Νέα προσέγγιση στην επιχειρηματική ηθική από τις τράπεζες Geniki Bank και Citibank

Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να τονίσω πως δεν ανήκω σε αυτούς που συλλήβδην κατηγορούν όλες τις τράπεζες ότι είναι η ρίζα του κακού για ο,τιδήποτε κακό συμβαίνει στην οικονομία. Όταν υπάρχει πρόβλημα υπερδανεισμού που οδηγεί σε επισφάλειες, ευθύνη έχουν τόσο ο δανειστής όσο και ο δανειολήπτης. Ως εκ τούτου μακριά από μένα οποιαδήποτε απλουστευτική λογική "συλλογικής ευθύνης" των τραπεζών.

Πολύ περισσότερο τόσο προσωπικά όσο και εκ μέρους των δεκάδων Πληροφορικών του Ομίλου Virtual Trip, θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς έναν μεγάλο αριθμό τραπεζών (Εθνική, Εμπορική, Eurobank, Αττικής, Παγκρήτια, Alpha, Marfin, κ.α) οι οποίες μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια, δίχως τη σημαντική βοήθεια των οποίων θα είχαμε καταφέρει πολύ λιγότερα πράγματα.

Αυτό όμως που συνέβη με τις Geniki Bank και Citibank είναι πέρα από κάθε φαντασία. Συγκεκριμένα τα πράγματα έχουν ως εξης: Η Virtual Trip συνεργαζόταν με την εταιρεία Infocad, για πολλά χρόνια. Το καλακαίρι είχαμα κάνει στην Infocad μια σειρά αναθέσεων και είχαμε δώσει προκαταβολές με μεταχρονολογημένες επιταγές λήξης Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2009, όπως είναι η συνήθης πρακτική στην ελληνική αγορά. Η Indocad είχε εκχωρήσει αυτές τις επιταγές σε διάφορες τράπεζες για να λάβει κεφάλαιο κίνησης, μεταξύ αυτών στις Geniki Bank και Citibank. Τον Οκτώβριο η Infocad μπήκε σε κατάσταση "παύσης πληρωμών" τον Οκτώβριο και δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς τη Virtual Trip. Έτσι, η Virtual Trip έκανε καταγγελία των συμβάσεών της με την Infocad και προχώρησε σε ανάκληση των εκδοθεισών επιταγών.

Βάσει νόμου, για να είναι έγκυρη η ανάκληση των επιταγών πρέπει το ποσό της επιταγής να υπάρχει στο λογαριασμό της εταιρείας της ημερομηνία έκδοσης και να παραμείνει εκεί για οχτώ μέρες. Η τυπική διαδικασία αυτή λέγεται "ανάκληση επιταγών και σφράγισή τους με επαρκές υπόλοιπο" και δεν δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις εταιρείες έκδοσης των επιταγών. Έτσι και έγινε με τρεις επιταγές που είχαν εκδοθεί με ημερομηνία 6/11/2009 και ανακλήθηκαν, σφραγιζόμενες με επαρκές υπόλοιπο.

Οι τράπεζες Geniki Bank και Citibank όμως αποφάσισαν να κάνουν το εξής τέχνασμα: Έχοντας στα χέρια τους επιταγές λήξης 20/12/2009, πήγαν να τις εισπράξουν, απροειδοποίητα, η μεν Citibank στις 23/10 η δε Geniki Bank στις 13/11/2009.

Κατα την ταπεινή μου γνώμη η πράξη αυτή, η απροειδοποίητη δηλαδή είσπραξη μεταχρονολογημένων επιταγών δυο μήνες προ της ημερομηνίας έκδοσής τους, αντίκειται στην επιχειρηματική ηθική όπως και αν τη δει κανείς.

Η Virtual Trip μπόρεσε και κάλυψε αμφότερες τις επιταγές, το cash-flow της όμως ανατράπηκε εντυπωσιακά (το ποσό των δυο αυτών επιταγών ανέρχεται συνολικά σε περιπου 45.000 €), την στιγμή μάλιστα που η χρηματοπιστωτική κρίση εντείνεται και οι χρηματοροές είναι περισσότερο πιεσμένες από ποτέ.

Οι Κύριοι της Geniki Bank και της Citibank θα έπρεπε να ντρέπονται.

Oι Πληροφορικοί της Virtual Trip θα συνεχίσουμε τον αγώνα που κάνουμε από το 2000. Θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε "γροθιά στο μαχαίρι", παρά τις "συμβουλές" που ακούμε κατά καιρούς να τα παρατήσουμε. Οι λεπίδες των μαχαιριών που απειλητικά μας προτάσσονται απένταντί μας θα συνεχίζουν να σπάνε και οι πληγές, όσο βαθιές κι αν είναι, θα επουλώνονται γρήγορα από τη χαρά της δημιουργίας.

Το όραμά μας για μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας με παρουσία στην παγκόσμια αγορά θα γίνεται ήδη πραγματικότητα και την πραγμάτωση αυτή την αφιερώνουμε στους ανθρώπους μας και όλους όσους μας έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια.

Σχετικά με τη διαδικασία επιλογής Γενικών Γραμματέων: Δεν είναι αυτός ο δρόμος της προόδου

Eίμαι πολύ ανήσυχος, ενοχλημένος και φοβισμένος από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επιλογή των Γενικών Γραμματέων της νέας κυβέρνησης.

Η απαξίωση των συλλογικών υποκειμένων (π.χ. του κυβερνώντος κόμματος) και η πρόταξη του λαού ως μιας χαοτικής μάζας ιδιωτών από την οποία πρέπει να επιλέξουμε τις άριστες μονάδες, μόνο προοδευτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Πολύ περισσότερο, η πρόταξη της τεχνοκρατικής έναντι της πολιτικής υπόστασης των υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιοματούχων, επίσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν από τις κατευθύνσεις αυτές είναι να γίνει -επιτέλους- η Ελλάδα μια δημοκρατία δυτικο-ευρωπαϊκού τύπου, όπου υπάρχει μια αξιοπιστία στις βασικές κρατικές δομές (π.χ. υγεία, παιδεία, κλπ) αλλά και ένα κράτος νομικού - οικονομικού δικαίου. Π.χ. κάτι αντίστοιχο με τη Γερμανία.

Είναι αυτό όμως που ονειρευόμαστε οι νέοι το 2010;

Οι συνάνθρωποί μας στη Γερμανία, αν δεχτούμε ότι θα την έχουμε "φτάσει" σε 10 χρόνια (?), έχουν λύσει τα προβλήματά τους; Έχουν βρει την ευτυχία τους μέσα από τη χαρά της δημιουργίας; Έχουν απελευθερωθεί από τις κάθε λογής σχέσης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπό; Λαμβάνουν τέλος ένα δίκαιο μερίδιο της υπεραξίας της εργασίας τους και έχουν μια ηθική / συναισθηματική σχέση με το αποτέλεσμά της; Πολύ φοβάμαι πως όχι.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη οι παρούσες συνθήκες (οικονομικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές) επέτρεπαν (και ακόμα επιτρέπουν) την εντυπωσιακή ανάπτυξη της χώρας μετατρέποντάς την σε μοντέλο ανάπτυξη για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να πραγματωθεί αυτό όμως απαιτείται κυβερνητική ηγεσία με πολιτικό-κοινωνικό όραμα που να συμπληρώνεται βέβαια από τεχνοκρατικές δομές.

Αυτά τα στελέχη της πολιτικής ηγεσίας νομοτελειακά αναδεικνύονται μέσα από τις πολιτικές διαδικασίες και την πάλη των ιδεών, όχι από "επιστημονική" αξιολόγηση βιογραφικών σημειωμάτων.

Ακόμη ψηλότερα...

To παρακάτω μήνυμα της Χαράς Ξανθάκη, Πτυχιούχου του Τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης & ιδρυτικού μέλους της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας, έφτασε σήμερα στο mailing list των Ελλήνων Πληροφορικών. Η Χαρά θίγει ζητήματα που θα πρέπει να μας απασχολήσουν όλους και να μας κινητοποιήσουν για την ανάληψη δράσεων. Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο Ελληνισμός σήμερα αντιμετωπίζει προκλήσεις ανάλογες με εκείνες του 1940. Φοβάμαι όμως πως όχι μόνο δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει αλλά είμαστε απόλυτα αποπροσανατολισμένοι.

Παραθέτω λοιπόν το κείμενο και αναμένω με ενδιαφέρον σχόλια:

"" Μπορεί η ιστορία να μην είναι το επιστημονικό μας αντικείμενο αλλά πολλές φορές αγγίζει την ίδια μας την ύπαρξη, ή όχι; Θέτω υπόψην σας το μύνημα της υπουργού παιδείας και δια βίου μάθησης για την 28 Οκτωβρίου που οι διευθυντές των σχολείων διάβασαν χτές κατά τη διάρκεια της εθνικής γιορτής... Στο σχολείο μας πάντως διαβάστηκε ολόκληρο...  Στα πλαίσια της δια βίου μάθησης απολαύστε:
... τις τραγικές υπερβολές (Η φασιστική Ιταλία - Γολιάθ;)
... τις κορόνες περί αρχαίου ελληνικού πνεύματος... (Ο παπούς μου πολέμησε στα βουνά του αλβανίας παρέλειψε να μου πει ότι υπερασπίζονταν το ιδανικό της αρχαιοελληνικής πόλης και της ιδιότητας του πολίτη
... Νόμιζα ότι στην ελλάδα εκείνη της εποχή είχαμε ένα καθεστώς ανάλογο με εκείνο της Ιταλίας, άλλα όσο ζω μαθαίνω, φροντίστε να κάνετε και σεις το ίδιο... )

Αλλά το σημαντικότερο είναι η αποκάλυψη των μεγάλων και πραγματικών προβλήματων της χώρα μας: "Σήμερα η ελευθερία και η δημοκρατία μπορεί να μην απειλούνται πια από τις ορδές του φασισμού και του ναζισμού. Υπάρχουν όμως απειλές περισσότερο αδιόρατες και πιο αθόρυβες. Για αυτό και ο δικός σας αγώνας είναι αγώνας ενάντια στις ηθικές και αξιακές εκπτώσεις, ενάντια στην ισοπέδωση, την αναξιοκρατία και την αναξιοπιστία που πνίγει τις ελπίδες και τα όνειρα των νέων μας."

Ωστόσο το σχολείο μας όπου διαβάστηκε το παραπάνω κείμενο βρίσκεται στο Ακρωτήρι Χανίων. Καθημερινά πάνω από τα κεφάλια μας πετάνε F16 (συνήθως σε ζευγάρια) - και πολλές φορές χρειάζεται να σταματάμε για λίγο το μάθημα λόγω του θορύβου.

...Μέχρι τώρα ξέραμε ότι πάνε για αναχαίτηση και έχουμε το προνόμιο να γνωρίζουμε πότε εντείνονται οι παραβιάσεις ( από την δραματική αύξηση της κίνησης και συνεπώς του θορύβου πάνω από τα κεφάλια μας -ευτυχώς που φέτος τον Ιούλιο ήταν κλειστά το σχολείο, γιατί αμφιβάλλω αν θα μπορούσαμε να κάνουμε μάθημα...).

Από τα Χανιά εξάλλου είχε απογειωθεί και σμηναγός Ηλιάκης που τώρα είναι άγαλμα στον κεντρικό δρόμο Χανιά-Ακρωτήρι - ούτε ένα χιλιόμετρο απόσταση από το σχολείο μας. Είναι αδύνατο να ζεις εδώ και να αγνοείς μια πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται σε καθημερινή βάση (εκτός αν είσαι κουφός και τυφλός).

Ευτυχώς που το μύνημα της υπουργού μας αποκάλυψε την αλήθεια.. Μια αλήθεια που μόνο με κλειστά τα μάτια και αυτιά μπορείς να την νιώσεις και να την αποδεχτείς..). Μόνο αθόρυβες και αόρατες απειλές υπάρχουν... Αυτές της αναξιοκρατίας και της αναξιοπιστίας....

Και το κορυφαίο σημείο είναι η προτροπή για δράση... "Σας καλώ λοιπόν όλες και όλους να βάλετε ψηλά τους στόχους σας. Εμείς, θα είμαστε δίπλα σας για να τους πετύχετε και όλοι μαζί να πάμε την πατρίδα μας ακόμη ψηλότερα."

Προσωπικά υπόσχομαι ότι αν επιβιώσω του αγώνα κατά της αναξιοκρατίας που έχει κυρήξει η κυβέρνηση μας θα βάλω και γω τους στόχους μου ψηλά όπως προτρέπει και η υπουργός μας και οι άξιοι κειμενογράφοι της... Κάπου στην στρατόσφαιρα... Γιατί στο υπέδαφος στο έδαφος και στον εναέριο χώρο δεν βλέπω φως...

Χρόνια πολλά

Χαρά ""

....και για την αντιγραφή, Δημήτρης Τσίγκος

Δημόσιο χρέος: Ανάπτυξη ή εκχώρηση; Ο δύσκολος και ο εύκολος δρόμος

Το δημόσιο χρέος, αποτέλεσμα του πελατειακού κράτους που επέβαλαν όσοι -αμέσως ή εμμέσως- θέλησαν η Ελλάδα να παραμείνει στη σφαίρα του τρίτου κόσμου, έχει φτάσει σε ύψος που δεν μπορεί πια να αντιμετωπιστεί - τουλάχιστον με προφανείς τρόπους.

Τα περίπου 300 δισ. ευρώ που οφείλει ο Ελληνικός λαός σε διάφορους ξένους πιστωτές είναι φορτίο που πολύ δύσκολα μπορούμε να το αντέξουμε.

Όπως σε κάθε δύσκολη κατάσταση, υπάρχουν δυο δρόμοι για να -προσπαθήσουμε να- φτάσουμε στη λύση: Ο δύσκολος και ο εύκολος.

Ο δύσκολος δρόμος είναι αυτός της αναίρεσης της αιτίας γιγάντωσης του χρέους. Χρειάζεται ένα πλέγμα μεταρρυθμίσεων που θα οδηγούν σε έναν βασικό στόχο: Τον πολλαπλασιασμό του παραγωγικού αποτελέσματος της οικονομίας της χώρας και τη δίκαιη φορολόγησή του. Αυτό βεβαίως μπορεί να γίνει μόνο με αναδιανομή του πλούτου ώστε να αποφευχθεί η κοινωνική έκκρηξη.

Ο εύκολος δρόμος είναι αυτός που το ελληνικό κράτος ακολουθεί από τη σύστασή του: Εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων επί εθνικών περιουσιακών στοιχείων μεγάλης αξίας με αντάλλαγμα τη διαγραφή τμήματος του χρέους. Αυτό βεβαίως δεν αναιρεί τις αιτίες που δημιούργησαν το χρέος με αποτέλεσμα μετά από 10, 20 ή 30 χρόνια να πρέπει να επαναληφθεί η ίδια ιστορία.

Ο δύσκολος δρόμος πρακτικά σημαίνει την ουσιαστική ενίσχυση της επιχειρηματικότητας ώστε η δημιουργικότητα του πληθυσμού να μετατραπεί σε ουσιαστικό παραγωγικό αποτέλεσμα. Εργαλεία όπως το venture capital funding και οι angel investors είναι εκείνα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

Η αναδιανομή του πλούτου δεν πρέπει να γίνει με όρους εκδικητικούς αλλά με όρους ανάπτυξης για τη γενική πρόοδο της κοινωνίας: Αυτό σημαίνει πως τα λιμνάζοντα κεφάλαια πρέπει να οδηγηθούν σε παραγωγικές επενδύσεις καινοτομίας, έντασης γνώσης και εξωστρέφειας.

Η εξάλειψη του πελατειακού κράτους είναι αυτονόητη προϋπόθεση υλοποίησης του δύσκολου δρόμου.

Ο εύκολος δρόμος περιλαμβάνει την εξαγγελία κάποιων μέτρων επικοινωνιακού χαρακτήρα, ώστε να δημιουργηθεί φόβος και συναίσθηση του επείγοντος στην κοινωνία, περεταίρω ενίσχυση του πελατειακού κράτους κάτω από έναν εκσυγχρονιστικό μανδύα, ύπνωση της κοινωνίας μέσα από αύξηση προσλήψεων στο δημόσιο και εν τέλει την εκχώρηση ενός σημαντικού περιουσιακού στοιχείου.

Όλα τα σημάδια δείχνουν πως το περιουσιακό στοιχείο που θα εκχωρηθεί είναι η κυριότητα της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου η οποία -ενδεχομένως- κρύβει σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου ή / και φυσικού αερίου.

Όντας πάντα αισιόδοξος, εγκληματικά αισιόδοξος σύμφωνα με φίλους και συνεργάτες, ευελπιστώ ότι η νέα κυβέρνηση της χώρας για διαλέξει τον δύσκολο δρόμο. Αν μη τι άλλο, έχει λάβει καθαρή εντολή για να υλοποιήσει δύσκολες αποφάσεις.

Αναμένουμε.

Η πολιτεία να αγκαλιάσει την επιχειρηματικότητα

Από το http://www.capital.gr/Articles.asp?id=824760

Σε προεκλογική περίοδο όπως αυτή που διανύουμε, η νεανική επιχειρηματικότητα αποτελεί προτεραιότητα για πολιτικούς και κόμματα. Στην πραγματικότητα όμως, ο δρόμος για την ανάπτυξή της είναι μακρύς και δύσκολος. Ο Δημήτρης Τσίγκος, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Virtual Trip και Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συνδέσμων Νέων Επιχειρηματικών εξηγεί γιατί.

Συνέντευξη στο Νίκο Χρυσικόπουλο

- Κύριε Τσίγκο, πολλοί μιλούν στην Ελλάδα για νεανική επιχειρηματικότητα, λιγότεροι όμως την βλέπουν. Τελικά υφίσταται στη χώρα μας ως έννοια και πρακτική;

Βεβαίως και υφίσταται. Από τον περασμένο Μάιο ξεκινήσαμε την πρωτοβουλία "One Hundred Start Ups" φιλοδοξώντας να συγκεντρώσουμε εκατό νεανικές επιχειρήσεις έντασης γνώσης που απευθύνονται στη διεθνή αγορά. Η αρχική μας εκτίμηση ήταν πως θα μας έπαιρνε περισσότερα από τρία χρόνια για να επιτύχουμε το σκοπό αυτό. Είμαστε ενθουσιασμένοι να ανακοινώσουμε πως μόλις σε τέσσερις μήνες, μεσολαβούντος μάλιστα του καλοκαιριού, η συγκεκριμένη ομάδα επιχειρήσεων μελών της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συνδέσμων Νέων Επιχειρηματικών αριθμεί περισσότερα από πενήντα μέλη. Δεν χωρά αμφιβολία, λοιπόν, ότι η νεανική επιχειρηματικότητα υπάρχει και είναι αναπτυσσόμενη. Δυστυχώς, όμως, αποτελεί την εξαίρεση ενώ θα έπρεπε να ήταν ο κανόνας αφού το πελατειακό πολιτικό μας σύστημα στηρίζεται στην προσδοκία του διορισμού και όχι στην προσδοκία της προσφοράς και της δημιουργίας.

- Ήταν απαραίτητη η δημιουργία μιας ομοσπονδίας για να προωθηθεί η νεανική επιχειρηματικότητα;

Ναι, διότι το σημερινό κατεστημένο αντιλαμβάνεται την επιχειρηματικότητα σαν μια ευνοιοκρατική εμπορική σχέση με το κράτος. Αντίθετα, οι νέοι επιχειρηματίες αντιλαμβανόμαστε την επιχειρηματικότητα σαν την πραγμάτωση της δημιουργικότητάς μας, σαν το εργαλείο του καθενός μας για να αλλάξει τη μοίρα του σε όφελος της κοινωνίας και της οικονομίας. Η ΟΕΣΥΝΕ δημιουργήθηκε για να προσφέρει ένα αξιακό, μαζικό και αντιπροσωπευτικό όχημα που ως στόχο έχει να αλλάξει την αντίληψη αυτή, πάντοτε με τους νέους στην πρωτοπορία.

- Με ποιο τρόπο δηλαδή θα υπηρετηθεί αυτός ο σκοπός;

Προβάλλοντας ένα πλαίσιο αρχών και αξιών που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν την επιχειρηματικότητα. Ενημερώνουμε τους νέους σε όλη τη χώρα μέσα από τα παραδείγματα και τις εμπειρίες νέων επιχειρηματιών που κατάφεραν να ξεπεράσουν επιτυχώς τα διάφορα εμπόδια. Προβάλλουμε την επιχειρηματικότητα ως επιλογή ευκαιρίας και όχι ανάγκης. Προτάσσουμε τη χαρά της δημιουργίας και αναδεικνύουμε την κερδοσκοπία και την αλαζονεία σαν τα καρκινώματα της επιχειρηματικότητας.

- Τι ζητούν οι νέοι επιχειρηματίες από τη πολιτεία και γιατί θα πρέπει να τους ακούσει;

Το βασικό αίτημα των νέων επιχειρηματιών είναι η υλοποίηση δράσεων που θα αλλάξουν την κατεστημένη αντίληψη για την επιχειρηματικότητα και θα τη μετατρέψουν από κληρονομικό και ταξικό προνόμιο, σε λαϊκό δικαίωμα. Πέρα από τις στρατηγικές παρεμβάσεις για την αλλαγή πολιτικής νοοτροπίας, που αποτελούν μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους, η ΟΕΣΥΝΕ ζητά την άμεση διάθεση κεφαλαίων υψηλού ρίσκου στους νέους επιχειρηματίες. Συγκεκριμένα, ο θεσμός των Business Angels πρέπει επιτέλους να υπάρξει και στην Ελλάδα ενώ τα Venture Capital Funds πρέπει με κάποιο τρόπο να υποχρεωθούν να αναλάβουν ρίσκα ανταποκρινόμενα στο ρόλο και το όνομά τους καθώς, δυστυχώς, μέχρι σήμερα βλέπουμε να προτιμούν "σίγουρες" επενδύσεις, πολλές φορές "παραδοσιακού" χαρακτήρα σε τομείς όπως η διατροφή και η ενέργεια. Παράλληλα, το τραπεζικό σύστημα πρέπει να γίνει πολύ πιο φιλικό στις νέες επιχειρήσεις έντασης γνώσης, ενώ σήμερα ανταποκρίνεται μόνο στους παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας.

- Θεωρείτε, δηλαδή, πως το χρηματοοικονομικό σύστημα δεν συνδράμει στην ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας;

Διεθνώς τα επιχειρηματικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου όχι μόνο συνδράμουν αλλά παίζουν τον πλέον καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Σύμφωνα με τις διεθνείς μελέτες, ένας επιχειρηματίας έχει κατά μέσο όρο 3,8 αποτυχίες πριν τελικά επιτύχει. Στην Ελλάδα αντίθετα, μια και μόνο αποτυχία θα σημάνει την οικονομική καταστροφή του. Αυτό και μόνο εξηγεί πολλά. Εκτός των Business Angels και των Venture Capital Funds, μια πολύ καλή λύση ενδεχομένως θα ήταν η σημαντική αναβάθμιση του ΤΑΝΕΟ κατά μια τάξη μεγέθους από τα 260 εκατ. ευρώ στα 2,6 δις ευρώ. Έτσι πράγματι μπορεί να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας και να παραχθεί νέος πλούτος στη χώρα, κοινωνικά δίκαιος ο οποίος θα δώσει μια, μοναδική εκτιμούμε, προοπτική ανάκαμψης του δυσβάσταχτου δημοσίου χρέους. Η στρατηγική αυτή αποτελεί, κατά την ταπεινή μας γνώμη, μονόδρομο για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας.

- Εσείς, ως νέος επιχειρηματίας, ποια προβλήματα αντιμετωπίσατε;

Δημιουργήσαμε τον όμιλο Virtual Trip, ένα επιχειρηματικό οικοσύστημα 60 επιστημόνων οργανωμένων σε έντεκα δυναμικά αναπτυσσόμενες εταιρείες, δέκα στην Ελλάδα και μια στην Ισπανία. Ξεκινήσαμε τον Σεπτέμβρη του 2000 από το Επιστημονικό και Τεχνολογικό Πάρκο Κρήτης και όλα αυτά τα χρόνια παλεύουμε για την πραγμάτωση του οράματός μας που δεν είναι άλλο από την αξιοπρεπή και ισότιμη παρουσία ελληνικών λύσεων υψηλής τεχνολογίας στις διεθνείς αγορές. Τα προβλήματα ήταν πολλά και διαφόρων ειδών, από την εύρεση χρηματοδότησης, μέχρι την δημιουργία υποδομών. Σήμερα, έχοντας μεταπωλητές των προϊόντων μας σε περισσότερες από 20 χώρες και στις 5 ηπείρους, νιώθουμε ότι βάλαμε ένα λιθαράκι στο οικοδόμημα της ελληνικής νεανικής επιχειρηματικότητας. Πολύ περισσότερο, με μεγάλη χαρά βλέπω ότι σε ένα βαθμό η Virtual Trip λειτούργησε ως παράδειγμα για πολλές νέες εξωστρεφείς ελληνικές επιχειρήσεις έντασης γνώσης που διαπρέπουν στις διεθνείς αγορές.

- Υπάρχουν δεσμοί με αντίστοιχους φορείς της Ευρώπης; Πως αξιοποιείται η τεχνογνωσία τους;

Η ΟΕΣΥΝΕ διατηρεί δυο στρατηγικές συνεργασίες, μια με την Πανευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Νέων Επιχειρηματιών, YES - European Confederation of Young Entrepreneurs, και με το ίδρυμα Kauffman το οποίο είναι ιδρυτής του θεσμού της Παγκόσμιας Εβδομάδας Επιχειρηματικότητας. Θα ήθελα να τονίσω πως με κάθε τρόπο προωθούμε και ενισχύουμε την εξωστρέφεια των νέων επιχειρηματιών έχοντας την πεποίθηση ότι αποτελεί προαπαιτούμενο για τη βιωσιμότητα όχι μόνο της νεανικής επιχειρηματικότητας αλλά της εθνικής οικονομίας συνολικά.

- Πρόσφατα η ΟΕΣΥΝΕ εκπροσώπησε την Ελλάδα στην πρώτη Σύνοδο των G8 για τη Νεανική Επιχειρηματικότητα. Συμπεράσματα;

Ήταν πράγματι μεγάλη τιμή για την ΟΕΣΥΝΕ που πέτυχε την εκπροσώπηση της Ελλάδας σε μια Σύνοδο του G8, για πρώτη φορά στην ιστορία. Το βασικό συμπέρασμα της συνόδου ήταν πως η καινοτομία, σε όλα τα επίπεδα, είναι το κλειδί για την έξοδο από την οικονομική κρίση και για την αποτροπή επανάληψής της σε τέτοιο βαθμό. Σε κάθε περίπτωση πρέπει με απόλυτη ειλικρίνεια να πούμε πως τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα δεν λύνονται σε συνόδους με ευχάριστα δείπνα και cocktails αλλά απαιτούν θαρραλέες αποφάσεις και σκληρή, μακρόχρονη εργασία από όλους. Παράλληλα, στην τακτική Γενική Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών που έγινε στα τέλη Σεπτεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη αποφασίστηκε, με εισήγηση της ΟΕΣΥΝΕ, το καλοκαίρι του 2010 θα γίνει τακτική Γενική Συνέλευση της Συνομοσπονδίας στη Θεσσαλονίκη. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε το γεγονός αυτό σε ορόσημο για την ανάδειξη της νεανικής επιχειρηματικότητας στη χώρα μας με όρους έντασης γνώσης και εξωστρέφειας.

Dimitris Tsigos presents VTrip Group at Open Coffee Athens XIV

Check out this SlideShare Presentation:

Dimitris Tsigos presents VTrip Group at Open Coffee Athens XIV

View more presentations from George Tziralis.

Με 100 Start-Up επιχειρήσεις έντασης γνώσης μπορούμε να βιώσουμε μια μεγάλη αλλαγή στην Ελληνική οικονομία

Η κρίση πέρασε και μας άφησε αλώβητους. Αποκάλυψε όμως τα διαχρονικά, διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας. Η διεθνής κρίση δεν ήρθε στην Ελλάδα, παρά μόνο τα απόνερά της. Κι αυτά όμως ήταν αρκετά για να στείλουν την οικονομία μας στην εντατική.

Οι νέοι, το δημιουργικότερο -κανονικά- τμήμα του πληθυσμού, έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας. Στερούμαστε τη χαρά της δημιουργίας. Τη δικαιούμαστε και την απαιτούμε!

Θέλουμε να προσφέρουμε στην κοινωνία και την οικονομία σύμφωνα με τις δυνατότητές μας, που είναι μεγάλες. Ζητάμε από την κοινωνία και την οικονομία όσα έχουμε ανάγκη, που είναι λογικά.

Απαιτούμε πρώτα απ' όλα να μας χαρακτηρίζει ότι δημιουργούμε και όχι ότι καταναλώνουμε, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι μηχανισμοί των πολυεθνικών που έχουν αποφασίσει η Ελλάδα να είναι χώρα-καταναλωτής. Εμείς όμως θέλουμε την Ελλάδα χώρα-παραγωγό.

Οι νέοι επιχειρηματίες ζητούμε να μας δοθεί η ευκαιρία που δικαιούμαστε.

Εκατό νέες επιχειρήσεις έντασης γνώσης και εξωστρέφειας με προϊοντικό προσανατολισμό, θα αλλάξουν τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη.

Το ΤΑΝΕΟ είναι ένα λαμπρό παράδειγμα επιτυχούς σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Διαχειρίζεται περισσότερα από 250Μ€. Οι νέοι επιχειρηματίες ζητάμε το 10% των κεφαλαίων αυτών να επενδυθεί σε εκατό νέες επιχειρήσεις έντασης γνώσης και εξωστρέφειας με προϊοντικό προσανατολισμό. Οι επιχειρήσεις αυτές θα δώσουν μια νέα θέση για την Ελλάδα στην παγκόσμια οικονομία και θα αξιοποιήσουν, επιτέλους, την τεράστια εθνική επένδυση στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.

Τα κεφάλαια αυτά θα επενδύονται από τα VCs του ΤΑΝΕΟ μετά την έγκριση της ειδικής επενδυτικής επιτροπής που θα συσταθεί για τον σκοπό αυτό και τη σύμφωνη γνώμη του ΤΑΝΕΟ.

Οι νέοι επιχειρηματίες έχουν αυτοπεποίθηση και υψηλούς στόχους. Έχουν όραμα για την Ελλάδα στην Ευρώπη και στον κόσμο. Το ελληνικό κράτος θα μπορέσει να ακολουθήσει; Ας είμαστε αισιόδοξοι ότι θα το κάνει.

Αναμένουμε.