Ελλάδα 2071

To ορόσημο των 250 ετών από την επανάσταση.

Αν ζω τότε, θα είμαι 94 ετών. Εσύ αγαπητέ αναγνώστη ίσως να είσαι λίγο μικρότερος ή λίγο μεγαλύτερος. Τι θέλουμε όμως να αφήσουμε πίσω μας, στα παιδιά και στα εγγόνια μας; Αυτό πρέπει να μας απασχολήσει τώρα.

Το ραντεβού των 200 ετών χάθηκε. Όπως χάθηκαν νωρίτερα τα ραντεβού των 150, των 100 και των 50 ετών. Η νέα Ελλάδα παρέμεινε κάτι μεταξύ προτεκτοράτου και δορυφορικού κράτους. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να δούμε τα πράγματα πιο σοβαρά;

Χρειάζεται, αγαπητέ αναγνώστη, να ξαναβρούμε την αρετή της συνοπτικότητας. Να είμαστε λιγομίλητοι, λακωνικοί. Να λέμε λίγα και να εννοούμε πολλά.

Οι Έλληνες πρώτα και κύρια πρέπει να ανακαλούψουν εκ νέου τον λόγο. Να σκεφτούν και να εκφραστούν. Είναι όρος απαράβατος, είναι συνθήκη αναγκαία αλλά και ικανή για να είμαστε συνεπείς στο επόμενο ραντεβού μας με την ιστορία. Μπορούμε λοιπόν σήμερα, το πολύ σε μια σελίδα Α4, ακόμα καλύτερα σε 10 σημεία ("bullet-points" όπως θα έλεγαν πολλοί) να περιγράψουμε την Ελλάδα που θα έχουμε φτιάξει το 2071;

Εγώ θα ξεκινούσα από το δημογραφικό:

• Η Ελλάδα το 2071 πρέπει να έχει πάνω από 15 εκατομμύρια μόνιμους κατοίκους και η διάμεση ηλικία να είναι κάτω των 40 ετών.

...και θα συνέχιζα ως εξής:

• Η Αθήνα θα πρέπει να έχει πληθυσμό κάτω των δυο εκατομμυρίων, η Θεσσαλονίκη κάτω του ενός εκατομμυρίου και να έχουμε τουλάχιστον δέκα ακόμα πόλεις των 500.000 κατοίκων.
• Πρέπει να έχουν αναβιώσει οι ελληνικές κοινότητες στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην Σμύρνη, την Αλεξάνδεια, ίσως και τη Βυρηττό. Μην ξεχνάμε και την Οδησσό, κι ας είναι λίγο πιο βόρεια.
• H φιλοσοφία πρέπει να επιστρέψει στην πατρίδα της. Η Ακαδημία, το Λύκειο, ο Κήπος και η Στοά θα πρέπει να ξαναδεχτούν τα φωτισμένα μυαλά της υφηλίου και να προχωρήσουν εκ νέου την ανθρώπινη σκέψη.
• Η δημοκρατία και ο ανθρωπισμός θα πρέπει να έχουν επιστρέψει στη Μικρά Ασία.
• Το όραμα των αγωνιστών του '21, πρώτα και κύρια του Ρήγα Βελενστινλή, για τη Βαλκανική Ομοσπονδία πρέπει επιτέλους να έρθει στο προσκήνιο. Ιδανικά μέσα από την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία.
• Ο Δήμος πρέπει να επανέλθει στην εξουσία. Η Ελλάδα πρέπει να πρωταγωνιστίσει στην επάνοδο της άμεσης δημοκρατίας, όραμα απολύτως εφικτό μέσα από την αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας αλλά και τη νέα, αποκεντρωμένη κρατική αρχιτεκτονική.
• H οικονομία μας πρέπει να είναι ισχυρή, βιώσιμη και ισότιμη. Να στηρίζεται στην γνώση, τη συνεργασία και τη δημιουργικότητα. Η Ελλάδα πρέπει να είναι χώρα εξωστρεφής, να πρωτοπορεί στην επιστήμη, την τεχνολογία και την επιχειρηματικότητα, η ανάπτυξη να περιλαμβάνει όλους τους κατοίκους της και να προσελκύει ταλαντούχους ανθρώπους από την ευρύτερη γεωγραφική της περιοχή.
• Πάνω απ' όλα πρέπει να αφήσουμε πίσω την πιο αισχρή οθωμανική κληρονομιά: Τον νεποτισμό, τους νεο-κοτζαμπάσηδες, δηλαδή την οικογενειοκρατία και το ρουσφέτι. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την επαναπρόταση της Ελληνικής Πολιτικής Παιδείας, όπως τα λέει ο δάσκαλος, ένας από τους τελευταίους των πολιτικών με την αυθεντική έννοια της λέξης, Μιχάλης Χαραλαμπίδης.

​Συνειδητά δεν συμπληρώνω τη λίστα καθώς θέλω πολύ να ακούσω τι λένε οι συμπολίτες μου. Είμαι βέβαιος πως ανάμεσά μας υπάρχουν εξαιρετικά καλές ιδέες. Παρακαλώ θερμά, μη διστάσετε να μου απαντήσετε με τη δική σας λίστα. 

Πως ονειρεύεστε την Ελλάδα που θέλετε να αφήσετε στα παιδιά και στα εγγόνια σας; Θα χαρώ πολυ να λάβω τα μηνύματα ή τα σχόλιά σας.

Ελλάδα 2071.

​Άσχετα αν η βιολογική μας παρουσία θα υπάρχει τότε ή όχι, από εμάς εξαρτάται αν επιτέλους ο ελληνισμός θα φανεί συνεπής στο ιστορικό του ραντεβού. Ήρθε η ώρα να επανέλθουμε στον λόγο και μετά να αναλάβουμε δράση.

Πάντα αγωνιστικά και αισιόδοξα,

Δημήτρης Τσίγκος

H ανολοκλήρωτη επανάσταση

Η Ελλάδα γιόρτασε στις 25 Μαρτίου 2021 την επέτειο 200 ετών από το ξέσπασμα της επανάστασης του 1821 η οποία λίγα χρόνια αργότερα οδήγησε στη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, εξέλιξη του οποίου είναι η σημερινή Ελληνική Δημοκρατία.

Θα ήθελα με αφορμή τη σημαντική αυτή επέτειο να σας καλέσω να μελετήσετε το έργο του Ρήγα Βελεστινλή, του ανθρώπου στον οποίο περισσότερο από κάθε άλλον χρωστάμε την ελευθερία μας σήμερα. Στις απαιτητικές μέρες που ζούμε, είναι καλό θα θυμηθούμε ότι ο Ρήγας και οι συναγωνιστές του ονειρεύτηκαν ένα μεγάλο, δημοκρατικό και κοσμικό, πολυ-εθνικό και πολυ-πολιτισμικό ευρωπαϊκό κράτος στα εδάφη της αλλοτινής Ρωμαϊδας (δηλαδή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας), ίσως μια "Γαλλία της Ανατολής".

Οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής εκείνης μάλλον είδαν απειλητικά το όραμα αυτό και μετά από μια σειρά εξελίξεων προέκυψε το ελληνικό κράτος ως προτεκτοράτο στον νότο της Βαλκανικής χερσοννήσου. Από τότε, τα εδάφη μας πολλαπλασιάστηκαν, παραμένει όμως ερώτημα, ή μάλλον στόχος, να καταστούμε πραγματικά ανεξάρτητοι.

Ίσως τελικά ο Ρήγας να έχει δίκιο. Ίσως εάν ενώσουμε δυνάμεις "Βουλγάροι, κι΄ Ἀρβανῆτες, Ἀρμένοι καὶ Ρωμιοί", τότε ίσως και να υπάρχει μια ελπίδα το όραμα των αγωνιστών του '21 να γίνει πραγματικότητα: Να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι.

H ελπίδα μου είναι πως στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδιακής Ένωσης τόσο ο ελληνικός λαός θα έιναι για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή πραγματικά ανεξάρτητος αλλά και ότι όλοι οι λαοί που ενέπνευσε ο Ρήγας θα απολαύσουν κι αυτοί για πρώτη φορά την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ευημερία μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Κατά την γνώμη μου αυτός πρέπει να είναι ο κύριος στοχος της ελληνικής πολιτικής.

Ρήγας Βελεστινλής
Πίνακας του Ανδρέα Κριεζή

Η ιατρική ως τσίρκο

Κανείς αντικειμενικός παρατηρητής δεν θα μπορούσε να μην σημειώσει την τεράστια απογοήτευσή που προκαλεί το "εμβολιαστικό show" που εκτυλίσσεται εδώ και λίγες μέρες στις τηλεοράσεις μας. Βλέπουμε ένα τσούρμο ανθρώπους στις ηλικίες 40-60, οι οποίοι συχνά έχουν άριστη φυσική κατάσταση και κανένα υποκείμενο νόσημα, να τρέχουν να εμβολιαστούν δήθεν για να "μας ενθαρρύνουν". Πρόκειται περί ασυλλήπτου γελοιότητας, την στιγμή μάλιστα που τα εμβόλια που έχουν ήδη έρθει στη χώρα είναι για λιγότερους από 5.000 ανθρώπους.

Με ποιο δικαίωμα λοιπόν στερείται η δυνατότητα ενός ηλικιωμένου να εμβολιαστεί, πράγμα που θα του έσωνε τη ζωή, για να εμβολιαστούν στη θέση του οι κκ Μητσοτάκης, Τσίπρας, Κικίλιας και Βαρουφάκης, οι οποίοι σίγουρα θα μπορούσαν να περιμένουν δίχως κανένα πρόβλημα;

Ο συμβολισμός θα ήταν ισχυρότερος εάν βλέπαμε απλούς πολίτες να εμβολιάζονται με σαφώς καθορισμένα κριτήρια προτεραιοποίησης. Όχι αυτό που μας παρουσιάζεται το οποίο χωρίς καμία δόση υπερβολής θα το χαρακτήριζα "ιατρική ως τσίρκο", ένα εμβολιαστικό reality το οποίο εντάσσεται στο επικοινωνιακό πλάνο του πολυδύναμου γραφείου τύπου που κατέχει την κυβέρνηση της χώρας.

Πριν λίγες μέρες ασθένησε από κορωνοϊό ένας πολύ δικός μου άνθρωπος ηλικίας 81 ετών και η κατάστασή του είναι δύκολη. Εϊναι σε ένα από τα κρατικά νοσοκομεία που αντιμετωπίζουν τον κορωνοϊό και ευελπιστώ να τα καταφέρει. Σαν τον άνθρωπο αυτόν, σε όλη τη χώρα υπάρχουν χιλιάδες. Βλέποντας λοιπόν το ''εμβολιαστικό πανηγυράκι στις κάμερες'' ενώ παράλληλα κοντά σου βιώνεται μια πολύ δύσκολη κατάσταση, είναι εξαιρετικά απογοητευτικό και ιδιαιτέρως εκνευριστικό. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σήμερα βιώνουν μια τέτοια δύσκολη κατάσταση, πράγμα που κάνει το show αυτό ακόμα πιο αισχρό.

Λίγη ντροπή δεν θα έβλαπτε, Κυρίες και Κύριοι του πολυδύναμου γραφείου τύπου.

Αυτή η κλεπτοκρατική κάστα λοιπόν που αυτοπαρουσιάζεται ως "πολιτικό σύστημα" (πολιτικό, τρόπος του λέγειν), όπως παλιότερα δημιούργησε την Χρυσή Αυγή για να φαίνεται εκείνη "δημοκρατική", τώρα ανέλαβε τον ρόλο του όψιμου υπερασπιστή της επιστήμης. Στα κανάλια βέβαια και στα επικοινωνιακά πλάνα, διότι η σκληρή αλήθεια φαίνεται στο ποσοστό του ΑΕΠ που δαπανά η χώρα για Έρευνα & Ανάπτυξη.

Κατακεραυνώντας λοιπόν τους αστείους αντιεμβολιαστές, προσπαθεί η κάστα να μας πείσει ότι είναι καλύτερη των ψεκασμένων. Αυτό όμως, δυστυχώς για εκείνους, δεν τους κάνει λιγότερο γελοίους. 

Ζούμε στη χώρα που κανείς διαβάζει άρθρα επί άθρων και αναλύσεις επί αναλύσεων για τη σωβρακοφανέλα του Σωτήρη Τσιόδρα, (ναι, εκείνου που νίκησε τον κορωνοϊό) όμως οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας παραμένουν δίχως όνομα, δίχως φωνή, ως να ήταν κομπάρσοι της ζωής και όχι άνθρωποι με βίο, προσφορά και  συναισθήματα. Είναι ένα αδιανόητο αίσχος και η θέση αυτή δεν έχει τίποτα "κομματικό", δεν εντάσσεται στην τρέχουσα "πολιτική" (τροπος του λέγειν δηλαδή) αντιπαράθεση.

Η χώρα, ο κόσμος συνολικά σε τελική ανάλυση, έχει ανάγκη την πολιτική με την αυθεντική έννοια του όρου: Πόλις, πολίτης, πολιτισμός. Αυτό που ζούμε στην "υπαρκτή πολιτική" είναι κάτι διαφορετικό. Από το "ζώον πολιτικόν", μας έμεινε μόνο το πρώτο συνθετικό της φράσης.

Στην Ελλάδα αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό το τσίρκο. Σε δυο μέρες ξεκινά το έτος 2021, που σηματοδοτεί την επέτειο των διακοσίων ετών από τη μεγάλη μα ανολοκλήρωτη επενάσταση του 1821. Διακόσια χρόνια μετά λοιπόν, ήρθε η ώρα η επανάσταση να ολοκληρωθεί και η Ελλάδα να απελευθερωθεί από τους κοτζαμπάσηδες.

Για τη δικαίωση των αγωνιστών του '21

Το 2021 συμπληρώνονται 200 χρόνια από τότε που λίγοι άνθρωποι εμπνευσμένοι από το όραμα του Ρήγα ξεκίνησαν μια τιτάνια προσπάθεια για να δημιουργήσουν μια ευρωπαϊκή δημοκρατία στη ΝΑ Ευρώπη.

Δυστυχώς, απέτυχαν. Το Ναβαρίνο έδωσε σάρκα και οστά σε ένα μικρό προτεκτοράτο.

Αν σεβόμαστε έστω και λίγο εκείνους τους αγωνιστές πρέπει η επέτειος των 200 ετών από την έναρξη του αγώνα τους να τους βρει δικαιωμένους.

Πως;

Με μια πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα μέσα σε μια ισχυρή, δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία και με πλήρη ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερία στους αρχαίους, αυτόχθονους λαούς της Ανατολίας.

Είναι απλό και είναι στο χέρι μας.