Γίνεται φανερό το τελευταίο διάστημα ότι οι ΤΠΕ στην Ελλάδα βασανίζονται από διάφορα λούμπεν στοιχεία τα οποία με κοντόφθαλμη λογική θέλουν να απομυζούν τον κλάδο μας με τα χειρότερης μορφής εμπόρια: Το εμπόριο ελπίδας και το εμπόριο υπογραφών.
Πρόκειται για τη χειρίστου είδους εκμετάλλευση των Πληροφορικών και του κοινωνικού συνόλου γενικότερα.
Οι μεν, οι "αλεξιπτωτιστές", εμπορεύονται την ελπίδα στηριζόμενοι στην ανασφάλεια του κόσμου. Πωλούν "πιστοποιητικά" δεξιοτήτων. Σύγχρονα συγχωροχάρτια, θα μπορούσε να πει κανείς. Δεν αγοράζεις βέβαια μια θέση στον παράδεισο αλλά μια θέση στο Δημόσιο. Αυτή η "σιγουριά του δημοσίου", η ψευδαίσθηση της μονιμότητας και της εξασφάλισης είναι το "ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα". Αίσχος και ντροπή για τον κλάδο μας.
Οι δε εμπορεύονται την ψευδεπίγραφη γνώση. Την υποκρισία της τεχνικής επάρκειας που στην πραγματικότητα είναι η απόλυτη ανεπάρκεια. Η αποθέωση του "copy - paste" που μας έχει οδηγήσει στα τελευταία τμήματα του τεχνολογικού τρίτου κόσμου. H Ελλάδα, χώρα - πηγή ταλέντων και επιστημονικής αριστείας στις ΤΠΕ έχει καταντήσει χειρότερη από πολλές χώρες της Αφρικής στην ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών. Εκείνοι που υπέγραψαν την καταστροφή του αστικού και φυσικού περιβάλλοντός μας, ανυπομονούν με το "δικαίωμα υπογραφής" τους να κατστρέψουν και το ψηφιακό. Αίσχος και ντροπή για τον κλάδο μας.
Οι Πληροφορικοί, σεβόμενοι πρώτα απ´ όλα τους εαυτούς μας, έχουμε την υποχρέωση του σκληρού και ανυποχώρητου διμέτωπου αγώνα έναντι των "πεινασμένων" για χρήμα και προβολή που δεν διστάζουν σε τίποτα για την πραγματοποίηση των προσωπικών τους φιλοδοξιών.
Το Εθνικό Επιμελητήριο Πληροφορικής και Επικοινωνιών οφείλει να γίνει άμεσα πραγματικότητα. Παράγοντας ανάπτυξης, εξέλιξης και προόδου στις ΤΠΕ.
Τα Τμήματα Πληροφορικής της χώρας, και κυρίως το Τμήμα Μηχανικών Ηλεκτρονικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών & Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών και το Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών Πανεπιστημίου Κρήτης, τα Τμήματα δηλαδή που ιστορικά θεμελίωσαν τις ΤΠΕ στην Ελλάδα, έχουν υποχρέωση και ιστορική ευθύνη να σηκώσουν το ανάστημά τους και να απαιτήσουν την ανάδειξη, οριοθέτηση και κατοχύρωση του κλάδου επαγγελμάτων του Πληροφορικού μέσω μιας αυτόνομης, αυτοδύναμης ανεξάρτητης οντότητας επιμελητηριακού χαρακτήρα που θα αναλάβει την ευθύνη της χάραξης της Εθνικής Στρατηγικής στις ΤΠΕ καθώς και την παρακολούθηση της υλοποίησής της.
Απευθύνομαι σε όλους τους Έλληνες Πληροφορικούς, τα μέλη ΔΕΠ όλων των Τμημάτων Πληροφορικής της χώρας και προσωπικά στους Προέδρους των Τ.Μ.Η.Υ.Π./Π.Π. και Τ.Ε.Υ./Π.Κ.:
Κύριοι, έχετε ευθύνη απέναντι στους αποφοίτους σας, τον κλάδο και τη χώρα. Η Πληροφορική στην Ελλάδα, μετά από 25+ χρόνια λειτουργίας πανεπιστημιακών τμημάτων, είναι πια ένας ώριμος επαγγελματικός κλάδος. Πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζεται ως χόμπυ και ως δεξιότητα. Είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ όλων μας η σύσταση Επιμελητηρίου Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Είναι ΑΠΑΙΤΗΣΗ όλων μας η ανάδειξη, η οριοθέτηση και η κατοχύρωση του κλάδου. Έχουμε ΟΡΑΜΑ για τις ΤΠΕ στην Ελλάδα, όραμα για δημιουργία, καινοτομία, εξωστρέφεια, ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ τη θέσπιση του πλαισίου που θα επιτρέψει την πραγμάτωση του οράματός μας. Αναμένουμε τις κινήσεις σας στην κατεύθυνση αυτή και δηλώνουμε πως θα είμαστε δίπλα σας, με όλες μας τις δυνάμεις, στην πορεία για τη δημιουργία του Εθ.Ε.Ε.Π.
(*) Λούμπεν: 'Ορος που δηλώνει τα ξεπεσμένα, εξαθλιωμένα και εκφυλισμένα μικροαστικά στοιχεία, που έχουν χάσει τη συνείδηση τους και ζουν στο περιθώριο (οι ζητιάνοι, οι αλήτες, οι εξαθλιωμένοι, τα εγκληματικά στοιχεία κ.λπ.).
4 σχόλια:
Φίλτατε tsigkos,
είμαι 99.9% σίγουρος ότι ξέρω περισσότερα για τους "υπολογιστές" όπως σας αρέσει να τους αποκαλείτε εσείς οι "πληροφορικάριοι". Θες και το κερασάκι στην τούρτα; Δεν έχω σπουδάσει τίποτα σε σχέση με πληροφορική, κάνω commit στο kernel του Linux και τα λοιπά που ΕΣΕΙΣ δε γνωρίζετε και ΠΟΤΕ δε θα σας μάθει το "Πανεπιστήμιο".
Ακόμη, υπάρχουν παιδιά που ΛΙΩΝΟΥΝ στους υπολογιστές και ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ. Αυτά τα παιδιά ΑΞΙΖΕΙ να ανταμίβονται, που δουλεύουν για ΕΣΑΣ με τα ΧΑΡΤΙΑ. Ποίος παίρνει την ΔΟΞΑ; Ο ΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΟΣ! Αδικία ε;
Συγγνώμη αν είμαι εκτός θέματος, ήθελα κάπου να τα πώ.
φίλε επειδή κάνεις commit ένα Patch στον πυρήνα του Linux αυτό σε κάνει να γνωρίζεις ότι εμείς δεν το γνωρίζουμε αυτό;
Καλά κάνεις και ασχολείσαι αφού σου αρέσει αλλά πληροφορικός δεν είσαι γιατί πληροφορικός είναι επιστήμονας δεν είναι patch writer
Κι εμένα μου αρέσουν τα αεροπλάνα άμα θες κάνα πιλότο θα πάρεις εμένα; Φιλικά.
Βλέπω καιρό το συγκεκριμένο post και η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν να απαντήσω αλλά όταν βλέπω ότι αυτή η λογική του "πτυχίου" επιβιώνει με αυτό τον τρόπο και μάλιστα από κάποιον που ασχολείται ενεργά με την επιχειρηματικότητα, αφενός μου κάνει εντύπωση, αφετέρου τη βρίσκω ιδιαίτερα προβληματική.
Ας τα πάρουμε απ' την αρχή. Απ' το 1998 ασχολούμαι με το Linux και απ' το 2002 με τα ασύρματα δίκτυα, μάλιστα τυχαίνει να έχω στήσει και το πρώτο ταρατσο-pc του AWMN. Έχω γράψει για το ΕΔΕΤ μαζί με άλλους έναν οδηγό για ασύρματα δίκτυα και τα τελευταία 6 χρόνια δουλεύω στο ΙΤΕ στο εργαστήριο δικτύων όπου βοηθάω μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς στο έργο τους ενώ έχω συμμετάσχει και σε 2-3 δημοσιεύσεις. Παράλληλα γράφω τακτικά στον πυρήνα του Linux (όχι δεν είμαι ο παραπάνω "ανώνυμος", συνηθίζω να γράφω πάντα επώνυμα και σε blogs και σε λίστες), όπου είμαι author ενός driver για ασύρματες κάρτες (και δυστυχώς ο μόνος ίσως Έλληνας που γράφει τακτικά).
Μπορώ να έχω μια καλή εικόνα για τον χώρο καθότι και με συστήματα έχω ασχοληθεί και με δίκτυα, θεωρητικά και πρακτικά, πολύ περισσότερο από έναν μέσο απόφοιτο πληροφορικής. Απ' τη συμμετοχή μου στο AWMN, τη συμμετοχή μου στο ασύρματο φοιτητικό δίκτυο στο Ηράκλειο και απ' την εργασία μου στο ΙΤΕ έχω διαπιστώσει από πρώτο χέρι το πόσο "επιστήμονες" είναι ορισμένοι πτυχιούχοι. Σπουδάζω φυσικός και ξέρω κι εγώ τι σημαίνει επιστήμη και τη διαφορά της απ' το μπακάλικο αλλά ειλικρινά το πτυχίο σήμερα, ειδικά απ' το χώρο της πληροφορικής δεν στέκει ιδιαίτερα. Έχω δει αποφοίτους σας να μη ξέρουν τι είναι η δυναμική δρομολόγηση, το fragmentation στο IP, να έχουν σοβαρά κενά στο OSI, να μη μπορούν να γράψουν ένα script σε perl, τι είναι το endianess και το alignment, το segmentation και το paging, βασικά χαρακτηριστικά του MAC και άλλα ωραία σκηνικά (πάλι καλά στο ΙΤΕ υπάρχουν 1-2 καλοί που ξέρουν και το big-O notation αλλά παίζει να είναι οι μόνοι που πέτυχα). Όσους καλούς δε έχω δει στο χώρο όλοι πιστεύουν ότι το πτυχίο τους δε λέει και πολλά και ότι βασικά ότι ενδιαφέρον έχουν μάθει το έχουν μάθει μόνοι τους στα πλαίσια του μεταπτυχιακού/διδακτορικού τους ή της προσωπικής τους εργασίας/περιέργειας. Συζητώντας επίσης μαζί τους τη λογική του επιμελητηρίου που αποκλείει τους μη-πτυχιούχους πληροφορικής τους βρίσκω συνήθως αντίθετους, ειδικά όταν έχουν δει και οι ίδιοι τι παίζει σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Πιστεύουν και αυτοί όπως και εγώ ότι η δουλειά σου σε κατοχυρώνει, όχι οι τίτλοι.
Δεν αναφέρομαι μόνο σε θεωρητικά κενά, υπάρχουν και κενά σε πρακτικό επίπεδο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς (πχ http://www.networkworld.com/news/2011/022511-it-graduates.html?hpg1=bn) και γι' αυτό το λόγο οι μεγάλες τουλάχιστον εταιρίες του χώρου πλέον δε στηρίζονται στα χαρτιά για να προσλάβουν κόσμο αλλά σε εκτεταμένα interview processes και βάσει της δουλειάς που έχει κάνει κάποιος. Η Google πχ που έχει φτιαχτεί από 2 πολύ αξιόλογους επιστήμονες και έχει μερικές ακόμα χιλιάδες δε κοιτάει καθόλου τα χαρτιά σου αλλά τη δουλειά έχεις κάνει + τις επιδόσεις σου σε μια εκτενή διαδικασία συνεντεύξεων, αν τα καταφέρεις περνάς αν όχι έχεις δικαίωμα να ξαναδώσεις μετά από ένα χρόνο περίπου. Αντίστοιχες διαδικασίες έχουν και άλλες εταιρίες όπως η IBM, η Microsoft, η Intel, το Facebook κλπ.
Αντί λοιπόν να αξιοποιήσετε τις πρακτικές που εφαρμόζονται στο εξωτερικό από σοβαρές εταιρίες του χώρου που έχουν αποδεδειγμένα πετύχει, έχετε παραμείνει προσκολλημένοι στο πτυχίο ως μέσο πιστοποίησης, τη στιγμή μάλιστα που και στο ίδιο το άρθρο πχ. θίγεις το θέμα του copy-paste (το οποίο παίζει πολύ έντονα). Επιχειρήματα του στυλ "αν ήμουν πιλότος/γιατρός κλπ και δεν είχα πτυχίο δε θα με εμπιστευόσουν" δε στέκουν γιατί και οι γιατροί και οι πιλότοι πχ για να έχουν την άδειά τους περνάνε συνεχείς αξιολογήσεις και σε θεωρητικό και σε πρακτικό επίπεδο (βλ. πτήσεις σε εξομοιωτή, αγροτικό κλπ). Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει στο χώρο της πληροφορικής (συμβαίνει σε μεγάλες εταιρίες αλλά όχι στην Ελλάδα), άρα κάλλιστα μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η αξιολόγηση που είχε κάποιος μια φορά κι ένα καιρό στο πανεπιστήμιο δεν είναι και τόσο αξιόπιστη.
Θέλετε πραγματικά να ξεμπερδέψουμε από τους δήθεν ? Αρχίστε πρώτα απ' το χώρο των πτυχιούχων γιατί εκεί υπάρχουν οι περισσότεροι και μετά ψάξτε παραέξω.
Δημοσίευση σχολίου