Η Τεχνητή Νοημοσύνη: Μία Σιωπηρή Επανάσταση στο UI/UX Design

Σε μια εποχή όπου το Διαδίκτυο έχει γίνει αδιαμφισβήτητος πυλώνας της καθημερινότητάς μας – από την επαγγελματική μας δραστηριότητα έως τις κοινωνικές, πολιτικές και οικογενειακές μας σχέσεις – αντιμετωπίζουμε μια σιωπηρή αλλά βαθιά μεταμόρφωση. Παρόλο που χρησιμοποιούμε καθημερινά αυτήν την τεχνολογία, λίγοι από εμάς έχουν αναλογιστεί ποτέ τις πολύπλοκες υποδομές που την καθιστούν πραγματικότητα.

Το «Μαύρο Κουτί» του Διαδικτύου και η Παράλληλη Εικόνα της Τεχνητής Νοημοσύνης

Όπως το TCP/IP stack και τα βαθιά επίπεδα δικτύου παραμένουν για τους περισσότερους αόρατα – ένα «μαύρο κουτί» που λειτουργεί αθόρυβα στα παρασκήνια της ψηφιακής μας ζωής – έτσι και η Τεχνητή Νοημοσύνη αναμένεται να εισχωρήσει παντού, χωρίς όμως να γίνεται άμεσα αντιληπτή. Οι περισσότερες λεπτομέρειες της λειτουργίας της θα παραμείνουν μυστικές, μέχρι να μετατραπούν σε αόρατα εργαλεία που βελτιώνουν κάθε πτυχή της ψηφιακής εμπειρίας.

Η Πρόκληση και η Ευκαιρία για τους UI/UX Σχεδιαστές

Σε αυτό το πλαίσιο, οι UI/UX σχεδιαστές βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επόμενης τεχνολογικής επανάστασης. Η πρόκληση είναι διττή:

• Ενοποίηση με Διακριτικότητα: Να ενσωματώσουν τις υπερδύναμες δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης με τρόπο που να μην επιβαρύνει τον χρήστη με περιττές τεχνικές λεπτομέρειες.
• Αναβάθμιση της Ψηφιακής Εμπειρίας: Να μετατρέψουν την καθημερινή πλοήγηση στο διαδίκτυο σε μια εμπειρία που εμπλουτίζει όχι μόνο τη λειτουργικότητα αλλά και την ποιότητα της ζωής μας.

Οι λίγοι που θα καταφέρουν να συνδυάσουν την αισθητική με την ουσιαστική και αόρατη δύναμη της AI, θα χαρίσουν στο κοινό μια νέα διάσταση στην ψηφιακή επικοινωνία – έναν κόσμο όπου η τεχνολογία γίνεται αληθινός, συνειδητός σύμμαχος της ανθρώπινης ύπαρξης.

Μια Ιστορική Αναδρομή: Το Όραμα του MULTICS

Σε μια ιστορική αναδρομή, αξίζει να θυμηθούμε το πρωτοποριακό όραμα του MULTICS των ’60, που πρόβαλε την ιδέα της υπολογιστικής ως υπηρεσίας. Τότε, μια φουσκωμένη αλλά προοδευτική ιδέα, σήμερα αρχίζει να παίρνει μορφή μέσα από την υιοθέτηση της Τεχνητής Νοημοσύνης. Η αργή αλλά σταθερή υλοποίηση αυτού του οράματος αποδεικνύει πως το «αόρατο» μπορεί να μετατραπεί σε ουσιαστική και αναβαθμισμένη εμπειρία ζωής.

Κλείνοντας – Η Πρόσκληση για Δημιουργική Συνείδηση

Η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν πρόκειται να «κατακλύσει» την ψηφιακή μας ζωή με τον ίδιο τρόπο που εισήλθε το Διαδίκτυο. Αντίθετα, θα λειτουργήσει ως μια σιωπηρή δύναμη, διαμορφώνοντας τα παρασκήνια της καθημερινότητάς μας και αναδεικνύοντας την ουσία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης με την τεχνολογία. Σε αυτό το πλαίσιο, οι UI/UX σχεδιαστές έχουν την ευκαιρία – και και το καθήκον – να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση μας με το ψηφιακό περιβάλλον, μετατρέποντάς το σε ένα εργαλείο που αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής μας και διατηρεί ζωντανή την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Είναι λοιπόν καιρός για μια βαθύτερη, πιο συνειδητή προσέγγιση στο design – μια προσέγγιση που να συνδυάζει την τεχνολογία με την ανθρώπινη ψυχή και να μετατρέπει την ψηφιακή εμπειρία σε κάτι πολύ περισσότερο από απλή χρηστικότητα.

Σημείωση: Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει περιεχόμενο που παρήχθη από το ChatGPT.

Με αφορμή το βραβείο VTripper of the Year

Η διαδρομή μας ξεκίνησε τον μακρινό Σεπτέμβριο του 2000 στο υπόγειο (στην κυριολεξία) του Επιστημονικού & Τεχνοκογικού Πάρκου Κρήτης στο Ηράκλειο. 

Το γεγονός ότι το εγχείρημα μας επιβίωσε και κατάφερε να υπάρξει ήταν από μόνο του ένα μικρό θαύμα. Χρησιμοποιώντας τη λέξη αυτή, αναφέρομαι στη μεγάλη τύχη να πλαισιωθούμε από πραγματικά υπέροχους, θαυμάσιους ανθρώπους, με τους οποίους όχι μόνο μοιραζόμαστε κοινές αρχές και αξίες αλλά πραγματικά έχουμε την τύχη να διδασκόμαστε από το παράδειγμα τους. 

Το 2008 αποφασίσαμε να καθιερώσουμε ένα συμβολικό βραβείο για να αναδείξουμε ακριβώς την καθοριστική συνεισφορά των συνεργατών μας στην εξέλιξη του οργανισμού. Έτσι καθιερώθηκε το ετήσιο βραβείο "VTripper of the Year". 

Έχει δημιουργηθεί λοιπόν μια ομάδα αριστείας στην οποία είμαστε βαθιά υπόχρεοι. Περιλαμβάνει τους ακόλουθους εξαίρετους συναδέλφους: Γιώργος Δραμιτινός (2007), Περικλής Βενάκης (2008), Μάνος Μοσχούς (2009), Λευτέρης Τριμίντζιος (2010), Θανάσης Παραθυράς (2011), Γιώργος Τεσσέρης (2012), Χρήστος Κρητικός (2013), Ελευθερία Παπαθεοδώρου (2014), Βαγγέλης Μιχαλόπουλος (2015), Παντελής Πετρίδης και Γιώργος Στρατάκης (2016), Νίκος Καπετάνος (2017), Γιώργος Ζησόπουλος και Σάκης Παπαγγελής (επίτιμος) (2018), Παναγιώτης Σαραντόπουλος και Γιώργος Ζαρούλης (ανερχόμενος) (2019), Άρης Μύρκος (2020), Λήδα Διαβολίτση (2021), Ηρώ Τσακίρη και Γλυκερία Πετούση (2022), Γιώργος Δημούσης και Γιώργος Γεωργακόπουλος (επίτιμος) (2023).

Χθες είχαμε τη μεγάλη χαρά να απονείμουμε το βραβείο του VTripper of the Year 2024, ο οποίος δεν είναι άλλος από τον Δημήτρη Κούκη ένας άνθρωπος που πραγματικά κοσμεί τον οργανισμό μας και που αποτελεί μεγάλη τύχη για όλους μας να τον έχουμε στην ομάδα! Ταυτόχρονα, αυτήν την ομάδα αριστείας συμπληρώνουν πλέον και οι Γιάννης Μπελεγρίνης και Λάμπρος Φρούντας, αντίστοιχα με τα βραβεία του επίτιμου και του ανερχόμενου VTripper.

Ξεκινήσαμε ως η «εταιρεία των φοιτητών» και αργότερα γίναμε η «εταιρεία των προγραμματιστών». Σκοπός μας είναι να συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε και να αναπτυσσόμαστε, πιστοί στις ιδρυτικές αρχές μας και πραγματώνοντας το διπλό όραμα ότι μια εταιρεία μπορεί να ανήκει στους εργαζόμενους της και ότι η παραγωγή προϊόντων υψηλής τεχνολογίας στην Ελλάδα είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και μια ορθολογική απόφαση. 

Η επιχειρηματικότητα βασισμένη στη συνεργασία, στην γνώση και στη δημιουργικότητα παραμένει το κύριο εργαλείο μας για να αλλάξουμε τη δική μας μοίρα, τη μοίρα εκείνων που αγαπάμε αλλά και του τόπου στον οποίο ζούμε. 

Όσο καταφέρνουμε να έχουμε στις τάξεις μας ανθρώπους όπως ο Δημήτρης και οι προηγούμενοι από αυτόν, παραμένουμε αισιόδοξοι και αποφασισμένοι να τα καταφέρουμε! 

Η χαρά μας, τέλος, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη βλέποντας μια νέα γενιά ανθρώπων, πολύ καλύτερων από εμάς σε όλα τα επίπεδα, να εργάζεται ήδη μαζί μας και να προετοιμάζεται να αναλάβει τα ηνία και να πραγματοποιήσει πολύ σημαντικότερα επιτεύγματα. 

Πληροφορικοί στην αγορά εργασίας - Καλά και πολύ καλά νέα

Οι πράγματι εντυπωσιακές εξελίξεις στον χώρο των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων θα φέρουν και μια από καιρό αναμενόμενη καθαρότητα στο επάγγελμα του Πληροφορικού.

Τα καλά νέα είναι τα εξής:

Όχι, Πληροφορικός δεν ήταν ποτέ ένας άριστος τεχνικά γνώστης γλωσσών προγραμματισμού και πλατφορμών ανάπτυξης, όπως πχ κάποιος που γράφει web apps σε AngularJS ή React ενδεχομένως σε συνδυασμό με Python σε Django.

...και αυτό πλέον θα γίνει προφανές σε όλους. Καθώς οι παραπάνω είναι χρήσιμες δεξιότητες μεταλυκιακού επιπέδου, πολλές από τις οποίες τις προσφέρει πια (συχνά δωρεάν), μια μηχανή.

Τα πολύ καλά νέα όμως είναι τα ακόλουθα:

Πληροφορικός (μεταξύ άλλων) είναι (και πλέον θα φανεί σε όλους) αυτός που...
- Καταλαβαίνει πως και γιατί δουλεύει η μηχανή,
- Μπορεί να επιβεβαιώσει ότι η μηχανή δίνει σωστό αποτέλεσμα,
- Μπορεί τέλος να επέμβει και να κάνει πράγματα εκτός των δυνατοτήτων της μηχανής, χωρίς υποχρεωτικά να χαλάσει την αποδοτικότητα που στηρίζεται στην αυτοματοποίηση που παρέχει η μηχανή

Με λίγα λόγια, χαράς ευαγγέλια για τους Πληροφορικούς.

υγ. Σημείωση προς φοιτητές: Λογική, Διακριτά Μαθηματικά, Πιθανότητες, Δομές Δεδομένων, Θεωρία Υπολογισμού, Αλγόριθμοι & Πολυπλοκότητα, Γλώσσες & Μεταφραστές, αυτά είναι μεταξύ των γνωστικών πεδίων που πρέπει να επανέλθουν στην κορυφή των προτεραιοτήτων σας.

Νεοφυείς επιχειρήσεις: Πως οι startups διαφέρουν από μια μικρομεσαία επιχείρηση

Συχνά, στον δημόσιο διάλογο παρατηρείται σύγχυση όταν γίνεται αναφορά στις νεοφυείς (startups) και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν φορείς, προγράμματα στήριξης και στελέχη που ειδικεύονταν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις καλούνται να ενισχύσουν startups—παρά το γεγονός ότι οι δύο αυτές κατηγορίες επιχειρήσεων διαφέρουν ουσιαστικά. Επιπλέον, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο μικρομεσαίες επιχειρήσεις να καλούνται να χρησιμοποιήσουν εργαλεία και θεσμούς που έχουν σχεδιαστεί αποκλειστικά για startups, χωρίς να έχουν πραγματική εφαρμογή στην περίπτωσή τους.

Η σχέση των startups με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Συχνά, οι startups ξεκινούν όντως ως μικρές ή μεσαίες επιχειρήσεις. Ωστόσο, οι περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν υπήρξαν ποτέ startups, καθώς τους λείπουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά—κυρίως η πρόθεση και η δυνατότητα γρήγορης και μεγάλης κλίμακας ανάπτυξης.

Μια διαδεδομένη παρανόηση είναι ότι μια startup πρέπει να δραστηριοποιείται αποκλειστικά στον τεχνολογικό τομέα ή να έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση υψηλού ρίσκου. Αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν επιτυχημένες startups και στη λεγόμενη «παραδοσιακή» οικονομία, καθώς και πολλές που δεν άντλησαν ποτέ εξωτερική χρηματοδότηση.

Τι είναι μια μικρομεσαία επιχείρηση;

Σύμφωνα με τη σύσταση 2003/361 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) είναι εταιρείες που ο αριθμός του προσωπικού τους και το οικονομικό βάρος τους δεν ξεπερνούν ορισμένα όρια:

• μια μεσαία επιχείρηση απασχολεί έως 250 εργαζόμενους, έχει κύκλο εργασιών έως 50 εκατομμύρια ευρώ και συνολικό ισολογισμό έως 43 εκατομμύρια ευρώ·

• μια μικρή επιχείρηση απασχολεί έως 50 εργαζόμενους και έχει κύκλο εργασιών ή συνολικό ισολογισμό έως 10 εκατομμύρια ευρώ·

• μια πολύ μικρή επιχείρηση απασχολεί έως 10 εργαζόμενους και έχει κύκλο εργασιών ή συνολικό ισολογισμό έως 2 εκατομμύρια ευρώ.

Τι τελικά ορίζει μια startup;

Αυτό που ξεχωρίζει μια startup δεν είναι ούτε η τεχνολογία ούτε η χρηματοδότηση, ούτε καν τα τρέχοντα οικονομικά της μεγέθη, αλλά η πρόθεσή της να αναπτυχθεί γρήγορα και να εξελιχθεί σε scale-up. Η ανάπτυξη αυτή πρέπει να είναι εγγενής στο σχεδιασμό της από την αρχή.

Ναι, οι περισσότερες startups αξιοποιούν την τεχνολογία για να επιτύχουν κλιμάκωση, συχνά ενσωματώνουν καινοτομία και προσελκύουν επενδυτές. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί μια επιχείρηση ως startup.

Ο μοναδικός απόλυτος παράγοντας είναι η πρόθεσή της να εξελιχθεί σε scale-up. Με απλά λόγια, μια startup είναι μια επιχείρηση σχεδιασμένη για ανάπτυξη. Κάτι που άλλες φορές ισχύει και άλλες όχι, σε μια μικρομεσαία επιχείρηση.

Συμπέρασμα

Ο χαρακτηρισμός μιας επιχείρησης ως "νεοφυούς" έχει να κάνει περισσότερο με τη φιλοσοφία και τις προθέσεις των ιδρυτών της, ενώ αντίθετα ο χαρακτηρισμός της ως "μικρομεσαία" έχει να κάνει με τα μεγέθη της.

Σημείωση: Αυτό το άρθρο περιλαμβάνει περιεχόμενο που παρήχθη από το ChatGPT.

Όταν το "έλλειμμα πολιτικής" πληρώνεται με αίμα

Αυτό που περιγράφει ο κ. Θοδωρής Γεωργακόπουλος στο άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (εδώ) θα μπορούσε συνοπτικά να αποδοθεί ως "ήττα της πολιτικής", τουλάχιστον όσον αφορά την αυθεντική έννοια του όρου "πολιτική", που νομίζω πως σε λίγα έχει να κάνει με την τρέχουσα, 'υπαρκτή' χρήση του.

Τα ίδια ακριβώς με αυτά που γράφει ισχύουν μεταξύ άλλων και για τις τραγωδίες/εγκλήματα του Εξπρές Σάμινα, των φωτιών της Ηλείας, τη Μάνδρα και το Μάτι καθώς φυσικά και στο έγκλημα των Τεμπών που συγκλονίζει τη χώρα μας.

Είναι λοιπόν σαφές πως το 'πολιτικό έλλειμμα' εν τέλει πληρώνεται με αίμα. Φράση που είναι συγκλονιστικό ότι ισχύει στην κυριολεξία της, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα.

Η πολιτική κρίση, που κατά πολλούς οδήγησε και στην οικονομική κατάρρευση του 2010, εξακολουθεί να υπάρχει. Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους. Ενδεχομένως και διότι πολλοί από εμάς έχουν συμβιβαστεί με τον ρόλο του ψηφοφόρου, αρνούμενοι τις ευθύνες που φέρνει εκείνος του πολίτη.

Όπως είπε ο κ. Μουρατίδης στα σχόλια της ανάρτησής του κ. Γεωργακόπουλου στο LinkedIn, πολλοί έφυγαν - ή μάλλον διέφυγαν - για να σωθούν. Καλώς έπραξαν. Το ερώτημα παραμένει τι θα κάνουν όσοι τελικά έμειναν (ή ακόμα και εγκλωβίστηκαν) εδώ, στη 'Δανία του Νότου'.

Θα εξακολουθήσουν να καλύπτονται με τον ρόλο του ψηφοφόρου (που ακόμα και αυτόν σιγά σιγά τον εγκαταλείπουν[*]), ή θα αναλάβουν τις ευθύνες που απαιτεί ο ρόλος του πολίτη;

Ίδωμεν.

[*] Το 2004 ο Κ. Καραμανλής εξελέγη πρωθυπουργός με ~ 3.4Μ ψήφους. Το 2023 ο Κ. Μητσοτάκης εξελέγη με ~ 2.1Μ ψήφους.

"Δεν έχω οξυγόνο" — Για το έγκλημα των Τεμπών

Σήμερα γίνονται διαδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα για την Τραγωδία των Τεμπών - ή μάλλον για το Έγκλημα των Τεμπών, καθότι περί ενός εγκλήματος πρόκειται.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να έχουμε όλοι βαθύ σεβασμό στην μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων. Πολλά απο τα θύματα ήταν νέα παιδιά, η τραγωδία είναι αδιανόητη. Τον ίδιο σεβασμό πρέπει να έχουμε για τον πόνο, για τον θρήνο των δικών τους. Είναι απώλειες που δεν ξεπερνιούνται ποτέ.

Στη συνέχεια οφείλουμε όλοι να απαιτήσουμε, μένοντας ακλόνητα σταθεροί στην απαίτηση μας μέχρι τέλους, να αποδοθεί δικαιοσύνη. Αληθινή δικαιοσύνη και όχι σαν αυτή με την οποία μας έχει συνηθίσει το νεοελληνικό κράτος. Η τραγωδία αυτή μπορεί να γίνει μια στιγμή κάθαρσης.

Τέλος, τίποτα δεν θα μπορούσε να τιμήσει την μνήμη των αδικοχαμένων αυτών ανθρώπων καλύτερα από μια συλλογική απόφαση να αποκτήσει η Ελλάδα έναν πραγματικά σύγχρονο, ευρωπαϊκό σιδηρόδρομο.

Διότι, μην το ξεχνά κανείς, δύο χρόνια μετά το έγκλημα οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι παραμένουν απαρχαιωμένοι και επικίνδυνοι.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ως αναρχικός

Διάβαζα αυτό το άρθρο για τον θανόντα Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο και μου έκανε εντύπωση το παρακάτω σύντομο απόσπασμα από παλαιότερο του λόγο:

«Μόνο η εξουσία της αγάπης μπορεί να νικήσει την αγάπη για εξουσία»

Πιστεύω θα συμφωνήσετε μαζί μου πως μπορούσε να είναι και ένα όμορφο αναρχικό σύνθημα. Το οποίο υποχρεωτικά μας φέρνει στο μυαλό την αναρχική διάσταση της χριστιανικής πίστης, υπό την έννοια πως ανώτερος μας είναι μόνο ο Θεός και ο Θεός δεν είναι τίποτα άλλο από Αγάπη.

Μεγάλη εντύπωση ακόμα μου έκανε το εξής:

«Η βία στο όνομα της θρησκείας βιάζει την ουσία της θρησκείας», είχε πει χαρακτηριστικά. Και είχε συνεχίσει με τη δήλωση πως η ειρήνη συνδέεται με τη δικαιοσύνη, η οποία στην εποχή μας είναι συνώνυμο της ανάπτυξης. «Η φτώχεια είναι ο χειρότερος τύπος βίας».

Αναλογιζόμενος τις παραπάνω θέσεις, δυστυχώς θλίβομαι για την υπαρκτή εκκλησία, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Μεγάλη προσωπικότητα ο Αναστάσιος αναμφίβολα. Ας ελπίσουμε να δούμε και άλλους τέτοιους ιεράρχες.

Όσο για τον «χριστιανικό αναρχισμό», χωρίς φυσικά να γνωρίζω εάν ο Αναστάσιος τον υποστήριζε ή όχι, θα επανέλθω σύντομα αφού τον μελετήσω καθότι μου φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον πολιτικό και φιλοσοφικό ρεύμα.