Το 2007 έγινα πρόεδρος της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας και στη συνέχεια το 2008 της Ομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών Ελλάδας. Μετά, το 2009 έγινα Αντιπρόεδρος και το 2010 Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών ενώ το 2011 ίδρυσα μαζί με άλλους την Ελληνική Ένωση Νεοφυών Επιχειρήσεων. Από όλες αυτές τις εκλεγμένες και εθελοντικές θέσεις είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με πλήθος υψηλοβάθμων αξιωματούχων τόσο της Ελληνικής κυβέρνησης όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Παρότι τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι συνθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά καιρούς άλλαζαν, ένα πράγμα έμενε πάντα σταθερό: Όσες συναντήσεις, συνέδρια, διασκέψεις και άλλες παρόμοιες δράσεις γίνονταν, δεν γίνονταν για την ουσία αλλά για το φαίνεσθαι. Για να το πω απλά, οι υπουργοί, οι πρωθυπουργοί και οι επίτροποι ζούν μόνο για τα γραφεία τύπου. Απολύτως τίποτα άλλο δεν τους ενδιέφερε παρά μόνο "να βγει μια καλή είδηση', είτε στον έντυπο, ή τον ηλεκτρονικό τύπο.
Δυστυχώς η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να ξεφύγει από τον κανόνα - θα έλεγα μάλλον έφτασε σε ένα υψηλό σημείο γραφικότητας. Τα μπλε ντοσιέ με τους εξαμηνιαίους στόχους και οι υπουργοί που ξυπνάνε πριν από τον φούρναρη της γειτονιάς τους για να πάνε στα υπουργεία άγρια χαράματα. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο γέλιο (ή και κλάμα - άυπνοι μένουν οι ανθρωποι) πέφτει όταν φέυγουν οι κάμερες.
Οι συμβολισμοί είναι καλοί αλλά μέχρι ένα σημείο. Ο Αλέξης Τσίπρας είχε επιλέξει δυο ισχυρούς συμβολισμούς όταν έγινε πρωθυπουργός: Πρώτον έδωσε πολιτικό όρκο και δεύτερον πήγε στην Καισαριανή για να τιμήσει τους ήρωες της Εθνικής Αντίστασης. Παρότι αμφότεροι οι συμβολισμοί ήταν εξαίρετοι (ας τους συγκρίνουμε με τα μπλε ντοσιέ και με τα ξυπνητήρια...), δυστυχώς έμειναν και οι δυο κενοί περιεχομένου. Ούτε κατάφερε να διαχωρίσει - επιτέλους - το κράτος από την εκκλησία ο Αλέξης Τσίπρας, ούτε φυσικά μπόρεσε να κυβερνήσει με γνώμονα τη δικαιοσύνη και την εθνική ανεξαρτησία όπως ονειρεύονταν οι αγωνιστές της Καισαριανής.
Αυτό όμως δεν δίνει καμία δικαιολογία στον νέο Έλληνα Πρωθυπουργό. Δυστυχώς δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά όσον αφορά το πεδίο των συμβολισμών καθότι τόσο ρηχοί είναι όσο και κοινότυποι. Ευελπιστώ η συνέχεια να είναι διαφορετική και, επιτέλους μια φορά, η ουσία να είναι σημαντικότερη του φαίνεσθαι. Όλοι οι προηγούμενοι εξάλλου που κυβέρνησαν με πυξίδα τα γραφεία τύπου, είδαμε που κατέληξαν. Η προπαγάνδα ούτε ήταν ούτε θα γίνει ποτέ καλός σύμβουλος.
Και επιτέλους, αφήστε τους υπουργούς και τους υφυπουργούς να κοιμηθούν σαν άνθρωποι.
Παρότι τόσο οι κυβερνήσεις όσο και οι συνθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά καιρούς άλλαζαν, ένα πράγμα έμενε πάντα σταθερό: Όσες συναντήσεις, συνέδρια, διασκέψεις και άλλες παρόμοιες δράσεις γίνονταν, δεν γίνονταν για την ουσία αλλά για το φαίνεσθαι. Για να το πω απλά, οι υπουργοί, οι πρωθυπουργοί και οι επίτροποι ζούν μόνο για τα γραφεία τύπου. Απολύτως τίποτα άλλο δεν τους ενδιέφερε παρά μόνο "να βγει μια καλή είδηση', είτε στον έντυπο, ή τον ηλεκτρονικό τύπο.
Δυστυχώς η νέα ελληνική κυβέρνηση δεν κατάφερε να ξεφύγει από τον κανόνα - θα έλεγα μάλλον έφτασε σε ένα υψηλό σημείο γραφικότητας. Τα μπλε ντοσιέ με τους εξαμηνιαίους στόχους και οι υπουργοί που ξυπνάνε πριν από τον φούρναρη της γειτονιάς τους για να πάνε στα υπουργεία άγρια χαράματα. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο γέλιο (ή και κλάμα - άυπνοι μένουν οι ανθρωποι) πέφτει όταν φέυγουν οι κάμερες.
Οι συμβολισμοί είναι καλοί αλλά μέχρι ένα σημείο. Ο Αλέξης Τσίπρας είχε επιλέξει δυο ισχυρούς συμβολισμούς όταν έγινε πρωθυπουργός: Πρώτον έδωσε πολιτικό όρκο και δεύτερον πήγε στην Καισαριανή για να τιμήσει τους ήρωες της Εθνικής Αντίστασης. Παρότι αμφότεροι οι συμβολισμοί ήταν εξαίρετοι (ας τους συγκρίνουμε με τα μπλε ντοσιέ και με τα ξυπνητήρια...), δυστυχώς έμειναν και οι δυο κενοί περιεχομένου. Ούτε κατάφερε να διαχωρίσει - επιτέλους - το κράτος από την εκκλησία ο Αλέξης Τσίπρας, ούτε φυσικά μπόρεσε να κυβερνήσει με γνώμονα τη δικαιοσύνη και την εθνική ανεξαρτησία όπως ονειρεύονταν οι αγωνιστές της Καισαριανής.
Αυτό όμως δεν δίνει καμία δικαιολογία στον νέο Έλληνα Πρωθυπουργό. Δυστυχώς δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά όσον αφορά το πεδίο των συμβολισμών καθότι τόσο ρηχοί είναι όσο και κοινότυποι. Ευελπιστώ η συνέχεια να είναι διαφορετική και, επιτέλους μια φορά, η ουσία να είναι σημαντικότερη του φαίνεσθαι. Όλοι οι προηγούμενοι εξάλλου που κυβέρνησαν με πυξίδα τα γραφεία τύπου, είδαμε που κατέληξαν. Η προπαγάνδα ούτε ήταν ούτε θα γίνει ποτέ καλός σύμβουλος.
Και επιτέλους, αφήστε τους υπουργούς και τους υφυπουργούς να κοιμηθούν σαν άνθρωποι.
