Τεχνητή νοημοσύνη, επιχειρηματικότητα και οικονομία

Είχα τη χαρά να είμαι ομιλητής, εκπροσωπώντας τν Starttech Ventures, στο European Business Summit του Economist στην Αθήνα, Σάββατο 24-5-2024, με θέμα την τεχνητή νοημοσύνη, την επιχειρηματικότητα και την οικονομία. 

Συνοπτικά υποστήριξα τα παρακάτω:

• Στην Ελλάδα έχουμε τόσο παραγωγή όσο και χρήστη τεχνολογιών που ο κόσμος αποκαλεί "τεχνητή νοημοσύνη". Όμως είμαστε ακόμα πίσω, γενικά στην χρήση της πληροφορικής.
• Οι επιχειρήσεις δεν χρησιμοποιούν την πληροφορική πολύ απλά διότι το περιβάλλον - αλλά και η κυρίαρχη κουλτούρα - δεν τις αφήνουν να εξελιχθούν σε καλές επιχειρήσεις. Σε τομείς που είμαστε ανταγωνιστικοί, όπως ο τουρισμός και το ηλεκτρονικό εμπόριο, η πληροφορική χρησιμοποιείται άριστα.
• H Πληροφορική έχει επιφέρει μια τεκτονική αλλαγή όσον αφορά τη δυνατότητα πρακτικώς οποιουδήποτε να επιχειρήσει στοχεύοντας στην παγκόσμια αγορά.
• Το υφιστάμενο ευρωπαϊκό και εθνικό πλαίσιο χρηματοδότησης είναι εντελώς αναχρονιστικό, αποπροσανατολίζει τις επιχειρήσεις και τις κάνει μη ανταγωνιστικές.
• Αυτό που καταλαβαίνουν οι περισσότεροι άνθρωποι ως "τεχνητή νοημοσύνη", η artificial general intelligence, δεν υπάρχει. Ούτε πρόκειται να υπάρξει στο ορατό μέλλον.
• Το 2024 ήρθε η ώρα η Ελλάδα να αναγνωρίσει το επάγγελμα του Πληροφορικού, η παρούσα κατάσταση είναι μια μεγάλη ντροπή. Υποστηρίζω την πρόταση της Hellenic Informatics Union, ήδη από το 2004, για τη θέσπιση του Επιμελητηρίου Πληροφορικής.
• Υποστηρίζω την πρόταση του Γιώργου Γεωργακόπουλου, Καθηγητή Επιστήμης Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, περί της χρήσης του όρου "Αναπλαστική Νοημοσύνη" για την ελληνική απόδοση του "Generative AI"

Το video της ομιλίας μου ακολουθεί παρακάτω:

Τάσος Μπουγιατιώτης

Μας άφησε σήμερα ξαφνικά ο ξάδερφος μου Τάσος Μπουγιατιώτης σε ηλικία λίγο μεγαλύτερη των 60 ετών. Η αιφνίδια απώλεια είναι πάντοτε δύσκολη και άδικη. Πολύ περισσότερο όταν αφορά έναν άνθρωπο πράο, απλό και καλοπροαίρετο που είχε μόνο φίλους. 

Θυμάμαι όταν είχα χάσει τη μητέρα μου ένας ηλικιωμένος συγγενής μου είχε πει «τώρα στενοχωριέσαι παιδί μου όμως θα καταλάβεις μετά πως σημασία έχει να μην χαλάει η σειρά». Τότε μου είχε φανεί περίεργο, σχεδόν θύμωσα. Σήμερα, που βλέπω τον Τάσο να αφήνει πίσω του όχι μόνο την αδερφή του και την οικογένεια της αλλά και τον ενενηντάχρονο πατέρα του, τώρα καταλαβαίνω πόσο δίκιο είχε τότε ο συγκεκριμένος ηλικιωμένος. 

Τυχαία είδε σήμερα μια δημοσίευση που αναφερόταν στον μεγάλο Γερμανό λογοτέχνη Franz Kafka που είχε πει σε κάποιο έργο του «οτιδήποτε αγαπάς πιθανότατα κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί — η αγάπη όμως που έδωσες, θα βρει τρόπο να επιστρέψει».

Θα σε θυμόμαστε πάντοτε με αγάπη Τάσο και ελπίζω ο πατέρας, η αδερφή και οι υπόλοιπη στην οικογένεια σου να βρουν τη δύναμη να ξεπεράσουν την απώλεια σου. 

Ανοιχτή επιστολή της Μαρίας Καρυστιανού στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Ήρθε σε γνώση μου η παρακάτω ανοιχτή επιστολή της Κυρίας Μαρίας Καρυστιανού προς τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας Κύριο Κυριάκο Μητσοτάκη. Την αναδημοσιεύω δίχως κανένα επιπλέον σχόλιο πλην μόνο ενός:

Είναι η στιγμή που καθείς εξ ημών οφείλει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να αναρωτηθεί εάν διατηρεί την ανθρώπινη υπόστασή του.

Για την αντιγραφή,

Δημήτρης Τσίγκος

Αθήνα, 23-5-2024

_________________________

         ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ 

                                ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Της Μαρίας Καρυστιανού του Παναγιώτη, μητέρας της 19χρονης Μάρθης Ψαροπούλου, θύματος του δυστυχήματος Τεμπών.

Κοινοποίηση: 

Προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Αθήνα, 23.5.2024 

………………………………

κ. Μητσοτάκη, 

Oι Κούρδοι του PYD για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και την Ποντιακή Γενοκτονία

Σοσιαλπατριώτες Κούρδοι Συρίας (PYD): «Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα του ποντιακού -και όχι μόνο- ελληνισμού για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας του Πόντου»

Το Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης, τιμώντας τη μνήμη του σπουδαίου Έλληνα και συντρόφου του κουρδικού λαού, Μιχάλη Χαραλαμπίδη, και ανταποκρινόμενο στο δικό του τελευταίο αίτημα προς τους Κούρδους φίλους του, το οποίο εξέφρασε λίγο πριν τον αδόκητο χαμό του, προβαίνει στην ακόλουθη ανακοίνωση, στα πλαίσια της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ποντίων:

«Συμπληρώνονται φέτος 105 χρόνια από τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. 353 χιλιάδες άνθρωποι βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν από το φασιστικό τουρκικό κράτος και ακόμη περισσότεροι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν κυνηγημένοι την πατρίδα τους, σε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες που γνώρισε ο ελληνισμός.

»Εμείς, οι Κούρδοι, οι απόγονοι των αρχαίων Καρδούχων που συνάντησε ο Ξενοφώντας, δεν μπορούμε να μείνουμε ασυγκίνητοι κατά τη σημερινή επέτειο.

»Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα του ποντιακού -και όχι μόνο- ελληνισμού για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας του Πόντου.

Ιστορικά δικαιωμένος

Για πολλές δεκαετίες το κράτος των Αθηνών στους ποντίους συμπατριώτες μας δεν έβλεπε τίποτα άλλο παρά ένα πρόβλημα. 

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, αυτός ο μεγάλος δάσκαλος των λαών, ήταν ο πρώτος που είδε μια μεγάλη υποχρέωση και μια μεγάλη ευκαιρία. 

Η μεγάλη υποχρέωση δεν ήταν άλλη από το δικαίωμα στην μνήμη. Η αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού. 

Η μεγάλη ευκαιρία ήταν - και είναι - η Ρωμανία. Η θεμελίωση μιας νέας πόλης στην Θράκη, μια κοιτίδα των παλλινοστούντων και ένας πυλώνας ανάπτυξης της Θράκης. 

Ο Μιχάλης έφυγε από κοντά μας ξαφνικά στις 27 Μαρτίου 2024. Είναι όμως πάντα παρών τόσο με το μεγάλο επίτευγμα του όσο και με το όραμα του που θα συνεχίσει να μας κινητοποιεί μέχρι την πραγμάτωση του. 

Αγάπη και έρωτας

Την απόλυτη αγάπη τη βίωσα από τη μητέρα μου.

Τον απόλυτο έρωτα τον βιώνω με την κόρη μου.

Τον ιδανικό συνδυασμό αγάπης και έρωτα τον βιώνω με τη γυναίκα μου.

Σήμερα είναι η "Ημέρα της Μητέρας". Σήμερα γιορτάζει κάθε Γυναίκα, διότι κάθε Γυναίκα είναι Μητέρα, ανεξάρτητα του αν έχει τεκνοποιήσει βιολογικά ή όχι. Η Γυναίκα είναι η Ζωή, η Μητέρα όλων μας.

Αξίζει λοιπόν τον σεβασμό, την αγάπη και τον θαυμασμό όχι γιατί είναι "το ασθενές φύλο" (αλήθεια, τι ανοησία κι αυτή) αλλά διότι είναι πλάσμα ανώτερο.

υγ. Όταν οι γυναίκες κυβερνήσουν τον κόσμο (είναι απλά θέμα χρόνου, ίσως αρκετού, θα συμβεί όμως νομοτελειακά), ο κόσμος αυτός θα φτάσει σε μια ανώτερη κατάσταση που σήμερα δεν μπορούμε να τη φανταστούμε. 

Μνήμη Μαρίας Μαυράκη

Αγαπημένη μας θεία Μαρία,

Ήσουν μόλις επτά ετών όταν ο μεγάλος αδερφός σου έπεσε θύμα του δολοφονικού μίσους των ναζί. 

Η εφηβεία σου σημαδεύτηκε από σκληρή δουλειά και από ένα μεγάλο «γιατί» ως προς το ανελέητο κυνηγητό του ξενοκίνητου καθεστώτος των Αθηνών στον ήρωα πατέρα σου. 

Εργάστηκες σκληρά από την παιδική σου ηλικία, στο περιβόλι και στις αγελάδες. Κέρδισες τη ζωή με τη δουλειά, την επιμονή και το χαμόγελο, σε αδιανόητα αντίξοες συνθήκες. 

Παντρεύτηκες τον Φώτη Μαυράκη, έναν πραγματικά υπέροχο άνθρωπο, και έκανες μία όμορφη οικογένεια, πρότυπο για τον Ασπρόπυργο. Στάθηκες βράχος, ακλόνητο θεμέλιο της οικογένειας σου και πάντοτε δίπλα στους γονείς και τα αδέρφια σου, κυριολεκτικά μέχρι τέλους.