Σχετικά με τη διαδικασία επιλογής Γενικών Γραμματέων: Δεν είναι αυτός ο δρόμος της προόδου

Eίμαι πολύ ανήσυχος, ενοχλημένος και φοβισμένος από τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για την επιλογή των Γενικών Γραμματέων της νέας κυβέρνησης.

Η απαξίωση των συλλογικών υποκειμένων (π.χ. του κυβερνώντος κόμματος) και η πρόταξη του λαού ως μιας χαοτικής μάζας ιδιωτών από την οποία πρέπει να επιλέξουμε τις άριστες μονάδες, μόνο προοδευτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Πολύ περισσότερο, η πρόταξη της τεχνοκρατικής έναντι της πολιτικής υπόστασης των υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιοματούχων, επίσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε λοιπόν από τις κατευθύνσεις αυτές είναι να γίνει -επιτέλους- η Ελλάδα μια δημοκρατία δυτικο-ευρωπαϊκού τύπου, όπου υπάρχει μια αξιοπιστία στις βασικές κρατικές δομές (π.χ. υγεία, παιδεία, κλπ) αλλά και ένα κράτος νομικού - οικονομικού δικαίου. Π.χ. κάτι αντίστοιχο με τη Γερμανία.

Είναι αυτό όμως που ονειρευόμαστε οι νέοι το 2010;

Οι συνάνθρωποί μας στη Γερμανία, αν δεχτούμε ότι θα την έχουμε "φτάσει" σε 10 χρόνια (?), έχουν λύσει τα προβλήματά τους; Έχουν βρει την ευτυχία τους μέσα από τη χαρά της δημιουργίας; Έχουν απελευθερωθεί από τις κάθε λογής σχέσης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπό; Λαμβάνουν τέλος ένα δίκαιο μερίδιο της υπεραξίας της εργασίας τους και έχουν μια ηθική / συναισθηματική σχέση με το αποτέλεσμά της; Πολύ φοβάμαι πως όχι.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη οι παρούσες συνθήκες (οικονομικές, κοινωνικές, γεωπολιτικές) επέτρεπαν (και ακόμα επιτρέπουν) την εντυπωσιακή ανάπτυξη της χώρας μετατρέποντάς την σε μοντέλο ανάπτυξη για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να πραγματωθεί αυτό όμως απαιτείται κυβερνητική ηγεσία με πολιτικό-κοινωνικό όραμα που να συμπληρώνεται βέβαια από τεχνοκρατικές δομές.

Αυτά τα στελέχη της πολιτικής ηγεσίας νομοτελειακά αναδεικνύονται μέσα από τις πολιτικές διαδικασίες και την πάλη των ιδεών, όχι από "επιστημονική" αξιολόγηση βιογραφικών σημειωμάτων.