Ανοιχτή επιστολή του Καθ. Γεωργίου Παύλου στην Υπουργό Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου για την εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας

Ξάνθη, 13 Μαΐου 2010

Προς:

Την Υπουργό Παιδείας
Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
κ. Άννα Διαμαντοπούλου

Θέμα: Το νέο Πρόγραμμα «Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη» του Υπουργείου Παιδείας ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου» για την τουρκοποίηση της εκπαίδευσης στη Θράκη και τον υποβιβασμό της ελληνικής σε δεύτερη γλώσσα

Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,



Προσωπικά, πάντοτε ήμουν υπέρμαχος της ελληνοτουρκικής φιλίας και της γόνιμης -σε κάθε επίπεδο- συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά όχι με όρους υποτέλειας.

Μελετώντας την νέα Πρόσκληση του Υπουργείου Παιδείας, της 23ης/3/2010 προς τα Α.Ε.Ι. της χώρας, για την υποβολή προτάσεων στο πλαίσιο της Πράξης: «Εκπαίδευση των παιδιών της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη» για τα έτη 2010-2013, αισθανόμαστε ότι, ή εμείς έχουμε χάσει τα λογικά μας και παραλογιζόμεθα ή εδώ στη Θράκη συμβαίνουν παράλογα πράγματα.

Διότι, εάν είχαμε αντίστοιχες ενέργειες από πλευράς Τουρκίας για την εισαγωγή, παραδείγματος χάριν, της ελληνικής γλώσσας σε όλα τα τουρκικά δημόσια σχολεία της Κωνσταντινούπολης, θα ήταν τότε κάπως κατανοητή η λογική του Υπουργείου Παιδείας. Τώρα όμως, η όλη μεθόδευση προκαλεί εύλογη έκπληξη και απορία, την στιγμή μάλιστα που ευρισκόμαστε ενώπιον μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας του τουρκικού επεκτατισμού να ποδηγετήσει τη Θράκη, αφού είναι γνωστό ότι το τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή έχει υπερβεί τα όρια των διπλωματικών του ευθυνών και λειτουργεί ως άτυπο Υπουργείο Θράκης.

Πιο συγκεκριμένα, το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, αντί να προάγει –όπως οφείλει- την δημόσια ελληνική εκπαίδευση στη Θράκη δίνοντας τη δυνατότητα –πέραν των χριστιανών- και σε όλους τους μουσουλμάνους συμπολίτες μας να μορφώνονται ισότιμα όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες πολίτες, μεθοδεύει βήμα προς βήμα την τουρκοποίηση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία της Θράκης.

Διερωτώμεθα, εάν τα χρήματα του ελληνικού λαού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν –εν μέσω της παρούσας οικονομικής κρίσης- να προορίζονται από το Υπουργείο Παιδείας για να προετοιμάζεται το έδαφος, προκειμένου να εισαχθεί η τουρκική γλώσσα σε ολόκληρη την δημόσια εκπαίδευση της Θράκης και συγχρόνως να υποβιβάζεται η ελληνική σε δεύτερη γλώσσα. Διότι αυτό ακριβώς είναι κατ’ ουσίαν το περιεχόμενο και ο στόχος της ανωτέρω Πρόσκλησης.

Επιπλέον, αντί το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας να εστιάσει στην αξιοποίηση των προς διάθεση κονδυλίων για τη διεύρυνση και τη δημιουργία νέων δημόσιων σχολείων στη Θράκη, ιδιαίτερα στην ορεινή περιοχή της, δαπανά από το 1997 μέχρι σήμερα μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στην κατεύθυνση υλοποίησης Προγραμμάτων, τα οποία δυστυχώς δεν δημιουργούν ουδεμία μόνιμη και βιώσιμη υποδομή στην εκπαίδευση. Ενώ, μόλις αυτού του είδους τα Προγράμματα περατωθούν και αφού έχουν δαπανηθεί μεγάλα ποσά, δεν απομένει καμία ουσιώδης υφιστάμενη δομή και επιστρέφουμε πάλι στην αρχή, όπως έχουμε δείξει και σε άλλες επιστολές μας.



Πιο συγκεκριμένα, στις Ενότητες της εν λόγω Πρόσκλησης, διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «… Μελέτη με αντικείμενο την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας … στα δημόσια σχολεία της Θράκης… υλοποίηση του μέτρου εισαγωγής της διδασκαλίας της τουρκικής στα δημόσια σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας. Επεξεργασία αναλυτικού προγράμματος για την τουρκική γλώσσα… Διαμόρφωση Προτάσεων …για τα εκπαιδευτικά υλικά και βιβλία διδασκαλίας της τουρκικής στα δημόσια σχολεία…» (Σελίδες 6,7,8,9 της Πρόσκλησης).

Όλα τα ανωτέρω αποτελούν νέες παραχωρήσεις προς τον τουρκικό επεκτατισμό που πριν από λίγα χρόνια κανείς δεν διανοείτο να πράξει. Η εν λόγω δε μεθόδευση του Υπουργείου Παιδείας θεωρούμε ότι υποκαθιστά και επί της ουσίας ακυρώνει όλη την ελληνική διπλωματία και την μέχρι σήμερα ισορροπημένη πολιτική στην Θράκη, στην οποία έχει συμβάλει τα μέγιστα και ο νυν Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Παράλληλα, το ίδιο πρόγραμμα προωθεί τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία, έτσι ώστε η τουρκοποίηση όλων των Μουσουλμάνων της Θράκης, συμπεριλαμβανομένων των Πομάκων και των Τσιγγάνων (που αποτελούν περίπου τα 2/3 της μουσουλμανικής μειονότητας), να αρχίζει -με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων- από τη νηπιακή ακόμη ηλικία.

Τραγικότερο δε όλων είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την ανωτέρω Πρόσκληση: «…Το περιεχόμενο της επιμόρφωσης θα είναι: νέες παιδαγωγικές μέθοδοι, διαφοροποιημένη παιδαγωγική, … διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας» (σελ. 8 της Πρόσκλησης).

Στην Θράκη επομένως, του 2010, το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, α) μελετά και σχεδιάζει επίσημα την εισαγωγή της τουρκικής σε όλα τα δημόσια σχολεία, β) δημιουργεί δίγλωσσα νηπιαγωγεία, για τα οποία δεν προνοεί κατά τον σχεδιασμό του την χρήση των άλλων μητρικών γλωσσών της μειονότητας (πομακική και τσιγγανική), γ) προάγει διαφοροποιημένη παιδαγωγική, δ) υποβιβάζει την ελληνική σε δεύτερη γλώσσα. Φοβούμαστε δε, ότι μετά από τη Θράκη σειρά έχει η υπόλοιπη Ελλάδα και τα υπόλοιπα δημόσια ελληνικά σχολεία να υποστούν τον διαπολιτισμό του Υπουργείου Παιδείας και τον υποβιβασμό της ελληνικής σε δεύτερη γλώσσα, αφού παντού πλέον υπάρχουν μουσουλμάνοι πολίτες.

Για τα ανωτέρω το Υπουργείο Παιδείας διαθέτει για τους επόμενους 36 μήνες 10 εκατομμύρια ευρώ, εν μέσω περικοπών συντάξεων, μισθών και νέων φορολογικών αυξήσεων. Δεν μπορούμε παρά να καταγγείλουμε αυτήν την προσβλητική για τη Δημοκρατία και την επιστημονική δεοντολογία μεθόδευση.

Ζητούμε από εσάς, Κυρία Υπουργέ, αλλά και από τον Πρωθυπουργό, τους Βουλευτές της Θράκης και σύσσωμο το ελληνικό Κοινοβούλιο, να ανασταλούν άμεσα αυτές οι μεθοδεύσεις του Υπουργείου Παιδείας, οι οποίες οδηγούν απευθείας στη γκριζοποίηση και διχοτόμηση της Θράκης. Συγχρόνως, σε μια τόσο δύσκολη στιγμή εγκλωβίζουν τον Πρωθυπουργό της χώρας και την Κυβέρνησή του αλλά και την ελληνική πολιτική σε μια μη αντιστρεπτή κατάσταση πραγμάτων.

Για αναλυτικότερη ενημέρωσή σας, επισυνάπτουμε σχετική επιστολή μας.

Τέλος, επισημαίνοντας το προφανές, ότι τέτοιες μεθοδεύσεις όχι μόνο δεν προάγουν μια ισότιμη φιλία και συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά αντίθετα, δυναμιτίζουν την φιλία των δύο λαών, αφού δημιουργούν όρους υποτέλειας του ενός στον άλλο, σας ζητούμε α) να ακυρώσετε άμεσα την εν λόγω Πρόσκληση, β) να την αναπροσαρμόσετε, αφού προηγηθεί διαβούλευση επιστημόνων από όλα τα ελληνικά Α.Ε.Ι., γ) να περιορίσετε την Πρόσκληση σε θέματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και λοιπής εκπαιδευτικής στήριξης και, δ) ο σχεδιασμός της νέας Πρόσκλησης να προβλέψει ισότιμη μεταχείριση όλων των μητρικών γλωσσών της μουσουλμανικής κοινωνίας.



Με ιδιαίτερη τιμή,

Γεώργιος Π. Παύλος

Αναπληρωτής Καθηγητής
Πολυτεχνικής Σχολής Δ.Π.Θ

Επιχειρηματικότητα και εξωστρέφεια των νέων για να βγει η Ελλάδα από το αδιέξοδο

Αναδημοσίευση από το http://onehundredstartups.blogspot.com/2010/05/blog-post.html

Τους τελευταίους μήνες η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή οικονομική κρίση η οποία εξελίσσεται αρνητικά, λαμβάνοντας διάσταση διεθνούς οικονομικού & πολιτικού ζητήματος. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να προσφύγει για βοήθεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζητώντας ένα υπέρογκο δάνειο, που πιθανότατα θα ξεπεράσει τα 100.000.000.000 €, καθώς οι αγορές πρακτικά έπαψαν να την χρηματοδοτούν. Ακόμα και με τη βοήθεια αυτή όμως, φαντάζει αμφίβολο το αν θα αποφευχθεί εν τέλει η πτώχευση της χώρας.

Η περικοπή της δημόσιας σπατάλης σε όλα τα επίπεδα είναι αναμφίβολα αναγκαία. Αυτό ελπίζουμε πως θα επιτευχθεί με τη δέσμη οικονομικών μέτρων που ανακοινώθηκαν και αναμένουμε πως θα συνεχίσουν να ανακοινώνονται το επόμενο διάστημα. Υπάρχει όμως σημαντικός κίνδυνος να μπούμε σε έναν φαύλο κύκλο καθώς τα οικονομικά μέτρα θα μειώσουν την αγοραστική δύναμη του κοινού ενώ οι τιμές λόγω των εμμέσων φόρων θα αυξηθούν, οδηγώντας νομοτελειακά σε πτώση της κατανάλωσης άρα και σε περεταίρω επιβράδυνση της οικονομίας. Παράλληλα, η αναμενόμενη έκρηξη της ανεργίας είναι μια βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος καθώς τίθεται εν αμφιβόλω η δυνατότητα εξυπηρέτησης των στεγαστικών δανείων.

Για να αποφευχθούν τα χειρότερα πρέπει να επιτύχουμε να μπούμε γρήγορα σε τροχιά ανάπτυξης, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και προάγοντας εξαγωγικές δραστηριότητες ώστε να εισέλθει πλούτος στη χώρα και να αυξηθεί το εθνικό προϊόν.

Στη δύσκολη αυτή στιγμή η Ελλάδα πρέπει να δει με ψυχραιμία τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα και να επικεντρωθεί στους αντίστοιχους τομείς. Οι νέοι επιχειρηματίες πιστεύουμε πως οι τομείς στους οποίους έχουμε άμεσα αξιοποιήσιμα πλεονεκτήματα είναι ο πολιτισμός, ο τουρισμός, οι μεταφορές, η ενέργεια, ο αγροδιατροφικός τομέας, η ναυτιλία και η υψηλή τεχνολογία.

Ιδιαίτερη έμφαση θέλουμε να δώσουμε στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας. Τα τελευταία σαράντα χρόνια η χώρα μας έχει επενδύσει ασύλληπτα ιδιωτικά κεφάλαια, σύμφωνα με μελέτες περισσότερα από 2 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, στην εκπαίδευση των νέων. Μπορεί να αποτύχαμε σε πολλά, το σίγουρο όμως είναι ότι καταφέραμε να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες πτυχιούχους. Πολλά λέγονται για τα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, η επιτυχία όλων αυτών των νέων όμως όποτε βρίσκονται στο εξωτερικό μας βεβαιώνει ότι το επίπεδο των νέων επιστημόνων & μηχανικών μας είναι ικανοποιητικό. Το ανθρώπινο κεφάλαιο λοιπόν είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός πόρος για την Ελλάδα, τόσο σημαντικός που θα πρέπει να έχει κεντρική θέση σε οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας.

Το πελατειακό πολιτικό σύστημα που δυστυχώς υπάρχει στη χώρα μας έχει στρεβλώσει την καρδιά της την σχέση των νέων με την εργασία. Η εργατικότητα, πολύ δε περισσότερο η δημιουργικότητα, εν πολλοίς κατακρίνονται και προτάσσονται άλλα πρότυπα επιτυχίας που κινούνται μεταξύ της κακώς νοούμενης "εξασφάλισης" και του κακώς νοούμενου "πλουτισμού". Οι νέοι επιχειρηματίες πιστεύουμε πως είναι απολύτως αναγκαίο να προταθεί ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, μια νέα σχέση με την εργασία η οποία θα έχει στην καρδιά της τη δημιουργικότητα των νέων πραγματωμένη σε μια επαγγελματική δραστηριότητα η οποία θα εξασφαλίζει στους νέους ένα καλό βιοτικό επίπεδο και χρησιμότητα στην κοινωνία.

Η διάθεση κεφαλαίου ευκαιρίας είναι το σημαντικότερο βήμα που πρέπει να γίνει για να μπορέσει να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα των νέων. Είναι παράλογο να ζητάμε από τους νέους να επιχειρήσουν διακινδυνεύοντας σε περίπτωση αποτυχίας την οικονομική και κοινωνική τους υπόσταση, γνωρίζοντας ότι για να έχουμε σημαντικές επιχειρηματικές επιτυχίες συνήθως προηγούνται αποτυχημένες προσπάθειες. Επιπλέον, λόγω της εξαγωγικής φύσης που πρέπει να έχει η νεανική επιχειρηματικότητα για να ωφελήσει ουσιαστικά την εθνική οικονομία, είναι απαραίτητο να υπάρξει επένδυση κεφαλαίου στις νέες εταιρείες ώστε να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν τα προϊόντα που θα εξαχθούν.

Η εκτίμηση των νέων επιχειρηματιών είναι πως μια νέα επιχείρηση χρειάζεται μια αρχική επένδυση που το ύψος της θα ανέρχεται, κατά μέσο όρο, στις 250.000 € έτσι ώστε να μπορέσει να αναπτύξει και να προωθήσει με αξιώσεις στη διεθνή αγορά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας. Προτείνουμε λοιπόν να συσταθεί ένας δημόσιος φορέας που θα αναλάβει την πραγματοποίηση αυτών των επενδύσεων στις νέες επιχειρηματίες, κατά τα πρότυπα του ΤΑΝΕΟ, με τη διαφορά ότι οι επενδύσεις θα γίνονται απευθείας στις νέες εταιρείες και όχι μέσω συνεργαζόμενων επιχειρήσεων συμμετοχών.

Είναι αυτονόητο πως οι ενισχυόμενες επιχειρήσεις θα έχουν ως μετόχους μόνο φυσικά πρόσωπα τα οποία συμμετέχουν και στην παραγωγική & εμπορική της διαδικασία ενώ οι μέτοχοι των επιχειρήσεων θα συναινούν στη άρση του τραπεζικού απορρήτου τους, όπως και των συγγενών τους πρώτου βαθμού, καθώς ακόμα και τα οικονομικά στοιχεία των ενισχυόμενων επιχειρήσεων, λογιστικά βιβλία και τραπεζικοί λογαριασμοί, θα δημοσιεύονται σε πραγματικό χρόνο στο διαδίκτυο δίνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα διαφάνειας.

Γνωρίζοντας πως στα επιχειρησιακά προγράμματα του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς ΕΣΠΑ 2007-2013 υπερβαίνουν τα 20 δισ. ευρώ, ζητάμε να διατεθεί το 5% από αυτά, δηλαδή 1 δισ. ευρώ, για να χρηματοδοτηθεί η νεανική επιχειρηματικότητα έντασης γνώσης και εξωστρέφειας, στοχεύοντας στην ίδρυση 4.000 νέων τέτοιων επιχειρήσεων σε ορίζοντα πενταετίας.

Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή μπορεί να παίξει η υποδομή των Επιστημονικών & Τεχνολογικών Πάρκων που υπάρχουν σε όλη τη χώρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Βόλος, Ιωάννινα) και που είναι αυτονόητο πως πρέπει να περάσουν στην επίβλεψη του νέου φορέα. Με κάθε τρόπο πρέπει να μειωθεί στο ελάχιστο ο χρόνος για την πραγματοποίηση των επενδύσεων ενώ η ενίσχυση θα καταβάλλεται σε τρεις ή τέσσερις δόσεις με προϋπόθεση την επίτευξη των ποιοτικών και ποσοτικών στόχων που οι ίδιοι οι νέοι επιχειρηματίες θα έχουν θέσει στο επιχειρηματικό τους σχέδιο.

Οι 4.000 αυτές νέες εταιρείες με βάση τα πλέον συντηρητικά σενάρια θα δημιουργήσουν, σε βάθος πενταετίας, 30.000 νέες θέσεις εξειδικευμένης εργασίας ενώ θα αυξηθεί το ΑΕΠ τουλάχιστον κατά 10 δισ. ευρώ - ποσό μάλιστα που θα προέλθει από εξαγωγές πράγμα που έχει εξαιρετικά σημαντική σημασία για τη χώρα.

Το σημαντικότερο όμως είναι πως η διαδικασία αυτή θα προωθήσει ένα νέο μοντέλο παραγωγής, μια νέα σχέση με την εργασία. Θα τονώσει την αυτοπεποίθηση των νέων πραγματώνοντας τη δημιουργικότητά τους για το καλό της κοινωνίας και της οικονομίας δίνοντας την ισχυρότερη δυνατή ασφαλιστική δικλείδα ότι θα βγούμε επιτυχώς από την τρέχουσα κρίση και δεν θα επανέλθουμε σε αυτή.

Οι νέοι είμαστε το μέλλον της Ελλάδας. Η χώρα μας πρέπει, τώρα, να μας εμπιστευτεί.

Ο Γιάννης και η Μαρία, 300 € δόση για κάθε 100.000 € δανείου και γιατί τα μέτρα είναι καταστροφικά

Γιάννης και η Μαρία είναι ένα νεαρό ζευγάρι που μένουν στο Περιστέρι, πολύ λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας. Πριν λίγα χρόνια είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται το τμήμα της γραμμής μετρό «Σεπόλια – Άγιος Αντώνιος» με αποτέλεσμα πολλές γειτονιές στο Περιστέρι ξαφνικά να αναβαθμιστούν και να γνωρίσει μεγάλη άνθιση η τοπική αγορά ακινήτων.

Ο Γιάννης είναι διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός, απόφοιτος μάλιστα του ΕΜΠ, ενώ η Μαρία έχει πτυχίο Λογιστικής από το ΤΕΙ Πειραιά. Κατάγονται και οι δυο από την επαρχία αλλά ήρθαν στην Αθήνα να σπουδάσουν, οπότε και γνωρίστηκαν πριν οχτώ χρόνια, ενώ στη συνέχεια έμειναν στην Πρωτεύουσα για να εργαστούν. Αφού συγκατοίκησαν σε διάφορα φοιτητικά διαμερίσματα, πριν πέντε χρόνια αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα και να παντρευτούν! Εξάλλου, ο Γιάννης μόλις είχε βρει δουλειά στα ΕΛΔΑ ενώ η Μαρία ήδη δούλευε εδώ και δυο χρόνια σε ένα λογιστικό γραφείο στο Αιγάλεω.

Όπως προστάζει η ελληνική παράδοση, έπρεπε να βρουν ένα καινούργιο σπίτι για να μείνουν. Μετά από πολύ ψάξιμο βρέθηκε ένα διαμέρισμα 90 μ² στο Περιστέρι σε μια πολύ, πολύ καλή τιμή: Μόλις 2.600 € / μ²! Στοίχησε λοιπόν 234.000 €, ενώ μαζί με τους φόρους, συμβολαιογραφικά, κλπ, ξεπέρασε τις 250.000 €. Όμως… είχαν το δικό τους σπίτι!

Το είχαν πράγματι, όμως;

Εννοείται πως το νεαρό ζευγάρι δεν είχε τη δυνατότητα να πληρώσει μετρητοίς το ποσό αυτό. Πήραν λοιπόν ένα δάνειο 25ετούς εξόφλησης ύψους 195.000 και τα υπόλοιπα τα πλήρωσαν οι γονείς «για να βοηθήσουν». Μην ξεχνάμε εξάλλου πως το σπίτι έπρεπε να επιπλωθεί, υπήρχαν τα έξοδα του γάμου ενώ η Μαρία ήταν ήδη δυο μηνών έγκυος και έπρεπε να προβλεφθούν χρήματα και για το νέο μέλος της οικογένειας – Παρεμπιπτόντως, ο Γιάννης και η Μαρία έκαναν και ένα δεύτερο παιδί δυο χρόνια μετά.

Το δάνειο, το οποίο εξασφαλίστηκε με εγγραφή α’ προσημείωσης 120% επί του διαμερίσματος από την Τράπεζα, δηλαδή 234.000 €, ήταν ένα από τα χιλιάδες δάνεια αυτού του τύπου που δόθηκαν πριν πέντε χρόνια: «Τρία χρόνια σταθερό (χαμηλό) επιτόκιο και στη συνέχεια, για τα υπόλοιπα είκοσι δυο χρόνια δηλαδή, κυμαινόμενο με βάση το Euribor». 300 € δόση για κάθε 100.000 € δανείου έλεγε η διαφήμιση – άρα ο Γιάννης και η Μαρία, για τα πρώτα 3 χρόνια, έπρεπε να πληρώνουν «μόλις» 585 € σε μηνιαία βάση. «Λέτε να ανεβεί πολύ το επιτόκιο μετά τα τρία χρόνια;», είχε ρωτήσει ελαφρώς προβληματισμένος ο Γιάννης. «Μα, τι είναι αυτά που λέτε; Είμαστε στη ζώνη του ευρώ, τα επιτόκια θα είναι σταθερά χαμηλά!» είναι απαντήσει ο υπάλληλος στεγαστικής πίστης καθησυχάζοντας τον Γιάννη.

Τότε, το οικογενειακό μηνιαίο εισόδημα του Γιάννη και της Μαρίας ήταν 2.300 €. Πέντε χρόνια μετά είχε φτάσει στις 2.450 €, αφού οι αυξήσεις που έδωσαν τόσο τα ΕΛΔΑ όσο και το λογιστικό γραφείο ήταν ελάχιστες.

Τι συνέβη όμως με τη δόση του δανείου. Πράγματι, για τα πρώτα τρία χρόνια ήταν 585 € και το ζευγάρι δεν είχε σοβαρό πρόβλημα. Μετά τα τρία χρόνια όμως η δόση έκανε ένα άλμα προς τα επάνω! Βλέπετε, είχε ξεκινήσει η παγκόσμια οικονομική κρίση και το Euribor δεν είχε καμία σχέση με αυτό που περίμεναν ο Γιάννης, η Μαρία και ο υπάλληλος στεγαστικής πίστης της Τράπεζας. Από τα 300 € για κάθε 100.000 € δανείου, φτάσαμε στα 620 €. Αυτό σήμαινε μια αύξηση της δόσης από τα 585 € στα 1.140,75 €. Και πάλι ο Γιάννης ένιωθε τυχερός: Σε διάφορους γνωστούς & φίλους του, η αύξηση ήταν πολύ μεγαλύτερη!

Τα παιδιά μεγάλωναν και οι ανάγκες της οικογένειας σε χρήματα αυξάνονταν. Υπήρχε βέβαια βοήθεια από τα πεθερικά, αλλά δυστυχώς οι δυο παππούδες πέθαναν ενδιάμεσα με αποτέλεσμα να περιοριστεί και το έσοδο από τις συντάξεις – χωρίς να μιλήσουμε για την οικονομική αιμορραγία που προκάλεσαν δυο χρόνια μπες-βγες στα νοσοκομεία και η περίθαλψη στο σπίτι για τον κάθε παππού, χωρίς μάλιστα να υπάρξει κάποιο καλό αποτέλεσμα. Ο Γιάννης σιχάθηκε τους γιατρούς στο διάστημα αυτό αφού έβλεπαν τον ετοιμοθάνατο μπαμπά του σαν ευκαιρία πλουτισμού, πουλούσαν ελπίδες και ο Γιάννης πλήρωνε.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, πριν δυο βδομάδες – περίπου στα μέσα Φεβρουαρίου – έγινε κάτι αναπάντεχο: Ήταν Παρασκευή 12 του μηνός και η Μαρία ετοιμαζόταν να φύγει από το λογιστικό γραφείο για να γυρίσει σπίτι. Ήταν πάντοτε εκεί στις 8:00 το πρωί αλλά προσπαθούσε να φεύγει ακριβώς στις 8 ώρες καθώς την περίμεναν δυο μωρά στο σπίτι και οι γιαγιάδες δεν μπορούσαν να βοηθήσουν πια. Γύρω στις 3:30 ο ιδιοκτήτης του γραφείου, ένας 55άρης λογιστής γνωστός στην τοπική αγορά της ζήτησε να μιλήσουν για λίγο ιδιωτικά. Η Μαρία ανησύχησε πολύ. Οι ανησυχίες της επιβεβαιώθηκαν καθώς άκουγε τον λογιστή να της λέει πως η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει άσχημα το γραφείο, το οποίο είχε πελατεία από τις μικρές επιχειρήσεις της περιοχής. «Οι μισοί πελάτες έκλεισαν και οι άλλοι μισοί είναι ήδη στον Τειρεσία, ετοιμάζονται να κλείσουν. Δεν ξέρω τι να κάνω.», είπε ο λογιστής. Την εξόφλησε, της έδωσε την αποζημίωσή της λέγοντας της πως λυπάται πολύ για την εξέλιξη αυτή αλλά δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Η Μαρία προσπάθησε να του πει να μετατρέψουν την εργασία σε part-time, αλλά ο λογιστής είπε πως και αυτό ήταν αδύνατον. Η Μαρία ένιωσε πως κάνει ελεύθερη πτώση – χωρίς αλεξίπτωτο όμως.

Όταν βρέθηκαν στο σπίτι αργά το βράδυ με τον Γιάννη, η Μαρία τον ενημέρωσε για τις εξελίξεις. Δεν ήθελε να του τα πει τηλεφωνικά. Ο Γιάννης παρέμεινε ψύχραιμος. Της είπε πως και στα ΕΛΔΑ τους ενημέρωσαν πως κόβονται όλες οι επιπλέον παροχές και οι υπερωρίες. Το ζευγάρι ήταν απελπισμένο. Το οικογενειακό εισόδημα ξαφνικά μειώθηκε κατά 1.000 € και τα πεθερικά ήταν πια είτε κάτω από το χώμα ή ανήμπορα να βοηθήσουν.

Το ζευγάρι φιλοσόφησε το θέμα. «Δεν θα πεθάνουμε» είπε ο Γιάννης. «Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει» είπε η Μαρία και συμφώνησαν να πετάξουν στα σκουπίδια την ενημερωτική επιστολή από την Τράπεζα ότι σε λίγο έφτανε η ημερομηνία πληρωμής της δόσης του δανείου ενώ είχαν ήδη άλλες δυο σε εκκρεμότητα.

Ακούγοντας τα μέτρα προχθές το βράδυ, ο Γιάννης γέλασε ειρωνικά. «Μάλλον κάτι πίνουν», είπε γελώντας πιο έντονα. «Δεν είναι δυνατόν να έχει πάθει ασφυξία η αγορά και εκείνοι να μειώνουν ακόμα περισσότερο τη ρευστότητα των μικρομεσαίων». «Δεν μπορώ να καταλάβω», συμφώνησε η Μαρία. «Μα αλήθεια, δεν ξέρουν που είναι ο πλούτος στην Ελλάδα για να τον φορολογήσουν; Κοροϊδευόμαστε μου φαίνεται», συνέχισε.

Ο Γιάννης και η Μαρία έβαλαν την τύχη των παιδιών τους πιο πάνω από την τύχη του διαμερίσματός τους – και πολύ καλά έκαναν. Στη χειρότερη περίπτωση, θα γυρίσουν στην επαρχία όπου και οι δυο έχουν το πατρικό τους σπίτι, προσπαθώντας να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα. «Αν το θέλει η Τράπεζα, ας το πάρει το διαμέρισμα», έκλεισε ο Γιάννης. «Είναι και κοντά στο μετρό, για αυτό άλλωστε κάνει 2.600 € το τετραγωνικό».

Αυτό που δεν είπε ο Γιάννης ήταν ότι σαν το δικό τους διαμέρισμα, υπάρχουν ακόμα αρκετές εκατοντάδες ακόμα, είτε απούλητα ή πουλημένα με δάνειο που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Οπότε, όταν η Τράπεζα κατασχέσει το διαμέρισμα και το βγάλει στον πλειστηριασμό, όχι 2.600 € / μ² δεν θα πουληθεί αλλά ούτε καν 600 € / μ². Η τράπεζα όμως, είχε εκταμιεύσει το δάνειο. Δεν θα μπορέσει να πάρει τα λεφτά της πίσω με αποτέλεσμα τελικά να πτωχεύσει – η για να μην «φανεί» αυτό, να εξαγοραστεί από μια μεγαλύτερη τράπεζα, Ελληνική ή ξένη.

Τα μέτρα ήταν η χαριστική βολή για τον Γιάννη και τη Μαρία, το λογιστικό γραφείο που δούλευε η Μαρία, την τράπεζα και την αγορά ακινήτων. Ήταν η χαριστική βολή για την Ελληνική οικονομία γενικά. Η οικονομία μας κινούταν με δυσκολία, πολύ αργά και με πολύ χαμηλή παραγωγικότητα. Σε κάθε περίπτωση χρειαζόταν επιτακτικά «επανεκκίνηση». Το λογιστικό γραφείο που δούλευε η Μαρία δεν έπρεπε να κλείσει. Οι συντάξεις των πεθερικών δεν έπρεπε να μειωθούν. Οι τιμές των βασικών προϊόντων δεν έπρεπε να ανεβούν κατακόρυφα, λόγω ΦΠΑ. Έτσι ο Γιάννης και η Μαρία θα μπορούσαν να πληρώσουν το δάνειό τους και η χώρα να γλυτώσει την χρεοκοπία.

Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο ωφελημένος από την κατάσταση που δημιουργείται. Δεν βρίσκω κανέναν άλλο πέρα από το ξένο, μεγάλο κεφάλαιο που θα έρθει να αγοράσει όλα τα πάγια του τόπου μας σε εξευτελιστικές τιμές.

Ντροπή.

[Συνέντευξη] Ο Δημήτρης Τσίγκος (V.Trip) μιλάει για τo νέο του Angel Investment Fund

[Συνέντευξη] Ο Δημήτρης Τσίγκος (V.Trip) μιλάει για τo νέο του Angel Investment Fund

Posted using ShareThis

Ενστάσεις της Greeklug στην πρόταση για το ΕΘΕΠΕ

Μια πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση στις ενστάσεις της Greeklug σχετικά με την ίδρυση του ΕΘΕΠΕ είναι το παρακάτω κείμενο του συναδέλφου Χάρη Γεωργίου, το οποίο και αναδημοσιεύω αυτούσιο:

Δυστυχώς δεν μπορώ να απαντήσω εδώ με την έκταση που πρέπει. Το ζήτημα είναι πολύ πιο σοβαρό και σημαντικό από το "συντεχνιακό" που παρουσιάζεται στην επιστολή της Greeklug.

Καλά τα παραδείγματα του Bill Gates (Microsoft) και του Steve Jobs (Apple), αλλά και οι δύο αφορούν σε «κλειστό» λογισμικό, αμιγώς εμπορικό, με πολύ ισχυρά μονοπώλια στην αγορά λογισμικού και πάμπολες καταδίκες για παραβίαση των κανόνων περί ελεύθερου εμπορίου (Microsoft). Αντίθετα, το Linux, το πιο επιτυχημένο ίσως λογισμικό τύπου ΕΛ/ΛΑΚ και ένα από τα καλύτερα λειτουργικά συστήματα παγκοσμίως, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε (αρχικά) από τον Linus Torvalds, πτυχιούχος Computer Science. Παρόλα αυτά, έργα όπως το Ubuntu, το Firefox, το OpenOffice, το OLPC, η UML, η XML, τα protocol RFCs, αποτελούν το τελικό αποτέλεσμα μιας πολύ μεγάλης αλυσίδας θεωρητικών, σχεδιαστικών και πρακτικών επιλογών, και όχι τον αυτοσκοπό ή το αποκλειστικό αντικείμενο της Πληροφορικής.

Η Πληροφορική δεν είναι πλέον μια συλλογή τεχνικών γνώσεων ή μια επιλεκτική εφαρμογή θεωριών από άλλες επιστήμες (π.χ. Φυσική ή Μαθηματικά). Αποτελεί εδώ και δεκαετίες διακριτή επιστήμη, το ίδιο σημαντική με όλες τις άλλες, και μάλιστα όλο και πιο κρίσιμη σε πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας. Μπορεί κάποτε η εσφαλμένη λειτουργία ενός προγράμματος Η/Υ να μην σήμαινε τίποτα, όμως σήμερα μπορεί να σημαίνει ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα με νεκρούς. Άρα, πρέπει να αντιμετωπίζεται το ίδιο σοβαρά και υπεύθυνα όπως κάθε τέτοιο επάγγελμα, με όλες τις σχετικές νομικές και άλλες διασφαλίσεις, και όχι απλά σαν χόμπι, εμπειρική «δεξιότητα» ή «τέχνη».

Καλώς ή κακώς, ο καλύτερος τρόπος να εκπαιδεύσουμε ανθρώπους και να διασφαλίσουμε ως ένα βαθμό αυτή ακριβώς την «καταλληλότητα» είναι τα Πανεπιστήμια. Δεν έχουμε καλύτερο μέσο από αυτό. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος εκπαίδευσης, προσωπικής εμπειρίας ή κατάρτισης σε τεχνολογικό (και μόνο) επίπεδο, αφορά σε μέρος και όχι στο σύνολο της απαραίτητης γνώσης. Το ίδιο ισχύει για κάθε γιατρό, κάθε δικηγόρο, κάθε μηχανικό, κάθε ανθρώπου που έχει αφιερώσει χρόνια ολόκληρα για να μάθει την αντίστοιχη «μεθοδολογία» του κλάδου του, ώστε να μπορεί να παρέχει αυτό που ονομάζεται «αξιόπιστα προβλέψιμο αποτέλεσμα (reliably predictable result) ή απλά «επιστημονική κατάρτιση».

Σίγουρα η δημιουργία ενός επιμελητηρίου Πληροφορικής δεν μπορεί να γίνει ανεξάρτητα από τα αντίστοιχα πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελέσει παράλογη εξαίρεση σε σχέση με κάθε άλλο επαγγελματικό κλάδο, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Από την άλλη, ακριβώς επειδή η Πληροφορική έχει ένα σημαντικό τεχνολογικό άξονα μέσα σε αυτή, οι μη-τυπικές (μη-Πανεπιστημιακές) γνώσεις αποτελούν σημαντικό παράγοντα και άνθρωποι που διαθέτουν μόνο τέτοιες σαφώς και δεν αποτελούν ξένο σώμα για ένα μελλοντικό επιμελητήριο Πληροφορικής. Αλλά αυτό θα πρέπει αναγκαστικά να μελετηθεί αργότερα, σε επίπεδο καταστατικού και διαδικασιών.

θα μπορούσα να απαντήσω με ένα απλό παράδειγμα, χωρίς τον παραπάνω σχολιασμό, είναι το εξής απλό: και στο ψάρεμα, υπάρχουν αυτοί που το κάνουν από χόμπι ή μεράκι και οι αυτοί που το κάνουν ως επάγγελμα. Κανείς δεν απαγορεύει το ψάρεμα στους χομπίστες. Αλλά όταν πας να το κάνεις επάγγελμα, χρειάζεται να -αποδείξεις- ότι δεν κοροϊδεύεις κανέναν και ότι μπορείς να το κάνεις με ασφάλεια και υπευθυνότητα, γιατί αλλιώς δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα και κίνδυνοι για πολλούς άλλους (περιβαλλοντικοί, εργασιακοί, διατροφικοί, οικονομικοί, φορολογικοί). Αυτή ακριβώς είναι η έννοια της διαφοράς μεταξύ ερασιτεχνικής και επαγγελματικής «άδειας ψαρέματος», κάθε μια από τις οποίες συνοδεύεται από πολύ διαφορετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις, σε νομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Πρέπει όλοι να δούμε το πρόβλημα ψύχραιμα και λογικά, με στόχο πάντα τη θεσμοθέτηση και τη σωστή οργάνωση του κλάδου της Πληροφορικής στην Ελλάδα για τις επόμενες δεκαετίες. Φυσικά και δεν πρέπει κάποιοι άνθρωποι να χάσουν τη δουλειά τους απλά και μόνο επειδή δεν έχουν πτυχίο Πληροφορικής. Αλλά από την άλλη, είναι επιτέλους καιρός να σταματήσουμε να δεχόμαστε αστρολόγους και «μάγους του χωριού» ως καθ' όλα νόμιμους επαγγελματίες στο ίδιο ακριβώς αντικείμενο. Είναι καιρός να σοβαρευτούμε και να πούμε να πράγματα ως έχουν, για το καλό πρωτίστως του ίδιου του κλάδου, βλέποντας μάλιστα μερικές δεκαετίες μπροστά.

________________________________

Harris Georgiou - IS/IT Engineer (MSc,PhD)
mailto:xgeorgio@middle-earth.gr
http://xg.middle-earth.gr

Η Νέα Επιχειρηματικότητα στην Πόλη και την Ύπαιθρο

Στις 17 Δεκεμβρίου 2009 το Παράρτημα Βορείου Αιγαίου της ΕΠΕ είχε κάνει μια εξαιρετικά πετυχημένη εκδήλωση με θέμα "Οι ΤΠΕ σαν Μοχλός Ανάπτυξης της Οικονομίας".

Παρακάτω είναι η παρουσίαση που έκανα εκπροσωπώντας την ΕΠΕ και την ΟΕΣΥΝΕ με τίτλο "Οι ΤΠΕ για την Νέα Επιχειρηματικότητα στην Πόλη και την Ύπαιθρο".

Για όσους πιστεύουν πως υπάρχει Ελλάδα, υπάρχει ανάπτυξη και δημιουργία και πέρα από την πλατεία Κολωνακίου, νομίζω πως οι σκέψεις αυτές θα φανούν ενδιαφέρουσες.

20091217_EPE-B.Aigaiou_Tsigos

View more presentations from Dimitris Tsigos.

H παρουσίασή μου στο "Strategies and Tools for e-Startups" του ALBA Alumni

Είχα τη μεγάλη χαρά να είμαι σήμερα ομιλητής στο σεμινάριο του ALBA Alumni με θέμα "Strategies and Tools for e-Startups", μαζί με άλλους εκλεκτούς ομιλητές από το Ricardo.gr, το E-Shop.gr και την Driin.eu.

Παρακάτω είναι η παρουσίασή μου, με χαρά αναμένω σχόλια & παρατηρήσεις

20100131 Dimitris Tsigos Alba

View more presentations from Dimitris Tsigos.