πόσοι , δεν αποδίδονται οι ευθύνες στους υπεύθυνους και εσείς θα έπρεπε να είχατε προβληματιστεί και αντιδράσει.

Θεωρείτε εντελώς τυχαίο να υπάρχει πλήρης ατιμωρησία και οι μισοί υπεύθυνοι να αθωώνονται ενώ οι υπόλοιποι να εξελίσσονται επαγγελματικά.

Τίποτα δεν συμβαίνει όμως τυχαία στα εγκλήματα. Διαφθορά ονομάζεται

Γνωρίζετε ότι είμαστε η δεύτερη πιο διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης;

Αυτό γιατί δεν σας έχει εξοργίσει όπως εμάς;; Όπως κάθε Έλληνα;

Δεν γνωρίζετε τον κίνδυνο που ελλοχεύει για την «δημοκρατία» όταν η Ανώτατη η Δικαστική εξουσία διορίζεται από την κυβέρνηση;

Στην Ελλάδα απο το νούμερο 17 στην ιεραρχία, η κα Αδειλινη εκτοξεύτηκε ως πρώτη επιλογή.

Προφανώς στην «δικαιοσύνη» που εσείς αναφέρεστε δεν μετράνε η ηθικότητα, οι γνώσεις, η εμπειρία αλλά η διάθεση για τυφλή υπακοή , οι περιορισμένες ικανότητες , ο χαμηλός ουδός ηθικής και ενσυναίσθησης σε συνδυασμό με την υπέρμετρη φιλοδοξία .

Μετά λοιπόν το χθεσινό μάθημα προς εμάς, μάθετε και εσείς τούτο.

Έχει αποκαλυφθεί πλήρως η ανεπάρκεια της «δικαιοσύνης» και του συστήματος που υπηρετείτε και εκπροσωπείτε.

Η ανεπάρκεια των πολιτικών εν γένει αλλά και όλων των δήθεν δημοκρατικών μηχανισμών που ισχύουν όπως αυτός της εξεταστικής επιτροπής.

Μιας επιτροπής που εμπιστεύονται μόνο οι ένοχοι καθώς αποτελεί τη μοναδική ελπίδα να ξελασπώσουν …

Αρκετά. Έχουμε βαρεθεί να ακούμε παραπλανητικά αφηγήματα από εντεταλμένους «δημοσιογράφους»

Η προάσπιση των αξιών που διέπουν ένα Κράτος Δικαιου θα έπρεπε να είναι ο πυρήνας της ενασχόλησης σας και να είστε διπλα στα θύματα .

Αντ’αυτού καθοδηγούμενοι απο το συστημα χαρακτηρίζετε τα θέματα δικαιοσύνης για τα οποία διαμαρτυρόμαστε ως κινήσεις

αντιπολίτευσης για να βοηθήσετε την κυβέρνηση να κρυφτεί από τις ευθύνες της και να μειώσετε την σημασία των όσων τραγικών συμβαίνουν γύρω μας.

Πλέον η ανοχή μας τερμάτισε για οποιοδήποτε τολμάει να τα βάζει με τα θύματα - ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΜΕ -

Οι λέξεις ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ και αντιπολίτευση στην ίδια πρόταση όπως πρώτοειπώθηκε από τον Πρωθυπουργό προεκλογικά , αποδεικνύει την χαμηλή ηθική σας και την δουλοπρέπεια που σας διακατέχει .

Εν κατακλείδι ,μαθήματα λογικής, νομικής και ηθικής από έναν δημοσιογράφο πού σταθερά υπερασπίζεται συγκεκριμένο πολιτικό χώρο είναι άκυρα επειδή στερούνται της απαραίτητης δημοσιογραφικής αμεροληψίας.

Χάρισμα που δεν είχατε και ούτε θα αποκτήσετε.

""

Για την αντιγραφή,

Δημήτρης Τσίγκος

Πανελλήνιο φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου Διστόμου

Το πανελλήνιο φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου είναι ένα σημαντικό πεδίο πρωτοπορία στο Δίστομο. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην ομάδα "Θεατροφρένεια" που εδώ και πολλά χρόνια έχει δημιουργήσει και συνεχίζει αυτήν την παράδοση.

Η σημερινή πρεμιέρα στο θέατρο του Μαυσωλείου Διστόμου, μια βραδιά με την υπέροχη αυγουστιάτικη πανσέληνο, ήταν πραγματικά μαγευτική!

Τέλος, παρότι απέχω πολύ από το να χαρακτηριστώ "ειδικός" στο θέατρο, πρέπει να σημειώσω πως η δημοκρατία και η φιλοσοφία σε μεγάλο βαθμό σε αυτό χρωστούν την ύπαρξή τους. Πράγμα που δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σε σχετικά δρώμενα στον ιστορικά φορτισμένο τόπο που Διστόμου.

Όχι, δεν «το ακούω»

Όλο και πιο συχνά συναντώ ανθρώπους που χρησιμοποιούν την έκφραση «το ακούω» εννοώντας κάτι σαν αυτό που λέμε με την αγγλική φράση “I hear you”.

Με ξενίζει πολύ. Τόσο το ρήμα “to hear” στα αγγλικά όσο, περισσότερο ίσως, και το “entendre” στα γαλλικά, τα μεταφράζουμε ως «ακούω» στα ελληνικά. Όμως σε εκείνες τις γλώσσες έχουν και τη σημασία της «κατανόησης» (όχι δηλαδή απαραίτητα και της συμφωνίας). Εξ ου και η περίφημη “entente” — η συμμαχία της «κατανόησης» που κέρδισε τον Α’ παγκόσμιο πόλεμο (στα σχολικά βιβλία διαβάζαμε για τις «δυνάμεις της Αντάντ»).

Παρότι υπάρχουν πολύ περισσότερο ειδικοί από εμένα, στα νέα ελληνικά νομίζω πολύ καλύτερο είναι να πούμε «το αντιλαμβάνομαι», «σε κατανοώ», ίσως ακόμα και «καταλαβαίνω» για να δείξουμε ότι μας είναι σαφές τι λέει ο συνομιλητής μας, χωρίς απαραίτητα να συμφωνούμε.

Όχι λοιπόν, δεν «το ακούω»! Πιθανότατα «το καταλαβαίνω» ή ίσως «το αντιλαμβάνομαι».

Κοινωνία σε ύπνωση

Πάμε για έρευνες για ηλεκτρική διασύνδεση με Κύπρο, έρχονται οι φασίστες της Άγκυρας, φεύγουμε τρέχοντας.

Στρατό δεν έχουμε.

Προχθές φωτιά σε βυτιοφόρο στην Αθηνών Κορίνθου, κολλήσαμε 4 ώρες, τροχαία απολύτως πουθενά.

Αστυνομία δεν έχουμε.

Πυροπροστασία, κάθε χρόνο καίγεται η μισή Ελλάδα, συχνά και η Αττική. Σε λίγο θα μας πούνε να εκκενώσουμε πλατεία Συντάγματος.

Πυροσβεστική δεν έχουμε.

Κάθε μικρό-μεσαίος ψάχνει ένα ‘οικονομικό ιδιωτικό σχολείο’ για «να έχουν μια ευκαιρία τα παιδιά του», τα οποία βέβαια «θα σπουδάσουν στο εξωτερικό.

Παιδεία δεν έχουμε.

Για την υγεία δεν χρειάζεται να γράψω τίποτα, όλοι το ξέρουν πως δεν έχουμε.

Όπως επίσης και δικαιοσύνη, που έχει γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο. Εκεί κι αν δεν έχουμε.

Η χώρα εξαφανίζεται, οι ετησιοι θάνατοι έχουν ξεπεράσει τις γεννήσεις κατά 60.000, δηλαδή χάνουμε μια πόλη σαν τα Χανιά κάθε χρόνο, και δεν μιλάει κανένας.

Δημογραφική μέριμνα δεν έχουμε.

Τελικά αυτό το ελληνικό κράτος, διακόσια χρόνια από την ανασύσταση του, τι ακριβώς μας προσφέρει; Είναι κανείς μας ευχαριστημένος με τον τρόπο που λειτουργεί;

Και πως είναι δυνατόν να μην μιλάει κανένας, να μην γίνεται καμία διαδήλωση, να μην γεννιούνται κινήματα; Μήπως τελικά ούτε ελληνικό λαό έχουμε; Ή είμαστε όλοι υπνωτισμένοι, περιμένοντας έναν μεσσία που δεν θα έρθει ποτέ;

Ογδόντα χρόνια από την σφαγή του Διστόμου

Σήμερα, Δευτέρα 10 Ιουνίου 2024, συμπληρώνονται ογδόντα χρόνια από την τέλεση μιας εκ των μεγαλύτερων θηριωδιών των ναζί στη διάρκεια της κατοχής 1941-44: Της σφαγή του Διστόμου.

Η ζωή το έφερε ώστε αυτό το ιστορικό χωριό της Ρούμελης να γίνει η δεύτερη πατρίδα μου. Είχα την τύχη - αλλά και το βάρος - να ακούσω περιγραφές της σφαγής από επιζώντες του αδιανόητου αυτού εγκλήματος. Είναι βαρύ να ακούς έναν δικό σου άνθρωπο να προσφέρει τη μαρτυρία συμβάντων που δύσκολα χωράει ο ανθρώπινος νους: Την εν ψυχρώ δολοφονία 229 αθώων αμάχων, από βρέφη λίγων μηνών μέχρι υπερήλικες. 

Επισκεπτόμενος συχνά το Δίστομο τα τελευταία χρόνια μπορώ να πω με απόλυτη βεβαιότητα πως το συλλογικό τραύμα της θηριωδίας όχι μόνο δεν έχει ακόμα θεραπευτεί αλλά έχει επίσης περάσει στις επόμενες γενιές. Είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να μελετηθεί και που πρέπει να το έχουμε υπόψιν μας για περιοχές που συνέβησαν και συμβαίνουν θηριωδίες, από τη Βόρεια Κύπρο και τα βουνά της Κουρδίας, μέχρι τις κοιλάδες του Δνείπερου και τα παράλια της Γάζας.