Αντιμέτωποι με τις τριτοκοσμικές επιλογές μας

Η κατάσταση είναι τραγική. Είναι όμως, αρκετά τραγική??? Αν όχι, θα παραμείνουμε ασύμμετρα τριτοκοσμικοί.

Σοκαριστήκαμε από τις εικόνες της καταστροφής. Καταλάβαμε όμως, ή -και πάλι- μείναμε στις εικόνες? Πέντε εκατομμύρια έλληνες, στιβαγμένοι, στριμωγμένοι στο "κράτος των αθηνών", είδαμε μια Ελλάδα να καίγεται. Θα ξυπνήσουμε όμως, ή θα μείνουμε στο θέαμα? Θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, ή θα μείνουμε στις τριτοκοσμικές επιλογές μας?

Έχουμε όλοι μάθει στην εύκολη λύση.

Το εθνικό ιδανικό είναι η ανεύρεση εργασίας στην οποία πληρώνεσαι χωρίς να δουλεύεις.

Όσο δεν αλλάζει το εθνικό αυτό ιδανικό, τόσο θα καίγονται τα δάση, τα χωριά, οι ελπίδες πως θα ξεφύγουμε από τη μιζέρια.

Η ασύμμετρη απειλή, ταυτίζεται με την ασύμμετρη ανοησία. Όσο δεν αποφασίζουμε πως δεν υπάρχουν για όλα εύκολε λύσεις, πως πρέπει επιτέλους να δουλέψουμε, να κουραστούμε, να δημιοργήσουμε, θα παραμένουμε ασύμμετρα τριτοκοσμικοί.