Virtual Trip: Το πρώτο πετυχημένο φοιτητικό start-up
Η Virtual Trip δημιουργήθηκε το καλοκαίρι του 2000 από μια ομάδα πέντε τελειόφοιτων του Τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών Πανεπιστημίου Κρήτης και την εταιρεία criticalpublics.com. Αναγνωρίζεται σαν το πρώτο πετυχημένο start-up φοιτητικής επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα. Παρά ταύτα, δεν υπάρχει κάποιο «μυστικό» στην επιτυχία μας. Εργαζόμαστε εντατικά και ομαδικά με προσήλωση στις ανάγκες των Πελατών μας, προσπαθώντας να βρίσκουμε συνεχώς νέους τρόπους να κάνουμε τις Τεχνολογίες Πληροφορικής & Επικοινωνιών ουσιαστικά χρήσιμες στην κοινωνία και την οικονομία.
Materializing Innovation
Προσπαθούμε να βρίσκουμε συνεχώς νέους τρόπους να κάνουμε τις Τεχνολογίες Πληροφορικής & Επικοινωνιών ουσιαστικά χρήσιμες στην κοινωνία και την οικονομία. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο καθώς η πρόοδος στην επιστήμη και την τεχνολογία δεν σημαίνει ταυτόχρονα και βελτίωση των παραγωγικών διαδικασιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι ίδιες οι επιχειρήσεις Πληροφορικής: Ενώ υποτίθεται πως «οργανώνουν»¨τους Πελάτες τους, κατά γενική ομολογία οι ίδιες είναι από τις πλέον «ανοργάνωτες». Γενικά, δεν θέλουμε να δίνουμε έμφαση στην ίδια την τεχνολογία αλλά στη βελτίωση που αυτή φέρνει σε μια ομάδα ανθρώπων και μια παραγωγική διαδικασία.
Ένα ευέλικτο βιώσιμο και επεκτάσιμο επιχειρηματικό μοντέλο
Ο Όμιλος Virtual Trip αναπτύσσεται με το μοντέλο του δικτύου επιχειρήσεων έντασης γνώσης. Πρόκειται για ένα πλέγμα δραστηριοτήτων στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας πληροφορικής και επικοινωνιών το οποίο προσπαθεί να συνδυάσει τις οικονομίες κλίμακας του αυξημένου μεγέθους με το προσωπικό επιχειρηματικό κίνητρο, τη δημιουργικότητα και την ευελιξία μιας μικρής ομάδας. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τους Πληροφορικούς του Ομίλου μας!
Οι εξαγωγές τεχνολογίας είναι μονόδρομος!
Η ίδρυση της Virtual Trip Spain τα τέλη του 2008 είναι το πρώτο βήμα για την επέκτασή μας στη διεθνή αγορά. Η επιλογή της Ισπανίας έγινε διότι είναι μια αγορά που έχει πολύ παρόμοια χαρακτηριστικά με την Ελλάδα, έχοντας βέβαια πενταπλάσιο μέγεθος. Ευελπιστούμε όμως πως η παρουσία μας εκεί θα έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη λόγω της προνομιακής σχέσης που έχουν οι Ισπανικές εταιρείες με την αγορά της Λατινικής Αμερικής η οποία εκτιμούμε πως έχει τεράστιες ευκαιρίες για τα προϊόντα μας. Ο Όμιλός μας στοχεύει να προχωρήσει τη διεθνή ανάπτυξή του ιδρύοντας μερικές ακόμα θυγατρικές επιχειρήσεις σε επιλεγμένες αγορές. Άμεσα θα ακολουθήσουν οι ΗΠΑ και η Βραζιλία ενώ εξετάζουμε και άλλες επιλογές για τη συνέχεια. Πέραν αυτών, προχωράμε σε σύναψη συνεργασιών αντιπροσώπευσης και υποστήριξης των προϊόντων μας έχοντας ήδη σχετικές συμφωνίες σε Αίγυπτο, Αυστραλία, Βέλγιο, Δανία και Ινδία. Τέλος, για συγκεκριμένα προϊόντα και υπηρεσίες θα επιχειρήσουμε και απευθείας πωλήσεις μέσω Διαδικτύου. Ας γίνει απόλυτα σαφές: Η εσωστρέφεια έχει καταστρέψει την ελληνική αγορά πληροφορικής. Ήρθε η ώρα των εξαγωγών, σαν αποτέλεσμα ουσιαστικής έρευνας & ανάπτυξης υψηλής τεχνολογίας.
Υψηλή προστιθέμενη αξία μέσα από επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη.
Ο Όμιλος Virtual Trip από το 2003 μέχρι σήμερα υλοποιεί ένα φιλόδοξο στρατηγικό σχέδιο για την παραγωγή μιας πλειάδας προϊόντων λογισμικού υψηλής τεχνολογίας τα οποία θα μπορέσουν να βρουν θέση στη διεθνή αγορά. Έχουμε ήδη υλοποιήσει τα Solo Gateway, eFront, mVision και Insurance Manager, ενώ σύντομα θα βγουν στην αγορά τα Diagramma και OpenVote. Επιπλέον, αυτή την στιγμή είναι στο στάδιο της έρευνας & ανάπτυξης τρία ακόμα προϊόντα που αναμένεται να κάνουν τις πρώτες τους πωλήσεις στο τέλος του 2009. Οι επενδύσεις αυτές απαίτησαν ένα σημαντικό κεφάλαιο που καταβλήθηκε από τους Πληροφορικούς του Ομίλου. Πρέπει όμως να γίνει σαφές πως τα αποτελέσματα της επένδυσης αυτής είναι πολύ σημαντικότερα απ’ ότι θα ανέμενε κανείς από το κεφάλαιο που έχει επενδυθεί, χάρη στο υψηλότατο επίπεδο, τη δέσμευση και το επιχειρηματικό κίνητρο των Πληροφορικών μας. Οι άνθρωποι κάνουν πάντα τη διαφορά και είμαστε υπερήφανοι που αυτό πραγματώνεται στον Όμιλο Virtual Trip.
Ο στόχος μας
Ο απώτερος στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας που θα πρωταγωνιστούν στη διεθνή αγορά έχοντας σαν κινητήρια δύναμη τους εργαζόμενους τους.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η ηθική και συναισθηματική σχέση των Πληροφορικών μας με το αντικείμενο της εργασίας τους είναι το κλειδί της επιτυχίας.
Η Ελλάδα οφείλει να επενδύσει στην Πληροφορική!
Υπάρχουν εξαιρετικά καλές προοπτικές που όμως απαιτούνται συγκεκριμένα βήματα για να γίνουν πραγματικότητα. Είναι σαφές πως στη χώρα μας έχουμε πολύ υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό στις ΤΠΕ. Αυτό, το «brain-power» όπως αναφέρεται από πολλούς είναι ένα πολύ σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ίσης σημασίας είναι και η γεωγραφική θέση της χώρας η οποία μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο για την ανάπτυξη των επικοινωνιών και των ΤΠΕ γενικότερα.
Ταυτόχρονα όμως υπάρχει απουσία στρατηγικής η οποία έχει εμφανείς επιπτώσεις στον κλάδο. Η Ελλάδα, ενώ θα μπορούσε να γίνει η «Ινδία της Ευρώπης», εμφανίζεται να μην ξέρει τι θέλει να πετύχει. Είναι ντροπή ο κλάδος των ΤΠΕ να παραμένει μη - οριοθετημένος, χωρίς καμία διασφάλιση ποιότητας. Είναι απαράδεκτο να μην έχει θεσμοθετηθεί ένας σύμβουλος του κράτους στις ΤΠΕ. Είναι τέλος θλιβερό να βασανιζόμαστε από μια ανυπόφορη εσωστρέφεια και στρεβλά επιχειρηματικά μοντέλο, με χειρότερο παράδειγμα το «εμπόριο ελπίδας» με τα δεκάδες «πιστοποιητικά γνώσεων πληροφορικής» που κυριαρχούν στην αγορά ως νέα συγχωροχάρτια προσφέροντας «μόρια για τον ΑΣΕΠ».
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω υπάρχει από το 2004 η πρόταση της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας για τη δημιουργία του «Επιμελητηρίου Πληροφορικής & Επικοινωνιών» [http://www.epe.org.gr/various/EThEEP.zip] ως φορέα χάραξης εθνικής στρατηγικής και διασφάλισης ποιότητας στην αγορά των ΤΠΕ. Η πρόταση αυτή, καρπός συλλογικής εθελοντικής εργασίας των Ελλήνων Πληροφορικών, ήρθε η ώρα να γίνει πραγματικότητα προς όφελος του κλάδου, της οικονομίας και της κοινωνίας συνολικά.
Η επιχειρηματικότητα είναι επιλογή δημιουργίας και προσφοράς στην κοινωνία!
Η επιχειρηματικότητα βρίσκεται ακόμα σε πολύ χαμηλά επίπεδα στη χώρα μας. Δυστυχώς, στο μεγαλύτερό της ποσοστό είναι «επιχειρηματικότητα ανάγκης» και όχι «ευκαιρίας», δηλαδή επιχειρήσεις ξεκινούν άνθρωποι που δεν διορίστηκαν στο δημόσιο ή δεν βρήκαν την εργασία που επιθυμούσαν.
Παρά ταύτα, τα τελευταία χρόνια υπάρχει σαφής βελτίωση και έχουμε πλέον πολλά καλά παραδείγματα ελληνικών επιχειρήσεων που εκτιμώ ότι πλήθος νέων θα θελήσει να ακολουθήσει.
Οι δυο βασικότεροι παράγοντες που μπορούν να ωθήσουν, αν όχι να απογειώσουν, την επιχειρηματικότητα είναι η κουλτούρα και το κεφάλαιο υψηλού ρίσκου.
Σχετικά με την επιχειρηματική κουλτούρα, αναφέρομαι αφενός στην απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, δηλαδή στην ξεκάθαρη διάκρισή της από την εκμετάλλευση & την κερδοσκοπία, αφετέρου στην ανάπτυξη της εξωστρέφειας και της στρατηγικής σκέψης.
Το ζήτημα της διάθεσης κεφαλαίου υψηλού ρίσκου παραμένει ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Παρά τις μεγάλες προσπάθειες του ΤΑΝΕΟ και τη λειτουργία μεγάλου αριθμού VCs, τα αποτελέσματα απέχουν από το να είναι ικανοποιητικά. Εκτιμώ πως η έμφαση πρέπει να δοθεί στον θεσμό των Business Angels για επενδύσεις προϊοντικής κατεύθυνσης και εξωστρεφούς στρατηγικής.
Για να δώσουν λύσεις στα ζητήματα αυτά Έλληνες επιχειρηματίες από όλη τη χώρα έχουν συστήσει σε διάφορες περιοχές τους Ελληνικούς Συνδέσμους Νέων Επιχειρηματιών, η Ομοσπονδία των οποίων, ΟΕΣΥΝΕ – www.esyne.gr, είναι ο εθνικός φορέας εκπροσώπησης στο YES – European Confederation of Young Entrepreneurs.
Ο Δημήτρης Τσίγκος γεννήθηκε στον Ασπρόπυργο. Σπούδασε Επιστήμη Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης & πήρε MBA από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι ιδρυτής της Starttech Ventures. Ήταν Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών, της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδος & ιδρυτής της Ελληνικής Ένωσης Νεοφυών Επιχειρήσεων. Επίσης ήταν European Young Leader 40 under 40, US State Department IVLP Alumni, μέλος ομάδας σύνταξης του Rome Manifesto και Marshall Memorial Fellow.
Πέμπτη 23 Απριλίου 2009
Σάββατο 28 Μαρτίου 2009
Οι Πληροφορικοί θα σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της διαφθοράς
Η αγορά των ΤΠΕ στην Ελλάδα ταλανίζεται από τη διαφθορά. Είναι μια πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι οι Πληροφορικοί αλλά και άλλοι κλάδοι που έχουν επαφή με τις ΤΠΕ - πρακτικά δηλαδή το σύνολο της οικονομίας.
Ποιά είναι ή αιτία;
Η ρίζα του κακού έγκειται στο εξής απλό σημείο: Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος Πελάτης της αγοράς ΤΠΕ με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Το γεγονός αυτό ωθεί επίορκους "λειτουργούς" του δημοσίου να εμπορεύονται τη θέση τους και να αποκομίζουν τεράστια, μαύρα, κέρδη. Το πελατειακό πολιτικό σύστημα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κατάσταση αυτή. Οι επιχειρήσεις για να επιβιώσουν δεν έχουν καμία άλλη επιλογή, ή τουλάχιστον καμία άλλη προφανή / εύκολη επιλογή, παρά να "μπουν στο χορό και να χορέψουν".
Ποιές είναι οι συνέπειες;
Σημαντικότερη συνέπεια είναι η κατακόρυφη πτώση της ποιότητας των έργων καθώς και η υποστελέχωση των εταιρειών πληροφορικής. Πώς γίνεται να είναι καλό ένα παραγόμενο σύστημα όταν κανείς δεν νοιάζεται αν θα δουλέψει; Γιατί κανείς να στελεχώσει την εταιρεία του όταν η εμπορική επιτυχία δεν εξαρτάται από την ποιότητα της παραγωγής; Απλές διαπιστώσεις την τραγική σημασία των οποίων βιώνουμε καθημερινά.
Υπάρχει λύση;
Βεβαίως και υπάρχει λύση, εύκολη μάλιστα. Η εξωστρέφεια και η προϊοντική στρατηγική. Οι Έλληνες Πληροφορικοί έχουμε χρέος να αναπτύξουμε επιχειρήσεις που προωθούν προϊόντα ΤΠΕ υψηλής τεχνολογίας στη διεθνή αγορά. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουμε νέα revenue streams τα οποία θα είναι σε μεγάλο βαθμό quality-driven και δεν θα έχουν καμία εξάρτηση από "επιτροπές παραλαβής" δημοσίων έργων.
Είναι εφικτό;
Απολύτως. Η επένδυση που απαιτείται για μια εταιρεία έντασης γνώσης είναι μικρή συγκριτικά με άλλους κλάδους της οικονομίας ενώ η απόδοσή της στην περίπτωση επιτυχίας εντυπωσιακά μεγάλη. Δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε άλλο. Ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι μάστορες της ψηφιακής εποχής!
Ποιά είναι ή αιτία;
Η ρίζα του κακού έγκειται στο εξής απλό σημείο: Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος Πελάτης της αγοράς ΤΠΕ με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Το γεγονός αυτό ωθεί επίορκους "λειτουργούς" του δημοσίου να εμπορεύονται τη θέση τους και να αποκομίζουν τεράστια, μαύρα, κέρδη. Το πελατειακό πολιτικό σύστημα στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κατάσταση αυτή. Οι επιχειρήσεις για να επιβιώσουν δεν έχουν καμία άλλη επιλογή, ή τουλάχιστον καμία άλλη προφανή / εύκολη επιλογή, παρά να "μπουν στο χορό και να χορέψουν".
Ποιές είναι οι συνέπειες;
Σημαντικότερη συνέπεια είναι η κατακόρυφη πτώση της ποιότητας των έργων καθώς και η υποστελέχωση των εταιρειών πληροφορικής. Πώς γίνεται να είναι καλό ένα παραγόμενο σύστημα όταν κανείς δεν νοιάζεται αν θα δουλέψει; Γιατί κανείς να στελεχώσει την εταιρεία του όταν η εμπορική επιτυχία δεν εξαρτάται από την ποιότητα της παραγωγής; Απλές διαπιστώσεις την τραγική σημασία των οποίων βιώνουμε καθημερινά.
Υπάρχει λύση;
Βεβαίως και υπάρχει λύση, εύκολη μάλιστα. Η εξωστρέφεια και η προϊοντική στρατηγική. Οι Έλληνες Πληροφορικοί έχουμε χρέος να αναπτύξουμε επιχειρήσεις που προωθούν προϊόντα ΤΠΕ υψηλής τεχνολογίας στη διεθνή αγορά. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουμε νέα revenue streams τα οποία θα είναι σε μεγάλο βαθμό quality-driven και δεν θα έχουν καμία εξάρτηση από "επιτροπές παραλαβής" δημοσίων έργων.
Είναι εφικτό;
Απολύτως. Η επένδυση που απαιτείται για μια εταιρεία έντασης γνώσης είναι μικρή συγκριτικά με άλλους κλάδους της οικονομίας ενώ η απόδοσή της στην περίπτωση επιτυχίας εντυπωσιακά μεγάλη. Δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε άλλο. Ήρθε η ώρα να γίνουμε όλοι μάστορες της ψηφιακής εποχής!
Κυριακή 22 Μαρτίου 2009
Πολίτης & πολιτική: Η ανοχή είναι συνενοχή
Ζούμε στον καιρό που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Όλοι μας αποδεχόμαστε το γεγονός ότι είμαστε Πολίτες και διεκδικούμε τα δικαιώματα που πηγάζουν από την ιδιότητά μας αυτή. Ταυτόχρονα όμως στους περισσότερους από εμάς η πολιτική δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Είναι λοιπόν περίεργο που μας έχουν δημιουργήσει απέχθεια για την πολιτική; Κάθε άλλο. Είναι όμως το ίδιο βέβαιο πως όλους εκείνους που έχουν δημιουργήσει το παραπάνω σκηνικό η δημιουργούμενη απέχθειά μας για τα κοινά όχι μόνο δεν τους ενοχλεί μα τους βολεύει τα μάλα.
Ας το πάρουμε απόφαση: Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και το χτένι έφτασε. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε. Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα αισχρής εκμετάλλευσης και ταπείνωσης κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν συμπολίτες μας καθημερινά, όπως αυτά που περιγράφω παραπάνω. Νομίζω δεν μπορούμε να το αντέξουμε άλλο. Η ανοχή είναι συνενοχή.
Πολλές φορές στα αμφιθέατρα έλεγα σε εκείνους που έκριναν εκ του ασφαλώς ότι "αν νομίζεις πως μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα, σε περιμένω στις επόμενες εκλογές". Η Δημοκρατία μας έχει συγκεκριμένα εργαλεία. Δεν λέω πως είναι τέλεια, μα είναι εκεί και λειτουργούν. Όποιος δεν νιώθει συνένοχος, πάνω απ'όλα όποιος δηλώνει Πολίτης, να τα χρησιμοποιήσει.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
- Συμβαίνει διότι πηγαίνουμε τους γονείς ή τα παιδιά μας στο νοσοκομείο και πρέπει να πληρώσουμε για να λάβουν την πρέπουσα περιποίηση.
- Συμβαίνει διότι παρότι στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο, πρέπει να πληρώσουμε το απόγευμα τα φροντιστήρια για να λάβουν την πρέπουσα παιδεία.
- Συμβαίνει διότι καταθέτουμε μια προσφορά σε δημόσιο διαγωνισμό απολύτως σύμφωνη με τα ζητούμενα αλλά πρέπει να πληρώσουμε για να γίνει δεκτή.
- Συμβαίνει διότι τηρούμε ορθά τα λογιστικά μας βιβλία αλλά πρέπει να πληρώσουμε τον ελεγκτή της εφορίας.
Είναι λοιπόν περίεργο που μας έχουν δημιουργήσει απέχθεια για την πολιτική; Κάθε άλλο. Είναι όμως το ίδιο βέβαιο πως όλους εκείνους που έχουν δημιουργήσει το παραπάνω σκηνικό η δημιουργούμενη απέχθειά μας για τα κοινά όχι μόνο δεν τους ενοχλεί μα τους βολεύει τα μάλα.
Ας το πάρουμε απόφαση: Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και το χτένι έφτασε. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε. Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα αισχρής εκμετάλλευσης και ταπείνωσης κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν συμπολίτες μας καθημερινά, όπως αυτά που περιγράφω παραπάνω. Νομίζω δεν μπορούμε να το αντέξουμε άλλο. Η ανοχή είναι συνενοχή.
Πολλές φορές στα αμφιθέατρα έλεγα σε εκείνους που έκριναν εκ του ασφαλώς ότι "αν νομίζεις πως μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα, σε περιμένω στις επόμενες εκλογές". Η Δημοκρατία μας έχει συγκεκριμένα εργαλεία. Δεν λέω πως είναι τέλεια, μα είναι εκεί και λειτουργούν. Όποιος δεν νιώθει συνένοχος, πάνω απ'όλα όποιος δηλώνει Πολίτης, να τα χρησιμοποιήσει.
Σάββατο 21 Μαρτίου 2009
Τα κόμματα πρέπει να ξαναγίνουν Κόμματα
Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που βιώνουμε στην εποχή μας είναι ότι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Άλλα λέμε κι άλλα καταλαβαίνουμε. Ακούμε και προσπαθούμε να σκεφτούμε τι πραγματικά θέλει να πει ο συνομιλητής μας. Η υποκρισία θεωρείται δεδομένη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα κόμματα και πρώτα απ΄όλα το ΠαΣοΚ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Είναι Πανελλήνιο;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε από παλιά κατηγορήσει το "κράτος των Αθηνών". Ο Αθηνοκεντρισμός έχει καταστρέψει την Ελλάδα. Το ΠαΣοΚ πως λειτουργεί; Δυστυχώς, περισσότερο Αθηνοκεντρικό δεν θα μπορούσε να είναι.
Είναι Σοσιαλιστικό;
Μάλλον γέλιο προκαλεί το ερώτημα και μόνο. Ποιός από τα "ηγετικά στελέχη" του τωρινού ΠαΣοΚ μπορεί να δώσει μια πειστική ερμηνία τι πράγματι είναι ο Σοσιαλισμός στην εποχή μας; Ποιός έχει μιλήσει πρόσφατα για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την αποξένωση από το αντικείμενο της εργασίας, για τη συμμετοχή στην υπεραξία της εργασίας;
Είναι Κίνημα;
Αλήθεια, τι σχέση έχει το τωρινό ΠαΣοΚ με κίνημα; Ποιός από την ηγετική ομάδα και τα "προβεβλημένα στελέχη" αντιλαμβάνεται πως ηγείται μιας κινηματικής διαδικασίας για την πρόοδο της κοινωνίας; Ποιός νοιάζεται για μια ευρεία μορφωτική διεργασία για την ποιοτική αναβάθμιση του συλλογικού υποκειμένου;
Θα μπορούσε να πει κανείς πως όπως κάθε λαός έχει τους ηγέτες που της αξίζουν έτσι και κάθε κοινωνία έχει τα κόμματα που της αξίζουν. Με τη λογική αυτή δεν υπάρχει καμία δυνατότητα προόδου, κάθε θετική προσπάθεια είναι καταδικασμένη οπότε ας κοιτάξουμε να σώσουμε τον μικρόκοσμό μας. Κάτι παρόμοιο με αυτό που πίστευαν οι ταγματασφαλίτες δηλαδή.
Ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που πίστευαν πως "είναι γραφτό η Πόλη να τουρκέψει". Κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος πριν γίνει. Ήρθε η ώρα να πάρουμε το παιχνίδι πάνω μας. Ήρθε η ώρα να ξαναβρούν οι λέξεις το νόημά τους. Σαν πρώτο βήμα, τα κόμματα να ξαναγίνουν Κόμματα!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα κόμματα και πρώτα απ΄όλα το ΠαΣοΚ. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Είναι Πανελλήνιο;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε από παλιά κατηγορήσει το "κράτος των Αθηνών". Ο Αθηνοκεντρισμός έχει καταστρέψει την Ελλάδα. Το ΠαΣοΚ πως λειτουργεί; Δυστυχώς, περισσότερο Αθηνοκεντρικό δεν θα μπορούσε να είναι.
Είναι Σοσιαλιστικό;
Μάλλον γέλιο προκαλεί το ερώτημα και μόνο. Ποιός από τα "ηγετικά στελέχη" του τωρινού ΠαΣοΚ μπορεί να δώσει μια πειστική ερμηνία τι πράγματι είναι ο Σοσιαλισμός στην εποχή μας; Ποιός έχει μιλήσει πρόσφατα για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για την αποξένωση από το αντικείμενο της εργασίας, για τη συμμετοχή στην υπεραξία της εργασίας;
Είναι Κίνημα;
Αλήθεια, τι σχέση έχει το τωρινό ΠαΣοΚ με κίνημα; Ποιός από την ηγετική ομάδα και τα "προβεβλημένα στελέχη" αντιλαμβάνεται πως ηγείται μιας κινηματικής διαδικασίας για την πρόοδο της κοινωνίας; Ποιός νοιάζεται για μια ευρεία μορφωτική διεργασία για την ποιοτική αναβάθμιση του συλλογικού υποκειμένου;
Θα μπορούσε να πει κανείς πως όπως κάθε λαός έχει τους ηγέτες που της αξίζουν έτσι και κάθε κοινωνία έχει τα κόμματα που της αξίζουν. Με τη λογική αυτή δεν υπάρχει καμία δυνατότητα προόδου, κάθε θετική προσπάθεια είναι καταδικασμένη οπότε ας κοιτάξουμε να σώσουμε τον μικρόκοσμό μας. Κάτι παρόμοιο με αυτό που πίστευαν οι ταγματασφαλίτες δηλαδή.
Ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που πίστευαν πως "είναι γραφτό η Πόλη να τουρκέψει". Κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος πριν γίνει. Ήρθε η ώρα να πάρουμε το παιχνίδι πάνω μας. Ήρθε η ώρα να ξαναβρούν οι λέξεις το νόημά τους. Σαν πρώτο βήμα, τα κόμματα να ξαναγίνουν Κόμματα!
Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009
Η κρίση: Ευρώπη, Ελλάδα και Πληροφορική
Συνάδελφοι, η περίοδος της κρίσης που διανύουμε αποτελεί μια εξαίρετη ευκαιρία να κινητοποιηθούμε και να πετύχουμε τους στόχους και τα οράματά μας προς όφελος του κλαδου μας, της κοινωνίας και της οικονομίας.
Πρώτα απ΄όλα έχουμε σαν χώρα την πολυτέλεια να μην θιγόμαστε ιδιαίτερα από την παγκόσμια κρίση.
Ας πούμε ότι η παγκόσμια οικονομία περνά μια βαριά πνευμονία και εμείς ένα απλό κρυολόγημα. Αυτό συμβαίνει διότι η παρούσα κρίση είναι των μεγάλων, απρόσωπων επιχειρήσεων και εμείς στην Ελλάδα απλά δεν έχουμε τέτοιες [φανταστείτε να κλείσουν τρεις επιχειρήσεις που η κάθε μια έχει 100.000 εργαζομένους. Αυτό ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ κοινωνικό πρόβλημα. Οι αντίστοιχες επιχειρήσεις στην Ελλάδας αφενός έχουν 500 ή 600 εργαζομένους, αφετέρου ελλάχιστες από αυτές κλείνουν].
Αποκαλύπτεται η παθογένεια και τα σαθρά θεμέλια της οικονομίας μας.
Παρότι, όπως είπαμε παραπάνω, η κρίση επί της ουσίας δεν φτάνει στην Ελλάδα, τα "απόνερά" της μας δημιουργούν τεράστια προβλήματα. Είπαμε παραπάνω ότι οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών νοσούν από βαριά πνευμονία ενώ η δική μας από ένα κρυολόγημα. Παρά ταύτα και η ελληνική οικονομία βρίσκεται ήδη στην εντατική, είναι δηλαδή στα πρόθυρα της κατάρευσης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι απλούστατα είμαστε μια οικονομία υπερδανεισμένη με πολύ αδύναμη παραγωγή. Είναι πραγματικά δύσκολο ερώτημα να απαντήσει κανείς πως θα μπορέσουν οι επόμενες γενιές ελλήνων (δηλαδή εμείς) να αποπληρώσουν τα συσσωρευμένα δάνεια (και όχι, αυτά δεν είναι "δανεικά και αγύριστα", θα πληρωθούν με το παραπάνω).
Μοναδική διέξοδος η ανάπτυξη.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία: Πρέπει να αυξηθεί κατακόρυφα η παραγωγική ισχύς της χώρας. Με άλλα λόγια, αν δεν μεγαλώσουμε σημαντικά και με υγιείς τρόπους το ΑΕΠ μας, "μαύρο φίδι που μας έφαγε". Τι μπορούμε άραγε να κάνουμε στην κατεύθυνση αυτή; Τι μπορεί να κάνει η μικρή Ελλάδα ώστε από "χώρα του φραπέ" (χώρα της ήσσονος προσπάθειας, όπως πολύ σωστά είχε πει σε συζήτησή μας ο Γιώργος Ανδρεαδάκης) να γίνει μια χώρα με ισχυρή κοινωνική παραγωγική βάση; Και όλα αυτά με αναδιανομή του εισοδήματος ώστε -επιτέλους- να επιτευχθεί η κοινωνική δικαιοσύνη; Φοβάμαι πως αν το ψάξουμε λίγο, κι αν αφήσουμε έξω τη ναυτιλία που είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, εύκολα καταλήξουμε στο τρίπτυχο Τουρισμός - Διατροφή - ΤΠΕ. Είναι μάλιστα τρομερά ενδιαφέρον ότι το ποιοτικό άλμα που πρέπει να γίνει στην ελληνική τουριστική & διατροφική βιομηχανία ώστε αυτές να καταστούν σημαντικοί πόλοι ανάπτυξης της χώρας σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την ενσωμάτωση των ΤΠΕ στις παραγωγικές τους διαδικασίες.
Έχουμε τεράστια ευθύνη.
Οι Έλληνες Πληροφορικοί πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε. Ας μην γκρινιάξουμε τώρα για τα λάθη των προηγούμενων - είναι η ώρα της μάχης που πρέπει να είναι νικηφόρα. Η μικρή μας χώρα έχει όλες τις δυνατότητες να αναπτύξει βιομηχανία ΤΠΕ υψηλοτάτου επιπέδου με παρουσία στην παγκόσμια αγορά. Το πολύ υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό μας αποτελεί στοιχείο που αν αξιοποιηθεί σωστά θα φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Με μικρές ευέλικτες επιχειρήσεις έντασης γνώσεις, προϊοντική αντίληψη και εξωστρέφεια μπορούμε να δώσουμε λύσεις ελληνικής υψηλής τεχνολογίας στην παγκόσμια αγορά οι οποίες θα ανεβάσουν κατακόρυφα το Εθνικό Προϊόν, πράγμα που η κοινωνία μας έχει τόση μεγάλη ανάγκη.
Να αρπάξουμε την ευκαιρία.
Σε αντίθεση με άλλους λαούς, στην Ελλάδα δεν έχουμε ανάγκη για έκτακτα μέτρα. Δεν αντιμετωπίζουμε κάποια "ειδικά" και "μη-αναμενόμενα" προβλήματα. Ήρθε απλά η ώρα να λάβει τέλος η ψευδαίσθηση ότι μπορούμε αιωνίως να μην παράγουμε τίποτα και να ζούμε δανειζόμενοι. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και το χτένι έσπασε. Έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι η κερδοσκοπία και ο εγωισμός είναι τα καρκινώματα της επιχειρηματικότητας και ότι η κοινωνική δικαιοσύνη είναι βασική προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης, έχουμε καθήκον να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να αξιοποιήσουμε την επιστήμη μας για το ώφελος της κοινωνίας και της οικονομίας. Οι μάστορες της ψηφιακής εποχής μπορούν να δώσουν, και θα δώσουν τη λύση. Οι ΤΠΕ είναι το πεδίο που η Ελλάδα θα ξαναβρεί τη θέση της στην παγκόσμια οικονομία. Οι ΤΠΕ θα μας μετατρέξουν από ανίσχυρους καταναλωτές σε ισχυρούς παραγωγούς.
Στην κατεύθυνση αυτή κάθε Πληροφορικός οφείλει να πάρει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί.
Πρώτα απ΄όλα έχουμε σαν χώρα την πολυτέλεια να μην θιγόμαστε ιδιαίτερα από την παγκόσμια κρίση.
Ας πούμε ότι η παγκόσμια οικονομία περνά μια βαριά πνευμονία και εμείς ένα απλό κρυολόγημα. Αυτό συμβαίνει διότι η παρούσα κρίση είναι των μεγάλων, απρόσωπων επιχειρήσεων και εμείς στην Ελλάδα απλά δεν έχουμε τέτοιες [φανταστείτε να κλείσουν τρεις επιχειρήσεις που η κάθε μια έχει 100.000 εργαζομένους. Αυτό ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ κοινωνικό πρόβλημα. Οι αντίστοιχες επιχειρήσεις στην Ελλάδας αφενός έχουν 500 ή 600 εργαζομένους, αφετέρου ελλάχιστες από αυτές κλείνουν].
Αποκαλύπτεται η παθογένεια και τα σαθρά θεμέλια της οικονομίας μας.
Παρότι, όπως είπαμε παραπάνω, η κρίση επί της ουσίας δεν φτάνει στην Ελλάδα, τα "απόνερά" της μας δημιουργούν τεράστια προβλήματα. Είπαμε παραπάνω ότι οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών νοσούν από βαριά πνευμονία ενώ η δική μας από ένα κρυολόγημα. Παρά ταύτα και η ελληνική οικονομία βρίσκεται ήδη στην εντατική, είναι δηλαδή στα πρόθυρα της κατάρευσης. Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι απλούστατα είμαστε μια οικονομία υπερδανεισμένη με πολύ αδύναμη παραγωγή. Είναι πραγματικά δύσκολο ερώτημα να απαντήσει κανείς πως θα μπορέσουν οι επόμενες γενιές ελλήνων (δηλαδή εμείς) να αποπληρώσουν τα συσσωρευμένα δάνεια (και όχι, αυτά δεν είναι "δανεικά και αγύριστα", θα πληρωθούν με το παραπάνω).
Μοναδική διέξοδος η ανάπτυξη.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία: Πρέπει να αυξηθεί κατακόρυφα η παραγωγική ισχύς της χώρας. Με άλλα λόγια, αν δεν μεγαλώσουμε σημαντικά και με υγιείς τρόπους το ΑΕΠ μας, "μαύρο φίδι που μας έφαγε". Τι μπορούμε άραγε να κάνουμε στην κατεύθυνση αυτή; Τι μπορεί να κάνει η μικρή Ελλάδα ώστε από "χώρα του φραπέ" (χώρα της ήσσονος προσπάθειας, όπως πολύ σωστά είχε πει σε συζήτησή μας ο Γιώργος Ανδρεαδάκης) να γίνει μια χώρα με ισχυρή κοινωνική παραγωγική βάση; Και όλα αυτά με αναδιανομή του εισοδήματος ώστε -επιτέλους- να επιτευχθεί η κοινωνική δικαιοσύνη; Φοβάμαι πως αν το ψάξουμε λίγο, κι αν αφήσουμε έξω τη ναυτιλία που είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, εύκολα καταλήξουμε στο τρίπτυχο Τουρισμός - Διατροφή - ΤΠΕ. Είναι μάλιστα τρομερά ενδιαφέρον ότι το ποιοτικό άλμα που πρέπει να γίνει στην ελληνική τουριστική & διατροφική βιομηχανία ώστε αυτές να καταστούν σημαντικοί πόλοι ανάπτυξης της χώρας σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από την ενσωμάτωση των ΤΠΕ στις παραγωγικές τους διαδικασίες.
Έχουμε τεράστια ευθύνη.
Οι Έλληνες Πληροφορικοί πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε. Ας μην γκρινιάξουμε τώρα για τα λάθη των προηγούμενων - είναι η ώρα της μάχης που πρέπει να είναι νικηφόρα. Η μικρή μας χώρα έχει όλες τις δυνατότητες να αναπτύξει βιομηχανία ΤΠΕ υψηλοτάτου επιπέδου με παρουσία στην παγκόσμια αγορά. Το πολύ υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό μας αποτελεί στοιχείο που αν αξιοποιηθεί σωστά θα φέρει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Με μικρές ευέλικτες επιχειρήσεις έντασης γνώσεις, προϊοντική αντίληψη και εξωστρέφεια μπορούμε να δώσουμε λύσεις ελληνικής υψηλής τεχνολογίας στην παγκόσμια αγορά οι οποίες θα ανεβάσουν κατακόρυφα το Εθνικό Προϊόν, πράγμα που η κοινωνία μας έχει τόση μεγάλη ανάγκη.
Να αρπάξουμε την ευκαιρία.
Σε αντίθεση με άλλους λαούς, στην Ελλάδα δεν έχουμε ανάγκη για έκτακτα μέτρα. Δεν αντιμετωπίζουμε κάποια "ειδικά" και "μη-αναμενόμενα" προβλήματα. Ήρθε απλά η ώρα να λάβει τέλος η ψευδαίσθηση ότι μπορούμε αιωνίως να μην παράγουμε τίποτα και να ζούμε δανειζόμενοι. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και το χτένι έσπασε. Έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι η κερδοσκοπία και ο εγωισμός είναι τα καρκινώματα της επιχειρηματικότητας και ότι η κοινωνική δικαιοσύνη είναι βασική προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης, έχουμε καθήκον να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να αξιοποιήσουμε την επιστήμη μας για το ώφελος της κοινωνίας και της οικονομίας. Οι μάστορες της ψηφιακής εποχής μπορούν να δώσουν, και θα δώσουν τη λύση. Οι ΤΠΕ είναι το πεδίο που η Ελλάδα θα ξαναβρεί τη θέση της στην παγκόσμια οικονομία. Οι ΤΠΕ θα μας μετατρέξουν από ανίσχυρους καταναλωτές σε ισχυρούς παραγωγούς.
Στην κατεύθυνση αυτή κάθε Πληροφορικός οφείλει να πάρει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Είναι Αύγουστος του 1995 και κολυμπάω με τον Βασίλη στις Κουκουναριές σε μεγάλη απόσταση από την ακτή. Πριν λίγο είχαμε κάνει το τηλεφώνημ...
-
Κείμενο που δημοσιεύτηκε στο INFO-COM http://www.slideshare.net/tsigos/infocomhellenicstartups Είναι βέβαιο πως κάτι αλλάζει στην Ελλάδα...
-
Ασπρόπυργος, 5 Μαΐου 2012 Οι αυριανές εκλογές είναι αναμφίβολα ένα μεγάλο ορόσημο για όλους τους Έλληνες. Όλους εμάς που από το 1989 ...
-
Εσύ τι έκανες για τη Μακεδονία πατριώτη; Λέει ο Σεφέρης: “πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια, ή κάποιος Αίαντας ή Πρ...
-
Μιλάνο , Ιταλία 6 Μαΐου 2016 Είχα τη χαρά να π άρω μέρος στο FI - WARE VIP Bootcamp π ου έγινε στο Μιλάνο της Ιταλία...
Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...