Μας άφησε σήμερα ξαφνικά ο ξάδερφος μου Τάσος Μπουγιατιώτης σε ηλικία λίγο μεγαλύτερη των 60 ετών. Η αιφνίδια απώλεια είναι πάντοτε δύσκολη και άδικη. Πολύ περισσότερο όταν αφορά έναν άνθρωπο πράο, απλό και καλοπροαίρετο που είχε μόνο φίλους.
Θυμάμαι όταν είχα χάσει τη μητέρα μου ένας ηλικιωμένος συγγενής μου είχε πει «τώρα στενοχωριέσαι παιδί μου όμως θα καταλάβεις μετά πως σημασία έχει να μην χαλάει η σειρά». Τότε μου είχε φανεί περίεργο, σχεδόν θύμωσα. Σήμερα, που βλέπω τον Τάσο να αφήνει πίσω του όχι μόνο την αδερφή του και την οικογένεια της αλλά και τον ενενηντάχρονο πατέρα του, τώρα καταλαβαίνω πόσο δίκιο είχε τότε ο συγκεκριμένος ηλικιωμένος.
Τυχαία είδε σήμερα μια δημοσίευση που αναφερόταν στον μεγάλο Γερμανό λογοτέχνη Franz Kafka που είχε πει σε κάποιο έργο του «οτιδήποτε αγαπάς πιθανότατα κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί — η αγάπη όμως που έδωσες, θα βρει τρόπο να επιστρέψει».
Θα σε θυμόμαστε πάντοτε με αγάπη Τάσο και ελπίζω ο πατέρας, η αδερφή και οι υπόλοιπη στην οικογένεια σου να βρουν τη δύναμη να ξεπεράσουν την απώλεια σου.
