Ο Πάπας Φραγκίσκος και το Μεγάλο Σχίσμα

Ο Πάπας Φραγκίσκος υπήρξε ένας από τους Ποντίφικες που πραγματικά υπερασπίστηκαν με θέρμη τον τερματισμό του «Μεγάλου Σχίσματος» και εργάστηκαν σοβαρά για την επαναφορά της ενότητας στον χριστιανικό κόσμο — ευτυχώς, ο Ομόλογός του στη Νέα Ρώμη τον υποστήριξε πλήρως (κάτι που κατέστησε τον Βαρθολομαίο συχνά αντιδημοφιλή σε συντηρητικούς ελληνικούς θρησκευτικούς κύκλους).

Από ευρωπαϊκή σκοπιά, το Μεγάλο Σχίσμα είχε πολύ σημαντικές ιστορικές συνέπειες, οι οποίες εξακολουθούν (!) να γίνονται αισθητές και συχνά εργαλειοποιούνται από τους λαϊκιστές.

Το να εργάζεται κανείς για τον τερματισμό του Μεγάλου Σχίσματος (επιτέλους!), ήταν πράγματι μια θαρραλέα πράξη.

Εύχομαι ο διάλογος να συνεχιστεί και η προσπάθεια να ολοκληρωθεί.

Η Ανατολική και η Δυτική Ευρώπη ίσως με αυτόν τον τρόπο καταφέρουν τελικά να έρθουν πιο κοντά.

Ποτέ ξανά

Όσες φορές κι αν έρθω στο Μαυσωλείο του Διστόμου, δεν το συνηθίζω.

Αυτό που έγινε στη Ευρώπη τις δεκαετίες του 1920 και 1930 και οδήγησε στο γερμανικό ναζιστικό καθεστώς πρέπει να μελετηθεί καλά. Ξανά και ξανά. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αφήσουμε να ξανασυμβεί.

Οι δυνατότητες του ανθρώπου πλέον είναι τέτοιες που αν εμφανιστεί εκ νέου ένα τέτοιο καθεστώς (σπέρματα του οποίου βλέπουμε συχνά), θα σημάνει το τέλος της ανθρωπότητας όπως την ξέρουμε.

Αν ακούσετε κάποιον να επιχειρηματολογεί ότι «αξίζει να σκοτώσεις κάποιον/ους για έναν υποτιθέμενο ‘ανώτερο σκοπό’», πιθανότατα έχετε να κάνετε με έναν φασίστα ή νεοναζί.

Στον οποίο πρέπει απλά να πείτε «ποτέ ξανά».

Σκύλλα και Χάρυβδη στην Ανατολία

 Είδα αυτό εδώ το άρθρο με τον απαίσιο τίτλο "Τουρκία: Στο συνέδριο του CHP Παπανδρέου και Δούκας" και μου ήρθε στο μυαλό το εξής:

Αν κάποιος σας ρωτήσει τι είναι να έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στην Σκύλλα και τη Χάρυβδη, μπορείτε να του πείτε πως είναι σαν να έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στους ισλαμοφασίστες του ΑΚΡ και τους κεμαλοφασίστες του CHP στην Τουρκία.

Ούτε Σκύλλα, ούτε Χάρυβδη λοιπόν.

Οι λαοί της Ανατολίας έχουν δικαίωμα στη δημοκρατία. Με μια πολυκεντρική, περιφερειακά οργανωμένη δημοκρατική χώρα, που θα σεβαστεί τους αυτόχθονες λαούς της Μικράς Ασίας και θα συνεργαστεί για ένα καλύτερο αύριο για όλους.

υγ. Όσο για τον υιό... τι να πει κανείς πια. Μάλλον έχει μείνει στα ζεϊμπέκικα με τον Τζεμ και στο "συνωστίζονταν" της Ρεπούση. Κρίμα όμως για τον Χάρη Δούκα. Πρέπει να διαβάσει περισσότερο.