Μετά την αδιανόητη τραγωδία της πυρκαγιάς στο Μάτι το 2018 χτίστηκε ένα αφήγημα που έλεγε ότι η απουσία ενός συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης όπως το "112" ευθυνόταν, μεταξύ άλλων, για τον δυσβάσταχτο αριθμό απωλειών.
Όσοι το έλεγαν αυτό, είχαν δίκιο. Πράγματι η λειτουργία ενός συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για ακραίους κινδύνους, για απειλητικές προς τη ζωή καταστάσεις όπως πρέπει να είναι το "112" θα είχε σώσει πολλούς στο Μάτι, όπως και σε άλλες τραγικές καταστροφές.
Το "112" πράγματι λειτούργησε δύο χρόνια μετά και αυτό αναμφίβολα ήταν ένα μεγάλο βήμα προόδου.
Σύντομα όμως η πραγματικότητα μας υπενθύμισε πως εξακολουθούμε να ζούμε στη «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας»: Αντί το 112 να έστελνε μηνύματα άμεσης αντίδρασης σε απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, αυτό θεωρήθηκε από τους ιθύνοντες ως «κανάλι content marketing», το οποίο χρησιμοποιούσαν σε κάθε ευκαιρία όπου ήθελαν επικοινωνιακά να τονίσουν την αξία της χρήσης του.
Που μας οδήγησε αυτό; Στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα: Πλέον κατά κανόνα οι πολίτες αγνοούν τα μηνύματα του 112, τα οποία κρίνουν ότι στέλνονται για «ψύλλου πήδημα», όπως όμορφα περιγράφει η λαϊκή αυτή έκφραση.
Είναι μια μεγάλη κατάντια, ενδεικτική της νεοελληνικής κρατικής παθολογίας. Τα πάντα γίνονται για την επικοινωνία, όλοι δουλεύουν για κάποιο ‘γραφείο τύπου’.
Όλοι, ακόμα και το κανάλι 112. Αυτό που προορίζεται για να σώζει ζωές και όχι για να κάνει πολιτική προπαγάνδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου