Γιατί συμβαίνει αυτό;
- Συμβαίνει διότι πηγαίνουμε τους γονείς ή τα παιδιά μας στο νοσοκομείο και πρέπει να πληρώσουμε για να λάβουν την πρέπουσα περιποίηση.
- Συμβαίνει διότι παρότι στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο, πρέπει να πληρώσουμε το απόγευμα τα φροντιστήρια για να λάβουν την πρέπουσα παιδεία.
- Συμβαίνει διότι καταθέτουμε μια προσφορά σε δημόσιο διαγωνισμό απολύτως σύμφωνη με τα ζητούμενα αλλά πρέπει να πληρώσουμε για να γίνει δεκτή.
- Συμβαίνει διότι τηρούμε ορθά τα λογιστικά μας βιβλία αλλά πρέπει να πληρώσουμε τον ελεγκτή της εφορίας.
Είναι λοιπόν περίεργο που μας έχουν δημιουργήσει απέχθεια για την πολιτική; Κάθε άλλο. Είναι όμως το ίδιο βέβαιο πως όλους εκείνους που έχουν δημιουργήσει το παραπάνω σκηνικό η δημιουργούμενη απέχθειά μας για τα κοινά όχι μόνο δεν τους ενοχλεί μα τους βολεύει τα μάλα.
Ας το πάρουμε απόφαση: Ο κόμπος έφτασε στο χτένι και το χτένι έφτασε. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε. Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα αισχρής εκμετάλλευσης και ταπείνωσης κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν συμπολίτες μας καθημερινά, όπως αυτά που περιγράφω παραπάνω. Νομίζω δεν μπορούμε να το αντέξουμε άλλο. Η ανοχή είναι συνενοχή.
Πολλές φορές στα αμφιθέατρα έλεγα σε εκείνους που έκριναν εκ του ασφαλώς ότι "αν νομίζεις πως μπορείς να τα καταφέρεις καλύτερα, σε περιμένω στις επόμενες εκλογές". Η Δημοκρατία μας έχει συγκεκριμένα εργαλεία. Δεν λέω πως είναι τέλεια, μα είναι εκεί και λειτουργούν. Όποιος δεν νιώθει συνένοχος, πάνω απ'όλα όποιος δηλώνει Πολίτης, να τα χρησιμοποιήσει.
4 σχόλια:
Θα μιλήσουμε? Η θα τα ξεχάσουμε τυλίγοντας τα με τις υποσχέσεις οικογενειακού βολέματος, που εκατονταετίες τώρα ταλανίζουν αυτόν τον τόπο?
Οι φωνές είναι πολλές και ήταν, παρ’όλα αυτά δες που είμαστε, γιατί μια ζωή χάνουμε στόχο? Τι στο καλό φταίει και οι φοβερές μονάδες δεν συνεργάζονται να παίξουν «Μπάλλα»?
Η διαφθορά είναι θέμα θεσμών και όχι καλών και υγιών ανθρώπων.
Προτάσεις;
Περιλαμβάνονται στα "εκατοντάδες παραδείγματα αισχρής εκμετάλλευσης και ταπείνωσης κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν συμπολίτες μας καθημερινά" και το να μην πληρώνει κάποιος εργοδότης τους εργαζομένους του για μήνες;
Αν ναι, θα πρέπει να μας κάνει να σιχαθούμε και την επιχειρηματικότητα;
Αγαπητέ ανώνυμε φίλε,
Σχετικά με τον "κακό εργοδότη" που "αφήνει τους εργαζομένους τους απλήρωτους για μήνες", η απάντηση για το αν αυτό περιλαμβάνεται στα "εκατοντάδες παραδείγματα αισχρής εκμετάλλευσης και ταπείνωσης κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν συμπολίτες μας καθημερινά" δεν μπορεί να δοθεί δίχως να είναι γνωστές όλες οι παράμετροι.
- Οι εργοδότες αυτοί έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν και δεν το κάνουν ή η εταιρεία έχει βρεθεί σε αντικειμενική αδυναμία;
- Ακόμα, οι εργαζόμενοι εν τέλει παίρνουν όλα τους τα χρήματα ή, με το πρόσχημα της κρίσης, γίνονται συμψηφισμοί;
- Μιλάμε για μια κεφαλαιακή εταιρεία ή για μια αναπτυσσόμενη ομάδα μαστόρων;
- Οι εργοδότες που "δεν πληρώνουν" υφίστανται και οι ίδιοι στη προσωπική τους ζωή την ίδια οικονομική στενότητα ή ζουν πλουσιοπάροχα;
- Πάνω απ' όλα, οι εργασιακές σχέσεις στις οποίες αναφέρεσαι είναι στο κλασικό ιεραρχικό μοντέλου προϊσταμένου - υφισταμένου ή στο νέο μοντέλο των ομότιμων δημιουργών που συμμετέχουν σε μια παραγωγική διαδικασία έντασης γνώσης;
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν η ερώτηση πρέπει να γίνει πιο σαφής για να πάρει σαφή απάντηση.
Για να σε βοηθήσω σου προτείνω να ανατρέξεις στην πρόσφατη στρατιωτική ιστορία:
- Ο Καπετάνιος του ΕΛΑΣ στο αντάρτικο ζούσε ακριβώς τις ίδιες δυσκολίες και κακουχίες με τους άλλους αντάρτες ως πρώτος μεταξύ ίσων, εκτιθέμενος μάλιστα στον ίδιο ή μεγαλύτερο κίνδυνο με αυτούς.
- Αντίθετα, ο παραδοσιακός "υψηλόβαθμος αξιωματικός" ζούσε πλουσιοπάροχα και με ασφάλεια στα πολυτελή στρατηγεία του, ενώ οι στρατιώτες του σφαγιάζονταν στη μάχη.
Αν και ίσως τραβηγμένες, οι αναλογίες νομίζω είναι προφανείς. Από εκεί και πέρα, τα συμπεράσματα δικά σου.
Τέλος, για το αν πρέπει να σιχαθείς την επιχειρηματικότητα λόγω των "κακών εργοδοτών", αυτή θα ήταν η αντίδραση ενός φοβισμένου κακομοίρη. Ο άνθρωπος που πιστεύει πως μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία απλώς θα ξεκινούσε τη δική του δραστηριότητα δομημένη σύμφωνα με ένα πλαίσιο αρχών & αξιών που δίνουν την έμπρακτη απάντηση στα "εκατοντάδες παραδείγματα αισχρής εκμετάλλευσης και ταπείνωσης κάθε έννοιας ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν συμπολίτες μας καθημερινά" και σίγουρα όχι κρυμμένος στην ανωνυμία και την ανούσια διαμαρτυρία του.
Δημοσίευση σχολίου