Μια παράδοση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είναι εκείνη της πρωταπριλιάτικης φάρσας. Στο πλαίσιο αυτό νωρίτερα σήμερα το απόγευμα ανακοίνωσα στους λογαριασμούς μου στο twitter και στο facebook ότι θα είμαι υποψήφιος στις εκλογές υποστήριζοντας τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Γράφοντας στα αγγλικά ενώ το μήνυμά μου απευθυνόταν μόνο σε ελληνόφωνο κοινό καθώς και απαντώντας ότι ο λόγος που γράφω στην ξένη γλώσσα ήταν ότι "my berry doesn't have Greek fonts", υπέθεσα ότι οι περισσότεροι θα καταλάβαιναν ότι επρόκειτο περί φάρσας. Επίσης ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, στην κίνηση του οποίου υποτίθεται πως συμμετείχα, δεν έχει κάνει [τουλάχιστον μέχρι σήμερα] καμία δήλωση συμμετοχής στις εκλογές.
Όχι λοιπόν αγαπητοί φίλοι, δεν πρόκειται να είμαι υποψήφιος στις εκλογές. Η ιδιότητα του Πολίτη προηγείται, η ιδιότητα του Πολιτικού έπεται. Καθήκον όλων μας είναι να αγωνιστούμε για την ανάκτηση της ιδιότητας του Πολίτη, εκείνη που εκχωρήσαμε στην Κάστα και την Οικονομική Ολιγαρχία.
Πρωταπριλιά σήμερα, είναι ίσως η καλύτερη στιγμή να μιλήσουμε για την αλήθεια. Όχι στη Λήθη λοιπόν. Να μην ξεχάσουμε. Να μην ξεχάσουμε ποιοι μας έφεραν στην κατάσταση αυτή. Να μην ξεχάσουμε ποιοι για τριάντα και βάλε χρόνια πάρκαραν στο κράτος. Να μην ξεχάσουμε ποιοι αντιλήφθηκαν το "κυβερνώ" ως "διορίζω". Να μην ξεχάσουμε ποιοι δολοφόνησαν τη λέξη Πόλις και όλα τα παράγωγά της: Πολίτης, Πολιτισμός, Πολιτική.
Το 1999 άκουσα τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη σε μια ομιλία να λέει "να γίνουμε όλοι μάστορες". Μιλούσε για την επιχειρηματικότητα, τόσο απλά και κατανοητά, την ώρα που η λούμπεν κάστα μας καλούσε να τζογάρουμε στο χρηματιστήριο. Σήμερα οι ίδιοι ψελίζουν για την επιχειρηματικότητα. Εξακολουθούν βεβαίως να έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Συνέπεια του Λόγου του Μιχάλη ήταν η ίδρυση της Virtual Trip, των πολλών spin-outs, της μετατροπής της σε start-up accelerator, της εισαγωγής της έννοιας του επιχειρηματικού οικοσυστήματος. Η πολιτική είναι η ύψιστη των τεχνών. Έτσι την αντιλαμβάνομαι και έτσι την υπηρετώ.
Η υποταγή στην τηλεκρατία και στην γκαλοποκρατία δεν θα δώσει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Το τρίγωνο της αποτυχίας είναι ακόμα πολύ ισχυρό. Από το να συμβιβαστώ ή να έχω έναν ηρωϊκό μα τραγικά αναπόφευκτο πολιτικό θάνατο απέναντι στην κάστα των μιζοκομμάτων, θα προτιμήσω να γίνομαι όλο και περισσότερο πραγματικά επικίνδυνος.
Σήμερα λοιπόν αγαπητοί φίλοι, την πρωταπριλιά του 2012, είναι η ώρα της αλήθειας. Πριν αποφασίσουμε ΤΙ θα ψηφίσουμε, ας αναρωτηθούμε ΓΙΑΤΙ και στην συνέχεια να πράξουμε το δέον γενέσθαι.
Γράφοντας στα αγγλικά ενώ το μήνυμά μου απευθυνόταν μόνο σε ελληνόφωνο κοινό καθώς και απαντώντας ότι ο λόγος που γράφω στην ξένη γλώσσα ήταν ότι "my berry doesn't have Greek fonts", υπέθεσα ότι οι περισσότεροι θα καταλάβαιναν ότι επρόκειτο περί φάρσας. Επίσης ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, στην κίνηση του οποίου υποτίθεται πως συμμετείχα, δεν έχει κάνει [τουλάχιστον μέχρι σήμερα] καμία δήλωση συμμετοχής στις εκλογές.
Όχι λοιπόν αγαπητοί φίλοι, δεν πρόκειται να είμαι υποψήφιος στις εκλογές. Η ιδιότητα του Πολίτη προηγείται, η ιδιότητα του Πολιτικού έπεται. Καθήκον όλων μας είναι να αγωνιστούμε για την ανάκτηση της ιδιότητας του Πολίτη, εκείνη που εκχωρήσαμε στην Κάστα και την Οικονομική Ολιγαρχία.
Πρωταπριλιά σήμερα, είναι ίσως η καλύτερη στιγμή να μιλήσουμε για την αλήθεια. Όχι στη Λήθη λοιπόν. Να μην ξεχάσουμε. Να μην ξεχάσουμε ποιοι μας έφεραν στην κατάσταση αυτή. Να μην ξεχάσουμε ποιοι για τριάντα και βάλε χρόνια πάρκαραν στο κράτος. Να μην ξεχάσουμε ποιοι αντιλήφθηκαν το "κυβερνώ" ως "διορίζω". Να μην ξεχάσουμε ποιοι δολοφόνησαν τη λέξη Πόλις και όλα τα παράγωγά της: Πολίτης, Πολιτισμός, Πολιτική.
Το 1999 άκουσα τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη σε μια ομιλία να λέει "να γίνουμε όλοι μάστορες". Μιλούσε για την επιχειρηματικότητα, τόσο απλά και κατανοητά, την ώρα που η λούμπεν κάστα μας καλούσε να τζογάρουμε στο χρηματιστήριο. Σήμερα οι ίδιοι ψελίζουν για την επιχειρηματικότητα. Εξακολουθούν βεβαίως να έχουν μαύρα μεσάνυχτα.
Συνέπεια του Λόγου του Μιχάλη ήταν η ίδρυση της Virtual Trip, των πολλών spin-outs, της μετατροπής της σε start-up accelerator, της εισαγωγής της έννοιας του επιχειρηματικού οικοσυστήματος. Η πολιτική είναι η ύψιστη των τεχνών. Έτσι την αντιλαμβάνομαι και έτσι την υπηρετώ.
Η υποταγή στην τηλεκρατία και στην γκαλοποκρατία δεν θα δώσει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Το τρίγωνο της αποτυχίας είναι ακόμα πολύ ισχυρό. Από το να συμβιβαστώ ή να έχω έναν ηρωϊκό μα τραγικά αναπόφευκτο πολιτικό θάνατο απέναντι στην κάστα των μιζοκομμάτων, θα προτιμήσω να γίνομαι όλο και περισσότερο πραγματικά επικίνδυνος.
Σήμερα λοιπόν αγαπητοί φίλοι, την πρωταπριλιά του 2012, είναι η ώρα της αλήθειας. Πριν αποφασίσουμε ΤΙ θα ψηφίσουμε, ας αναρωτηθούμε ΓΙΑΤΙ και στην συνέχεια να πράξουμε το δέον γενέσθαι.
