Ο Λοχαγός κοιτάζει αυστηρά τον Στρατιώτη με την ιδιάζουσα συμπεριφορά. Του δείχνει τα τρια αστέρια, διακριτικά του βαθμού του και τον ρωτά πως πρέπει να τον αποκαλεί. "Ουρανέ μου!", απαντά δίχως δισταγμό ο Στρατιώτης.
Παλιό το ανέκδοτο, φοβάμαι πως έγινε όμως επίκαιρο σήμερα με τη συζήτηση αν ο αγκυλωτός σταυρός είναι τελικά ναζιστικό σύμβολο ή όχι. Διάβασα πως είναι λέει αρχαιοελληνικό και μάλιστα συναντάται και σε διάφορους πολιτισμούς της Άπω Ανατολής.
Να δω τον εν λόγω συμπολίτη μας να διαλογίζεται στο Θιβέτ και δεν θέλω τίποτα άλλο από τη ζωή μου.
Ενδεχομένως, μετά τη θέσει εν αμφιβόλω του ναζιστικού χαρακτήρα του αγκυλωτού σταυρού θα μπορέσει - επιτέλους - να ανοίξει η συζήτηση και για τον κανονικό, απλό σταυρό. Ποια είναι άραγε η αληθινή σημασία του αρχαίου αυτού συμβόλου που καπηλεύτηκε ο Χριστιανισμός; Μπορούμε ακόμα να σκεφτούμε πολλά τέτοια χαριτωμένα.
Πάντως, σε τελική ανάλυση, βρίσκω ιδιαίτερα χρήσιμη τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει καθώς μας οδηγεί στην εκ νέου γνωριμία μας με τα σύμβολα. Τα σύμβολα συμβάλλουν, ενώνουν δηλαδή. Εξ'ού και το συμβολικό κεφάλαιο για το οποίο συχνά μιλώ στο ιστολόγιο αυτό εμπνευσμένος από τον πολιτικό και διανοητή Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Αφήνω σε σένα αγαπητέ Αναγνώστη να βρεις το αντίθετο του συμβόλου, αντικαθιστώντας το πρώτο συνθετικό της λέξης με το αντίστοιχο της διάιρεσης. Τελειώνω το κείμενο αυτό παραθέτοντας ένα μικρό απόσπασμα από κείμενο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για το Συμβολικό Κεφάλαιο:
"Μια επιχείρηση που αναπτύχθηκε με οδηγό αυτή την κληρονομιά και τους συμβολισμούς είναι η Bulgari απέναντι από το Café Grecoστο κέντρο της Ρώμης. Ήρθαν από την Ήπειρο και συνέχισαν επάξια αυτή τη μεγάλη κληρονομιά. Οι χρυσοχόοι όμως και οι αργυροχόοι των Ιωαννίνων σήμερα βρίσκονται σε κρίση γιατί φυλακίστηκαν στις αραβικές – οθωμανικές μορφές και συμβολισμούς και δεν μπόρεσαν να καινοτομήσουν."
Ας μην χάσουμε την ουσία: Η Ελλάδα βρέθηκε στη σημερινή δεινή θέση λόγω της οικονομικής κατάρρευσής της, συνέπεια της απουσίας οποιουδήποτε ουσιαστικού σχεδιασμού για τη βιώσιμη, παραγωγική ανάπτυξή της. Αφού ερμηνεύσουμε την παρούσα κατάσταση, το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να καταστρώσουμε ένα ορθολογικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τη βιώσιμη ανάπτυξή της. Μόνο υλοποιώντας ένα τέτοιο σχέδιο μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο.
Εναλλακτικά, μας μένει ο δρόμος του δογματισμού και των επτά συν ενός κούφιων λέξεων - θρησκειών, μια εκ των οποίων - την πλέον αποκρουστική και επικίνδυνη - πρεσβεύει και ο φορέας του συμβόλου που συζητείται σήμερα.
Παλιό το ανέκδοτο, φοβάμαι πως έγινε όμως επίκαιρο σήμερα με τη συζήτηση αν ο αγκυλωτός σταυρός είναι τελικά ναζιστικό σύμβολο ή όχι. Διάβασα πως είναι λέει αρχαιοελληνικό και μάλιστα συναντάται και σε διάφορους πολιτισμούς της Άπω Ανατολής.
Να δω τον εν λόγω συμπολίτη μας να διαλογίζεται στο Θιβέτ και δεν θέλω τίποτα άλλο από τη ζωή μου.
Ενδεχομένως, μετά τη θέσει εν αμφιβόλω του ναζιστικού χαρακτήρα του αγκυλωτού σταυρού θα μπορέσει - επιτέλους - να ανοίξει η συζήτηση και για τον κανονικό, απλό σταυρό. Ποια είναι άραγε η αληθινή σημασία του αρχαίου αυτού συμβόλου που καπηλεύτηκε ο Χριστιανισμός; Μπορούμε ακόμα να σκεφτούμε πολλά τέτοια χαριτωμένα.
Πάντως, σε τελική ανάλυση, βρίσκω ιδιαίτερα χρήσιμη τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει καθώς μας οδηγεί στην εκ νέου γνωριμία μας με τα σύμβολα. Τα σύμβολα συμβάλλουν, ενώνουν δηλαδή. Εξ'ού και το συμβολικό κεφάλαιο για το οποίο συχνά μιλώ στο ιστολόγιο αυτό εμπνευσμένος από τον πολιτικό και διανοητή Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Αφήνω σε σένα αγαπητέ Αναγνώστη να βρεις το αντίθετο του συμβόλου, αντικαθιστώντας το πρώτο συνθετικό της λέξης με το αντίστοιχο της διάιρεσης. Τελειώνω το κείμενο αυτό παραθέτοντας ένα μικρό απόσπασμα από κείμενο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για το Συμβολικό Κεφάλαιο:
"Μια επιχείρηση που αναπτύχθηκε με οδηγό αυτή την κληρονομιά και τους συμβολισμούς είναι η Bulgari απέναντι από το Café Grecoστο κέντρο της Ρώμης. Ήρθαν από την Ήπειρο και συνέχισαν επάξια αυτή τη μεγάλη κληρονομιά. Οι χρυσοχόοι όμως και οι αργυροχόοι των Ιωαννίνων σήμερα βρίσκονται σε κρίση γιατί φυλακίστηκαν στις αραβικές – οθωμανικές μορφές και συμβολισμούς και δεν μπόρεσαν να καινοτομήσουν."
Ας μην χάσουμε την ουσία: Η Ελλάδα βρέθηκε στη σημερινή δεινή θέση λόγω της οικονομικής κατάρρευσής της, συνέπεια της απουσίας οποιουδήποτε ουσιαστικού σχεδιασμού για τη βιώσιμη, παραγωγική ανάπτυξή της. Αφού ερμηνεύσουμε την παρούσα κατάσταση, το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να καταστρώσουμε ένα ορθολογικό σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τη βιώσιμη ανάπτυξή της. Μόνο υλοποιώντας ένα τέτοιο σχέδιο μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο.
Εναλλακτικά, μας μένει ο δρόμος του δογματισμού και των επτά συν ενός κούφιων λέξεων - θρησκειών, μια εκ των οποίων - την πλέον αποκρουστική και επικίνδυνη - πρεσβεύει και ο φορέας του συμβόλου που συζητείται σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου