Αναλύοντας την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα γίνεται σαφές ότι σημασία δεν έχει λοιπόν μόνο ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν αλλά και η ηθική νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος που θα ζητήσει την εφαρμογή τους.
Το παραπάνω αποτελεί και μια απλή εξήγηση για τους λόγους που η κυβέρνηση του υιού Παπανδρέου δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, όπως πιθανότατα δεν θα έχει, δυστυχώς, κάθε κομματική κυβέρνηση ενδεχομένως προκύψει από τις επικείμενες εκλογές.
Ο τρόπος που αντιπολιτεύεσαι καθορίζει και τον τρόπο που θα κυβερνήσεις. Αν έχεις αντιπολιτευτεί με το "λεφτά υπάρχουν" και με την "επανακρατικοποίηση του ΟΤΕ", όχι, δεν θα μπορέσεις να κυβερνήσεις ορθολογικά όσο και αν το προσπαθήσεις.
Ομοίως αν έχεις αντιπολιτευτεί με "μονομερή καταγγελία" και "ακύρωση του μνημονίου", θα βρεθείς σε τραγικά δύσκολα διλήμματα όταν αναλάβεις τις τύχες της χώρας. Θα πρέπει είτε να προδώσεις όσους σε ψήφισαν ή να καταστρέψεις την τρέχουσα και τις επόμενες γενιές. Δύσκολα τα πράγματα.
Ποια θα μπορούσε να είναι μια λύση;
Όπως από το 2008 προτείνει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, μάλλον μόνη λύση είναι η "κυβέρνηση ειδικών". Όχι "οικουμενική" μα "ειδικών" ή ίσως ακόμα καλύτερα "ειδημόνων" (πολύ περισσότερο προτιμώ τους όρους αυτούς από το "τεχνοκρατών" που το βρίσκω περιοριστικό και αποπροσανατολιστικό.
Δεν μιλάμε για καμία εκτροπή. Ακριβώς το αντίθετο. Η κυβέρνηση αυτή θα απολαμβάνει ευρείας κοινοβουλευτικής στήριξης, προχωρώντας σε μια ουσιαστική διάκριση της εκτελεστικής από τη νομοθετική εξουσία (ευελπιστώ ομοίως και από τη δικαστική), ενώ παράλληλα εμείς οι πολίτες θα ενεργοποιηθούμε για τη δημιουργία νέων, υγιών κομματικών σχηματισμών που θα δώσουν εκ νέου στην Πολιτική την αυθεντική της έννοια..
Γίνεται σαφές πως οι υφιστάμενοι κομματικοί μηχανισμοί, είτε οι παλιοί, είτε οι μεταμφιεσμένοι ως νέοι και οι ανακυκλώσεις τους, δεν έχουν καμία απολύτως ηθική νομιμοποίηση. Το πρόβλημα αυτό, πολύ περισσότερο από τα κόμματα αυτά και τους φορείς τους αφορά όλους εμάς, τους Πολίτες.
Τώρα είναι η ώρα να ανακτήσουμε όλοι μας με υπευθυνότητα την ιδιότητα του Πολίτη, με τις ευθύνες που αυτή φέρνει.
Το παραπάνω αποτελεί και μια απλή εξήγηση για τους λόγους που η κυβέρνηση του υιού Παπανδρέου δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, όπως πιθανότατα δεν θα έχει, δυστυχώς, κάθε κομματική κυβέρνηση ενδεχομένως προκύψει από τις επικείμενες εκλογές.
Ο τρόπος που αντιπολιτεύεσαι καθορίζει και τον τρόπο που θα κυβερνήσεις. Αν έχεις αντιπολιτευτεί με το "λεφτά υπάρχουν" και με την "επανακρατικοποίηση του ΟΤΕ", όχι, δεν θα μπορέσεις να κυβερνήσεις ορθολογικά όσο και αν το προσπαθήσεις.
Ομοίως αν έχεις αντιπολιτευτεί με "μονομερή καταγγελία" και "ακύρωση του μνημονίου", θα βρεθείς σε τραγικά δύσκολα διλήμματα όταν αναλάβεις τις τύχες της χώρας. Θα πρέπει είτε να προδώσεις όσους σε ψήφισαν ή να καταστρέψεις την τρέχουσα και τις επόμενες γενιές. Δύσκολα τα πράγματα.
Ποια θα μπορούσε να είναι μια λύση;
Όπως από το 2008 προτείνει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, μάλλον μόνη λύση είναι η "κυβέρνηση ειδικών". Όχι "οικουμενική" μα "ειδικών" ή ίσως ακόμα καλύτερα "ειδημόνων" (πολύ περισσότερο προτιμώ τους όρους αυτούς από το "τεχνοκρατών" που το βρίσκω περιοριστικό και αποπροσανατολιστικό.
Δεν μιλάμε για καμία εκτροπή. Ακριβώς το αντίθετο. Η κυβέρνηση αυτή θα απολαμβάνει ευρείας κοινοβουλευτικής στήριξης, προχωρώντας σε μια ουσιαστική διάκριση της εκτελεστικής από τη νομοθετική εξουσία (ευελπιστώ ομοίως και από τη δικαστική), ενώ παράλληλα εμείς οι πολίτες θα ενεργοποιηθούμε για τη δημιουργία νέων, υγιών κομματικών σχηματισμών που θα δώσουν εκ νέου στην Πολιτική την αυθεντική της έννοια..
Γίνεται σαφές πως οι υφιστάμενοι κομματικοί μηχανισμοί, είτε οι παλιοί, είτε οι μεταμφιεσμένοι ως νέοι και οι ανακυκλώσεις τους, δεν έχουν καμία απολύτως ηθική νομιμοποίηση. Το πρόβλημα αυτό, πολύ περισσότερο από τα κόμματα αυτά και τους φορείς τους αφορά όλους εμάς, τους Πολίτες.
Τώρα είναι η ώρα να ανακτήσουμε όλοι μας με υπευθυνότητα την ιδιότητα του Πολίτη, με τις ευθύνες που αυτή φέρνει.
