Όχι στο 'νομικό μπλόκο' στο 'μόρφωμα Κασιδιάρη'

Τον Δεκέμβριο του 2013, την επαύριο της επαίσχυντης δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, ουδείς πια μπορούσε να υποκριθεί ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι παρά μια εγκληματική οργάνωση με μανδύα πολιτικού κόμματος. Τότε ήρθε στη Βουλή των Ελλήνων πρόταση νόμου για τη διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης του νεοναζιστικού μορφώματος, η οποία και εγκρίθηκε με τεράστια πλειοψηφία. 

Μεγάλη έκπληξη τότε αποτέλεσε η διαφοροποίηση ενός εθνικού ήρωα, του Μανώλη Γλέζου. Είχε πει τότε ο μεγάλος αυτός αγωνιστής:

 "Δεν μπορώ να αποστώ από τις αρχές μου. Τους σταυρωτήδες των χριστιανικών αρχών, τους διαστρεβλωτές των Αρχαίων Ελλήνων και όλους αυτούς που θέλησαν να διαβρώσουν την ελληνική κοινωνία, δεν τους πολεμάμε με αποφάσεις, αλλά πολιτικά. Δεν τους πολεμάμε όπως αυτοί επιδιώκουν".

Ο Μανώλης Γλέζος στο Πολυτεχνείο, ηλικιωμένος και υπό βροχή, τον Νοέμβρη 2017

Ο Γλέζος πριν τρία χρόνια περίπου πέρασε στην αιωνιότητα. Εμείς πάντοτε θα τον θυμόμαστε και, αντιλαμβανόμενοι εαυτούς ως πολιτικά παιδιά και εγγόνια του, δεν μπορούμε παρά να υποστηρίξουμε και πάλι την παραπάνω άποψή του, τώρα που τίθεται το ζήτημα του 'μπλοκαρίσματος' της καθόδου στις εκλογές του 'μορφώματος Κασιδιάρη'.  

Το υποτιθέμενο αυτό μπλόκο όχι μόνο θα είναι αναποτελεσματικό, αφού όπως σωστά έλεγε ο Γλέζος τον φασισμό μόνο πολιτικά (και κινηματικά) μπορείς να τον κερδίσεις, αλλά πολύ χειρότερα θα αποτελέσει (και αυτό, όπως παλιότερα η διακοπή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής) ένα πολύ κακό προηγούμενο.

Εύκολα πια αν φοβάται το κατεστημένο την εκλογική άνοδο ενός πολιτικού σχηματισμού, θα μπορεί να κατασκευάζει αδικήματα, να καταδικάζει τους 'ενόχους' και να αποκλείει έτσι από τις σχετικές διαδικασίες όποιον θεωρεί επίφοβο.

Αναρωτιόταν πρόσφατα πολιτικός του κυβερνώντος κόμματος: "Αν κάποιος είναι καταδικασμένος για ένα αδίκημα, είναι δυνατόν να μπορεί να κατεβαίνει στις εκλογές;". Η απάντηση είναι 'ξεκάθαρα ΝΑΙ'. Η στέρηση του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι ένα απολύτως ακραίο μέτρο και πρέπει να εξασκείται με φειδώ αλλά και με χρήση πολλαπλών δικλείδων ασφαλείας.

Διαφορετικά, φοβάμαι, δεν θα αργήσει η στιγμή που κομμουνιστές, αναρχικοί, ακόμα και φιλελεύθεροι θα αποκλειστούν από μελλοντικές εκλογές, εννοείται και από κρατική χρηματοδότηση, επειδή η φανερή ή και η 'αφανής' ηγεσία τους θα έχει καταδικαστεί από την 'ανεξάρτητη' δικαιοσύνη για κάποιο αδίκημα.

Όχι λοιπόν: «Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος τσάκισέ τον». Στις πλατείες, στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, οπουδήποτε. Όχι με δικαστικά μπλόκα αλλά στην ίδια τη δημόσια σφαίρα. Η συζητούμενη απόφαση απλώς θα οπλίσει το χέρι μελλοντικών, (ακόμα περισσότερο) απολυταρχικών καθεστώτων για να πολεμήσουν τους προοδευτικούς τους αντιπάλους.

Κλείνοντας πρέπει να επαναληφθεί μια άποψη που συχνά έχει εκφραστεί σε αυτό το βήμα: Εκκρεμεί μια σοβαρή συζήτηση για την Χρυσή Αυγή. Ποιος την χρηματοδότησε; Για ποιο λόγο; Τίνος και ποιες ανάγκες εξυπηρετούσε; Ας επικεντρωθούμε στις απαντήσεις που ζητούνται και ας αφήσουμε τα 'νομοθετικά νταηλίκια' που βάζουν βόμβα στα θεμέλια της - ούτως ή άλλως, βαρέως υπολειτουργούσας - δημοκρατίας μας.

Απορίες

Είδα και εγώ εμβρόντητος, όπως οι περισσότεροι Έλληνες το περιστατικό με τον Κασιδιάρη να επιτίθεται στις Κυρίες Κανέλλη και Δούρου. Μετά το αρχικό σοκ, ήρθαν οι απορίες. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1. Είναι γνωστό πως τα τηλεοπτικά κανάλια, ειδικά τα μεγάλα όπως αυτό στο οποίο συνέβη το περιστατικό αποτελούν "στόχους". Το γνωρίζουν πολύ καλά και έτσι έχουν λάβει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Ναι, καλά καταλάβατε, είναι γεμάτα φρουρούς "σεκιούριτι" οι οποίοι θα μπορούσαν κάλλιστα να σταματήσουν τον Κασιδιάρη. Γιατί δεν το έκαναν λοιπόν; Ήταν άραγε μόνο  τα αισθήματα συναδελφικής αλληλεγγύης που τους εμπόδισαν;

2. Είναι επίσης γνωστό, ακριβώς για τους ίδιους λόγους, πως τα κανάλια είναι γεμάτα κάμερες ασφάλειας, καταγράφουν τα πάντα. Γιατί λοιπόν δεν είδαμε βίντεο με τα βήματα του Κασιδιάρη αφού έφυγε από το πλατώ; Με ποιους διαπληκτίστηκε, ποιους απείλησε, ποια πόρτα έσπασε, πως διέφυγε; Λέτε να είναι αόρατος ο Κασιδιάρης ή μήπως είχαν χαλάσει οι κάμερες όπως στην πινακοθήκη;

3. Ο πιθανός χρόνος αντίδρασης της αστυνομίας, πχ της Ομάδας ΔΙΑΣ, δεν είναι περισσότερος από λίγα λεπτά της ώρας. Ακόμα και στην επίσημη εκδοχή των γεγονότων ο χρόνος αυτός υπήρξε όμως η αστυνομία δεν έδρασε. Πολύ περισσότερο στη συνέχεια, αφού υπήρξε η διαταγή σύλληψης του Κασιδιάρη, προκαλεί μεγάλη εντύπωση η αδυναμία άμεσης εκτέλεσης του εντάλματος αφού ο άνθρωπος αυτός είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμος και ο ευρύτερος χώρος του πολύ καλά γνωστός στην αστυνομία. Είναι τουλάχιστον αστείο να λέμε ότι η αστυνομία ήθελε να τον συλλάβει αλλά αδυνατούσε να το πράξει. Από νωρίς μάλιστα υπήρχε καταγγελία ότι ο Κασιδιάρης βρισκόταν στα γραφεία της Χρυσής Αυγής όμως δεν έγινε επιχείρηση επιβεβαίωσης της πληροφορίας ούτε όμως και διάψευσή της. Γιατί άραγε;

4. Είναι επίσης γνωστό ότι το ΚΚΕ "δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του". Μια απόλυση γίνεται και πηγαίνει ομάδα 50 ατόμων του ΠΑΜΕ για να απαιτήσει την επαναπρόσληψη. Είδαμε επίσης όλοι την περιφρούρηση που το ΚΚΕ έχει στις πορείες του - τα παιδιά με τα κοντάρια δεν αστειεύονται. Γιατί λοιπόν δεν αντέδρασε; Το λέμε σοβαρά ότι μια γυναίκα - προβεβλημένο στέλεχος του δέχτηκε επίθεση ενός μπράβου και η αντίδραση του ΚΚΕ ήταν μια ανακοίνωση στον τύπο;

5. Η εικόνα του γυμνασμένου νεαρού χρυσαυγίτη να χειροδικεί δημόσια εναντίον μιας πολιτικού - αγαπημένης των μέσων ενημέρωσης, άραγε απογοητεύει ή ενθουσιάζει όσους ψήφισαν Χρυσή Αυγή για να "ξεβρωμίσει ο τόπος";

6. Το ίδιο το ΚΚΕ δεχόμενο την επίθεση αυτή αυξάνει ή μειώνει τη συσπείρωση των οπαδών του; Την περίοδο αυτή χρειαζόταν περισσότερη συσπείρωση ή όχι;

7. Αν ξέρουν ένα πράγμα οι μπράβοι είναι να εκτελούν εντολές. Πιστεύει κανείς σοβαρά πως ο Κασιδιάρης έχασε την ψυχραιμία του, παρέβη τις εντολές του και παραφέρθηκε; Επίσης, αν δούμε ξανά και ξανά την σκηνή της χειροδικίας, τον βλέπουμε πραγματικά να επιτίθεται στην Κυρία Κανέλλη όπως πχ θα το έκανε προς έναν 25χρονο Πακιστανό μετανάστη; Τη λυπήθηκε; Ή μήπως δεν ήθελε να την χτυπήσει πραγματικά;

Θα μπορούσα να αναφέρω πολλές ακόμα απορίες που προκύπτουν βλέποντας τα συμβάντα από την σκοπιά της κοινής λογικής. Δεν έχει νόημα να το κάνω, αφήνω στον αναγνώστη τη συνέχεια έκφρασης αποριών όσο και την εξαγωγή συμπερασμάτων.

Αυτό όμως που θέλω να πω με έμφαση απόλυτη είναι πως το σάπιο σύστημα που κυβερνά τη χώρα, τμήματα του οποίου είναι όλοι οι πρωταγωνιστές του επεισοδίου, έχει συνειδητοποιήσει πως διαλύεται και μέσα στον πανικό του δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο.

Μόνη λύση στην κατάσταση που διαμορφώνεται είναι η δυναμική επιστροφή μας στην Πολιτική. Αυτό γιατί ο άνθρωπος είναι "ζώο πολιτικό" και αν φύγει το "πολιτικό" μένει μόνο το "ζώο".