Πολιτική και Επιχειρηματικότητα

Η πολιτική και η επιχειρηματικότητα είναι, και πρέπει να είναι, άρρηκτα δεμένες μεταξύ τους.

Η πολιτική οφείλει να καθορίζει το πλαίσιο της επιχειρηματικότητας προς όφελος όλων. Αν δεν το κάνει σωστά [που ΣΑΦΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ] αυτό είναι πρόβλημα ΔΙΚΟ ΜΑΣ και ΟΧΙ των πολιτικών.

Κάθε ομάδα έχει τους ηγέτες που της αξίζουν. Αν στην Ελλάδα δεν έχουμε “καλούς” πολιτικούς, είναι γιατί απεικονίζουν την κοινωνία μας. Όσοι φωνάζουν “εναντίον της πολιτικής”, ουσιαστικά μας καλούν να περιθωριοποιηθούμε, να φύγουμε από τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Sorry, αυτό δεν το δέχομαι. Ένας επιχειρηματίας είναι de facto κάποιος που παίρνει πρωτοβουλίες. Δεν μένει ποτέ στο περιθώριο.

Αυτό που λείπει από την πολιτική μας είναι η σοβαρότητα. Εμείς, και μόνο εμείς, φταίμε που αφήνουμε γελοία στοιχεία να καθορίζουν την τύχη μας. Είναι συλλογική επιλογή μας, ας φροντίσουμε να την αλλάξουμε.

Διμέτωπος αγώνας με τα λούμπεν στοιχεία της Πληροφορικής!

Γίνεται φανερό το τελευταίο διάστημα ότι οι ΤΠΕ στην Ελλάδα βασανίζονται από διάφορα λούμπεν στοιχεία τα οποία με κοντόφθαλμη λογική θέλουν να απομυζούν τον κλάδο μας με τα χειρότερης μορφής εμπόρια: Το εμπόριο ελπίδας και το εμπόριο υπογραφών.

Πρόκειται για τη χειρίστου είδους εκμετάλλευση των Πληροφορικών και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα.

Οι μεν, οι "αλεξιπτωτιστές", εμπορεύονται την ελπίδα στηριζόμενοι στην ανασφάλεια του κόσμου. Πωλούν "πιστοποιητικά" δεξιοτήτων. Σύγχρονα συγχωροχάρτια, θα μπορούσε να πει κανείς. Δεν αγοράζεις βέβαια μια θέση στον παράδεισο αλλά μια θέση στο Δημόσιο. Αυτή η "σιγουριά του δημοσίου", η ψευδαίσθηση της μονιμότητας και της εξασφάλισης είναι το "ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα". Αίσχος και ντροπή για τον κλάδο μας.

Οι δε εμπορεύονται την ψευδεπίγραφη γνώση. Την υποκρισία της τεχνικής επάρκειας που στην πραγματικότητα είναι η απόλυτη ανεπάρκεια. Η αποθέωση του "copy - paste" που μας έχει οδηγήσει στα τελευταία τμήματα του τεχνολογικού τρίτου κόσμου. H Ελλάδα, χώρα - πηγή ταλέντων και επιστημονικής αριστείας στις ΤΠΕ έχει καταντήσει χειρότερη από πολλές χώρες της Αφρικής στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών. Εκείνοι που υπέγραψαν την καταστροφή του αστικού και φυσικού περιβάλλοντός μας, ανυπομονούν με το "δικαίωμα υπογραφής" τους να κατστρέψουν και το ψηφιακό. Αίσχος και ντροπή για τον κλάδο μας.

Οι Πληροφορικοί, σεβόμενοι πρώτα απ´ όλα τους εαυτούς μας, έχουμε την υποχρέωση του σκληρού και ανυποχώρητου διμέτωπου αγώνα έναντι των "πεινασμένων" για χρήμα και προβολή που δεν διστάζουν σε τίποτα για την πραγματοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών.

Το Εθνικό Επιμελητήριο Πληροφορικής και Επικοινωνιών οφείλει να γίνει άμεσα πραγματικότητα. Παράγοντας ανάπτυξης, εξέλιξης και προόδου στις ΤΠΕ.

Τα Τμήματα Πληροφορικής της χώρας, και κυρίως το Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών & Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών και το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών Πανεπιστημίου Κρήτης, τα Τμήματα δηλαδή που ιστορικά θεμελίωσαν τις ΤΠΕ στην Ελλάδα, έχουν υποχρέωση και ιστορική ευθύνη να σηκώσουν το ανάστημά τους και να απαιτήσουν την ανάδειξη, οριοθέτηση και κατοχύρωση του κλάδου επαγγελμάτων του Πληροφορικού μέσω μιας αυτόνομης, αυτοδύναμης ανεξάρτητης οντότητας επιμελητηριακού χαρακτήρα που θα αναλάβει την ευθύνη της χάραξης της Εθνικής Στρατηγικής στις ΤΠΕ καθώς και την παρακολούθηση της υλοποίησής της.

Απευθύνομαι σε όλους τους Έλληνες Πληροφορικούς, τα μέλη ΔΕΠ όλων των Τμημάτων Πληροφορικής της χώρας και προσωπικά στους Προέδρους των Τ.Μ.Η.Υ.Π./Π.Π. και Τ.Ε.Υ./Π.Κ.:

Κύριοι, έχετε ευθύνη απέναντι στους αποφοίτους σας, τον κλάδο και τη χώρα. Η Πληροφορική στην Ελλάδα, μετά από 25+ χρόνια λειτουργίας πανεπιστημιακών τμημάτων, είναι πια ένας ώριμος επαγγελματικός κλάδος. Πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται ως χόμπυ και ως δεξιότητα. Είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ όλων μας η σύσταση Επιμελητηρίου Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ όλων μας η ανάδειξη, η οριοθέτηση και η κατοχύρωση του κλάδου. Έχουμε ΟΡΑΜΑ για τις ΤΠΕ στην Ελλάδα, όραμα για δημιουργία, καινοτομία, εξωστρέφεια, ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τη θέσπιση του πλαισίου που θα επιτρέψει την πραγμάτωση του οράματός μας. Αναμένουμε τις κινήσεις σας στην κατεύθυνση αυτή και δηλώνουμε πως θα είμαστε δίπλα σας, με όλες μας τις δυνάμεις, στην πορεία για τη δημιουργία του Εθ.Ε.Ε.Π.

(*) Λούμπεν: 'Ορος που δηλώνει τα ξεπεσμένα, εξαθλιωμένα και εκφυλισμένα μικροαστικά στοιχεία, που έχουν χάσει τη συνείδηση τους και ζουν στο περιθώριο (οι ζητιάνοι, οι αλήτες, οι εξαθλιωμένοι, τα εγκληματικά στοιχεία κ.λπ.).

Θα προστατεύσουμε τους Μηχανικούς Πληροφορικής από τη "φούσκα" του e-ΤΕΕ

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε όλοι έκπληκτοι το σκάσιμο της "φούσκας" του e-TEE. Έγινε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο σαφές ότι η οντότητα που θα αποτελούσε την "επιμελητηριακή έκφραση των ΤΠΕ στην Ελλάδα" δεν είναι παρά ένα ακόμα μόρφωμα κύκλων ξένων με τους Μηχανικούς Πληροφορικής με σκοπό να λεηλατήσουν και τον χώρο αυτό με τις γνωστές πρακτικές τους.

Οι Μηχανικοί Πληροφορικής θα απαντήσουν χαρίζοντας τους "μπετατζήδες" το εμπόριο υπογραφών.

Η δημιουργικότητα, η καινοτομία, η επιχειρηματικότητα, η εξωστρέφεια, είναι έννοιες ασύνδετες και ασύμβατες με τον κρατικοδίαιτο συντηρητισμό τους.

Το επιστημονικό και επαγγελματικό σωματείο των Μηχανικών Πληροφορικής θα τους προστατεύσει απέναντι στα εδραιωμένα συμφέροντα που απειλούν τον κλάδο μας. Που αμφισβητούν την αυτοτέλειά του και τον μεταχειρίζονται σαν hobby και δεξιότητα. Ο κλάδος επαγγελμάτων του Πληροφορικού, με τους Μηχανικούς Πληροφορικής σε ηγετική, πρωτεύουσα θέση, θα ανταποκριθεί στις ευθύνες του απέναντι σε όλους εμάς, την κοινωνία και την οικονομία! Έφτασε η ώρα για το Επιμελητήριο Επικοινωνιών και Πληροφορικής. Το θέλουμε όλοι και το θέλουμε τώρα!

Να ενεργοποιηθούμε όλοι άμεσα, με τη συμμετοχή μας στα τοπικά παραρτήματα της Ένωσης. Να συνεισφέρουμε όλοι στην οριοθέτηση και κατοχύρωση του κλάδου μας!

Επιχείρηση και Σοσιαλισμός

Πολλές φορές ακούω διαφόρους να μιλάνε για θέματα σχετικά με την πολιτική που πρέπει να εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνάρτηση με κάποια ιδεολογία που (υποτίθεται πως) υποστηριζουν. Είναι λοιπόν τουλάχιστον δισκεδαστικά αυτά που ακούγονται, όταν το θέμα φτάνει στον σοσιαλισμό.

Λίγο πολύ, προάγεται ως σοσιαλιστικό όραμα η κρατικοποίηση των πάντων και η δημιουργία ενός τεράστιου, δύσκαμπτου και απολυταρχικού, ας μου επιτραπεί, μονοπωλείου. Ακόμα περισσότερο, οι φορείς αυτών τω απόψεων, εκ των προτέρων ισοπεδώνουν και απορρίπτουν οποιαδήποτε επιχειρηματική πρωτοβουλία

Προσωπικά, δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάτι περισσότερο συντηρητικό. Είναι σαφές όμως πως το πλαίσιο δεν είναι ξεκάθαρο. Η κοινωνία είναι μπερδεμένη. Τελικά ποιό είναι το όραμά μας για την κοινωνία και την οικονομία;

Νομίζω πως για να διευκολύνουμε τα πράγματα πρέπει να θέσουμε τα ακόλουθα θεμελιώδη ερωτήματα:

1. Δύναται να υπάρξει επιχείρηση που δεν στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;

2. Δύναται να υπάρξει επιχείρηση που ο εργαζόμενος δεν αποξενώνεται από το αντικείμενο / αποτέλεσμα της εργασίας του;

3. Δύναται να υπάρξει επιχείρηση που ο εργαζόμενος λαμβάνει δίκαιο μερίδιο της υπεραξίας της εργασίας του;

Οι απαντήσεις δεν είναι καθόλου προφανείς. Νομίζω όμως πως αποδεικνύεται, πως μπορεί να υπάρξει θετική απάντηση. Η μικρή επιχείρηση έντασης γνώσης όχι μόνο μπορεί να έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αλλά, πολύ περισσότερο: Αν δεν τα έχει, είναι καταδικασμένη σε αποτυχια!!!

Το παιχνίδι είναι στα χέρια μας. Η νέα γεννιά, η γεννιά των μαστόρων του 21ου αιώνα, πρέπει να δώσει την απάντηση.

Η επιχειρηματικότητα έντασης γνώσης είναι ο φορέας της Μεγάλης, Νέας Αριστεράς η οποία σύντομα θα ενώσει και θα κυβερνήσει την Ευρώπη.

Συνέδριο Πα.Σο.Κ.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το συνέδριο του ΠαΣοΚ στη χθεσινή μου ομιλία. Πρώτη φορά μετα από πολλά χρόνια, είδα το κόμμα να λειτουργεί, τους συνέδρους να συζητούν πολιτικά.

Ίσως τελικά υπάρχει μια ελπίδα για το Κίνημα.

Από την άλλη είδα και δεκάδες "υποψήφιους" να περιμένουν με τα κοστούμια τους σαν τα κοράκια τους συνέδρους, να μοιράζουν κάρτες στους "συντρόφους" και να τους ζητούν να "τους στηρίξουν.

Τα πράγματα είναι απλά: Το καρκίνωμα της διαφθοράς έχει μεγαλώσει στο ΠαΣοΚ. Αν δεν κοπεί, αν δεν καρατομηθούν τα διεφθαρμένα πρόσωπα, τότε δεν υπάρχει καμία τύχη. Δυστυχώς, δεν είναι ώρα για ενότητα. Είναι ώρα για ξεκαθάρισμα.