Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

Η Ελλάδα ως αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη στις ΤΠΕ

Αθήνα,
4 Φεβρουαρίου 2014

Η Ελλάδα ως αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη στις ΤΠΕ

Του Δημήτρη Τσίγκου (*)

Αποτελούσε κοινό τόπο εδώ και πολλές δεκαετίες ότι «στην Ελλάδα υπάρχουν εξαίρετοι επιστήμονες και μηχανικοί». Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το διαχρονικό εμπορικό δαιμόνιο των Ελλήνων δημιουργούσε πολύ καλές προϋποθέσεις για τη δυναμική ανάπτυξη της αγοράς της Πληροφορικής στη χώρα, μόλις αυτό το νέο γνωστικό, επιστημονικό, επαγγελματικό και επιχειρηματικό πεδίο έκανε τα πρώτα του βήματα στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’80.

Με την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών στην πρωτοπορία και την Σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης να ακολουθεί η Ελλάδα απέκτησε τα πρώτα πανεπιστημιακά & ερευνητικά ιδρύματα στο αντικείμενο της Πληροφορικής στις αρχές της δεκαετίας του ’80, πλαισιώνοντας τμήματα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, Φυσικών, Μαθηματικών αλλά και Οικονομικών που de facto θεράπευαν τη νέα επιστήμη. Παράλληλα, το ίδιο διάστημα βλέπει κανείς να κάνουν τα πρώτα βήματα τους οι επιχειρήσεις πληροφορικής, τόσο με ανάπτυξη λογισμικού όσο και με καθαρά εμπορική δραστηριότητα. Υπήρχε ενθουσιασμός και ήταν δικαιολογημένος!

Δυστυχώς οι δεκαετίες του ’90 και του 2000 δεν δικαίωσαν τον ενθουσιασμό αυτό. Η εκρηκτική ανάπτυξη της εγχώριας αγοράς, το θαύμα του χρηματιστηρίου που έγινε τραγωδία και η απουσία οποιασδήποτε σύνδεσης της ακαδημαϊκής & ερευνητικής στρατηγικής με το – ανύπαρκτο – αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας, λάβωσε την ελληνική αγορά και ευρύτερα την κοινότητα της πληροφορικής. Η εσωστρέφεια με έμφαση στον τεράστιο δημόσιο τομέα, ή έμφαση στο box moving και οι μικρές επενδύσεις σε έρευνα & ανάπτυξη ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της περιόδου αυτής.

Φτάσαμε λοιπόν στο 2010 βιώνοντας μια αντιφατική κατάσταση. Αφενός η εσωτερική αγορά είχε πρακτικά καταρρεύσει, τόσο από άποψη προμηθευτών όσο και του βασικού πελάτη – του Ελληνικού δημοσίου, αφετέρου η χώρα είχε δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα πολυπληθές και πολύ καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο βεβαίως δεν μπορούσε να απασχοληθεί στις περισσότερες υφιστάμενες επιχειρήσεις εκτός αν αυτές προέβαιναν σε έναν δυναμικό μετασχηματισμό τους. Δύσκολη κατάσταση. Τόσο δύσκολη που κάνει να είναι πολύ μεγάλη η χαρά  το 2014 να βλέπει κανείς ότι υπάρχουν πολύ θετικά σημάδια επιτυχίας!

Πράγματι, συνέβησαν δυο πράγματα: Αφενός όλο και περισσότεροι Πληροφορικοί ακολουθούν τον δρόμο της επιχειρηματικότητας και βλέπουμε πολλές, δυναμικές & εξωστρεφείς νέες επιχειρήσεις πληροφορικής, αφετέρου σημαντικός αριθμός υφισταμένων επιχειρήσεων κατάφερε να αναδιοργανωθεί, να αναγεννηθεί επί τις ουσίας και να ακολουθήσουν ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο βασιζόμενο στην καινοτομία και την εξωστρέφεια. Αποτελεί κοινό τόπο σήμερα πως οι επιχειρήσεις που θα καταφέρουν να το κάνουν αυτό με επιτυχία θα είναι εκείνες που θα επιβιώσουν.
Σε κάθε περίπτωση τα θετικά σημεία που αναφέρθηκαν δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζουν. Μένουν πολλά να γίνουν. Να χαραχθούν αναπτυξιακές & ακαδημαϊκές/ερευνητικές στρατηγικές για τον κλάδο. Να υπάρξει το επάγγελμα επισήμως ως αυτόνομο επιστημονικό & επαγγελματικό πεδίο. Να λυθεί το ζήτημα της χρηματοδότησης ιδιαίτερα στο πρώιμο στάδιο των επιχειρήσεων. Τέλος και πάνω απ’ όλα να δημιουργηθεί μια νέα επαγγελματική, επιχειρηματική και εργασιακή κουλτούρα που θα έχει στο επίκεντρό της τη δημιουργικότητα & τη συνεργασία.

Η πληροφορική μπορεί να γίνει και θα γίνει ο στυλοβάτης της οικονομίας της συνεργασίας & της δημιουργικότητας η οποία θα βγάλει την Ελλάδα από το σημερινό τέλμα & αδιέξοδο. Κάνοντάς το αυτό και με τα χαρακτηριστικά καινοτομίας & εξωστρέφειας που αποκτά είναι βέβαιο πως θα μετατρέψει τη μικρή χώρα μας σε μια περιφερειακή δύναμη των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών. Τα πρώτα σημάδια είναι ήδη ορατά!


(*) Ο Δημήτρης Τσίγκος είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Νέων Επιχειρηματιών, Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Νεοφυών Επιχειρήσεων, Μέλος ΔΣ του Ευρωπαϊκού Δικτύου Επιχειρηματικών Αγγέλων, τ. Πρόεδρος της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας και Ιδρυτής της επιχείρησης πληροφορικής Virtual Trip.

1 σχόλιο:

Νεκτάριος Μουμουτζής είπε...

Με χαρά, Δημήτρη, διαβάζω την ανταπόκρισή σου από το "μέτωπο" των επιχειρήσεων όπου χρόνια δίνεις εσύ και οι συνεργάτες σου τη μάχη σας. Παρατηρώ κι εγώ στα "μετόπισθεν" ότι υπάρχουν πολύ ενθαρρυντικά σημάδια. Στο Πολυτεχνείο Κρήτης όπου εργάζομαι από το 1992 παρατηρεί κανείς τα τελευταία χρόνια να ενισχύεται η τάση για επιχειρηματική δράση ακόμη και κατά τη διάρκεια των σπουδών. Συμμερίζομαι, λοιπόν, την οπτική σου και μοιράζομαι μαζί σου την αισιοδοξία μου.
Ναι, η Ελλάδα φαίνεται να είναι αναδυόμενη δύναμη στην Πληροφορική. Όχι απλώς στις ΤΠΕ... Όταν εστιάζει κανείς στις ΤΠΕ η αισιοδοξία τον κάνει να μιλά για περιφερειακή δύναμη... Αν όμως η εστίαση αφορά την Πληροφορική τότε η αισιοδοξία τον κάνει να μιλήσει διαφορετικά... Να δει την Ελλάδα ως αναδυόμενο Οικουμενικό Πόλο. Η Πληροφορική δεν έχει σύνορα. Και οι Έλληνες Πληροφορικοί, σαν την άμμο της θάλασσας, έχουν οικουμενική παρουσία. Μην το ξεχνάμε. Η Ελλάδα ως χώρος αναφοράς τους και (κατά πώς τα λες) αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει Οικουμενικό πόλο καινοτομίας, δημιουργικότητας, αυθεντικής πληροφορικής παιδείας. Στην Ελλάδα για πρώτη φορά στην Ιστορία του Ανθρώπου έγινε αντιληπτή η σημασία του Λόγου. Ο σύγχρονος ψηφιακός λόγος (σε όλες τις μορφές του) αποτελεί επιστέγασμα μια πορείας που ξεκίνησε στα χώματα που πατούμε. Αυτό, όταν γίνει βαθύτερα κατανοητό από εμάς που ζούμε σήμερα σε αυτό τον χώρα, θα τροφοδοτηθούν εξελίξεις σημαντικές. Δεν θα πω πολλά. Θα παραπέμψω σε ένα σημαντικό κείμενο ενός Κυπρίου Ποιητή που περιγράφει αυτό που θέλω να πω. Όμως, μην το διαβάσεις απλώς. Προσπάθησε να το κατανοήσεις και να μεταφέρεις τα νοήματά το στο πεδίο της Πληροφορικής: http://goo.gl/Qj9xcP
Θα μου πεις: Ποια η σχέση της Πληροφορικής με την Ποίηση;
Ρίξε μια ματιά εδώ: http://goo.gl/zJSFNJ

Ως τη Νίκη, Πάντοτε, Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Αγαπημένε Δάσκαλε Μιχάλη Χαραλαμπίδη, Ήταν Ιούνιος του 1996, διάβαζα μαθηματικά για τις πανελλήνιες εξετάσεις της επόμενης μέρας. Στιγμή ιερ...